Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dla Polaka lektura obowiązkowa, bo warto poznać spojrzenie na koszmar wojny również z tej drugiej, niemieckiej strony. Mimo, że narratorem jest osoba z niemieckiego kręgu kulturowego to drogi Niemców, Polaków i Kaszubów krzyżują się w powieści niemal bezkolizyjnie. Oczywiście do czasu. Grass chyba jednak sprawiedliwie wyważa racje stron - to w sumie te właśnie nacje wykuły w tym mieście nowy typ ponadnarodowego człowieka - Gdańszczanina. I za kogoś takiego z pewnością uważał się Grass i z takiej pozycji napisał małą epopeję o ludziach i niezwykłym mieście. Ten jego swoisty obiektywizm to moim zdaniem największy atut książki. Z drugiej strony niemal nierealny, ułomny bohater, ale z nadprzyrodzonymi zdolnościami, powoduje, że książkę czyta się jak bajkę. Czy jest to powieść na miarę Nobla? Moim zdaniem tak.
Na koniec osobista refleksja - pierwsze, przyznam urzekające, sceny powieści to znalezienie oryginalnego schronienia przez ściganego uciekiniera. Można powiedzieć, nieźle to sobie Grass wymyślił, tylko pozazdrościć inwencji twórczej! Ale nie tak dawno dowiedziałem się o niemal identycznej sytuacji z udziałem członka mojej rodziny. A od Grassa mogę czuć się lepszy bo spódnic było aż trzy i należały do trzech handlarek na rynku jednego z kresowych miasteczek. Uciekinierem był szlachcic ścigany przez policję carską za udział w powstaniu styczniowym. Jeszcze raz potwierdza się więc teza, że życie pisze najciekawsze scenariusze. Może więc Nobla dostaje się nie za nadzwyczajną wyobraźnię, ale za głęboką i dojrzałą znajomość życia. 9/10.

Dla Polaka lektura obowiązkowa, bo warto poznać spojrzenie na koszmar wojny również z tej drugiej, niemieckiej strony. Mimo, że narratorem jest osoba z niemieckiego kręgu kulturowego to drogi Niemców, Polaków i Kaszubów krzyżują się w powieści niemal bezkolizyjnie. Oczywiście do czasu. Grass chyba jednak sprawiedliwie wyważa racje stron - to w sumie te właśnie nacje wykuły...

Mocna pozycja! Zaczyna się spokojnie, ale na horyzoncie widać już ciemne chmury. Potem epicki opis września 1939 w Warszawie - ta niezłomna wiara w zwycięstwo i w pomoc sojuszników. A to dopiero początek dramatu, który de facto doprowadzony jest do lat dziewięćdziesiątych. Aż za dobrze wyszła autorce ta książka. Lektura książki okazała się prawdziwą, bardzo realną, podróżą w czasie - bilet kosztował 32 PLN… ale warto było. Nieraz podczas czytania pięści same zaciskały się z wściekłości, ale i żalu nad tym co spotkało Polskę i Polaków. Losy czwórki bohaterów skrzyżowano tak przewrotnie, że przy okazji pokazano, i to bez żadnej poprawności politycznej, spory kawałek historii Polski. Stracone, przegrane całe pokolenie. Degradacja elit i awans najgorszego elementu - nawet dzisiaj trudno się z tym pogodzić. W pewnym sensie ta książką jest lepsza od podręcznika historii, bo pokazuje nie tylko fakty, ale i to co działo się w głowach młodych ludzi, którzy musieli żyć, kochać, podejmować wybory w tych fatalnych czasach. Tak solidnej książki dawno nie miałem w ręku - 9/10.
P.S. Idealnie trafiona okładka i tytuł.

Mocna pozycja! Zaczyna się spokojnie, ale na horyzoncie widać już ciemne chmury. Potem epicki opis września 1939 w Warszawie - ta niezłomna wiara w zwycięstwo i w pomoc sojuszników. A to dopiero początek dramatu, który de facto doprowadzony jest do lat dziewięćdziesiątych. Aż za dobrze wyszła autorce ta książka. Lektura książki okazała się prawdziwą, bardzo realną, podróżą...

Bardzo lubię powieści historyczne i mam wielki szacunek dla pisarzy, którzy mają odwagę umiejscowić akcję swojej książki w nieco dalszej przeszłości. Musi zagrać oczywiście fabuła, ale kluczem do wiarygodnego przekazu jest oddanie ducha epoki, języka, zwyczajów, innego sposobu myślenia bohaterów oraz innego świata ich wartości. Autorka wykonała olbrzymią pracę i kwerendę dostępnych źródeł historycznych. A że temat dotyczy mało znanej historii naszych "starszych braci w wierze" dużo jest zaskakujących i wręcz arcyciekawych wątków. Jak w niemal każdej książce są fragmenty bardzo dobre i nieco słabsze. Ale warto zmierzyć się z tą lekturą. Dodatkowo wielki plus za szatę graficzną - tak się powinno wydawać książki.
Solidne 8/10.

Bardzo lubię powieści historyczne i mam wielki szacunek dla pisarzy, którzy mają odwagę umiejscowić akcję swojej książki w nieco dalszej przeszłości. Musi zagrać oczywiście fabuła, ale kluczem do wiarygodnego przekazu jest oddanie ducha epoki, języka, zwyczajów, innego sposobu myślenia bohaterów oraz innego świata ich wartości. Autorka wykonała olbrzymią pracę i kwerendę...