Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wszyscy zostaliśmy wychowani na telewizji aby wierzyć, że pewnego dnia zostaniemy milionerami, gwiazdami filmu i rocka. Ale nie zostaniemy.

Wszyscy zostaliśmy wychowani na telewizji aby wierzyć, że pewnego dnia zostaniemy milionerami, gwiazdami filmu i rocka. Ale nie zostaniemy.

Istotne jest to, że złe sny są o wiele lepsze od złych przebudzeń.

Istotne jest to, że złe sny są o wiele lepsze od złych przebudzeń.

Odnosił wrażenie jakby cały był jednym wielkim chaosem. Bał się, że straci panowanie nad sobą. Starał się myśleć o czymkolwiek, o czymś zupełnie obojętnym, byle nie o tym co go gnębiło, ale zupełnie mu się to nie udawało.

Odnosił wrażenie jakby cały był jednym wielkim chaosem. Bał się, że straci panowanie nad sobą. Starał się myśleć o czymkolwiek, o czymś zupełnie obojętnym, byle nie o tym co go gnębiło, ale zupełnie mu się to nie udawało.

Nie zostałam wychowana, żeby przytulac, pocieszac czy byc częścią czyjejś rodziny. Zostałam wychowana, by trzymac dystans.

Nie zostałam wychowana, żeby przytulac, pocieszac czy byc częścią czyjejś rodziny. Zostałam wychowana, by trzymac dystans.

A kiedy wybuchła wojna, czekał tylko, aż jego sen się ziści, czekał, aż dom po domu zacznie padać, wyrzucał sobie haniebny brak wyobraźni, bo przecież można było wzmocnić stropy piwnic, przystosować je do funkcji schronów przeciwlotniczych, jak to możliwe, że architekci w kraju, który powstał na gruzach ledwie zakończonej wojny, nie projektowali piwnic jako schronów, jak to możliwe, że ludzie po każdej skończonej wojnie natychmiast stają się tak bezmyślnie pewni, że to była już absolutnie ostatnia, że natłok przeżytych okropności nie pozwoli już nikomu wywołać kolejnej wojny, jak to możliwe, że ludzie w swej naiwności nie widzą, że natłok okropności wywołuje jeszcze większy natłok okropności, że wojna toczy się bez ustanku w zatrutych duszach i że te zatrute dusze za cel życia mają rozprzestrzenienie wojny na wszystkich, za cel mają zatrucie wszystkich.

A kiedy wybuchła wojna, czekał tylko, aż jego sen się ziści, czekał, aż dom po domu zacznie padać, wyrzucał sobie haniebny brak wyobraźni, bo przecież można było wzmocnić stropy piwnic, przystosować je do funkcji schronów przeciwlotniczych, jak to możliwe, że architekci w kraju, który powstał na gruzach ledwie zakończonej wojny, nie projektowali piwnic jako schronów, jak to moż...

Na taki wielki lament jak mój udziela się łatwych odpowiedzi, będącym najohydniejszym komunałem: "Tak bywa na wojnie" oraz "Sami się o to prosili,bo do nich przemawia tylko siła" Kto się o to prosił? Do kogo przemawia tylko siła? Uwierzcie mi, niełatwo jest racjonalnie uzasadnić wypalenie winnic, w których rosną grona gniewu, kiedy zbiera się martwe dzieci do koszy albo pomaga mężczyźnie grzebać w gruzach, pod którymi szuka swojej żony.

Na taki wielki lament jak mój udziela się łatwych odpowiedzi, będącym najohydniejszym komunałem: "Tak bywa na wojnie" oraz "Sami się o to prosili,bo do nich przemawia tylko siła" Kto się o to prosił? Do kogo przemawia tylko siła? Uwierzcie mi, niełatwo jest racjonalnie uzasadnić wypalenie winnic, w których rosną grona gniewu, kiedy zbiera się martwe dzieci do koszy albo pomaga...

A gdybyś się dziecko ,kiedykolwiek zgubiło w gęstym dymie ,zaczekaj spokojnie,aż się przejaśni.Stój i czekaj,dopóki się nie zorientujesz ,gdzie jesteś,gdzie byłeś i dokąd idziesz".

A gdybyś się dziecko ,kiedykolwiek zgubiło w gęstym dymie ,zaczekaj spokojnie,aż się przejaśni.Stój i czekaj,dopóki się nie zorientujesz ,gdzie jesteś,gdzie byłeś i dokąd idziesz".

Tylko biedak wie,jaki to wstyd być biednym, wstyd po stokroć gorszy niż być największym grzesznikiem. Bo grzesznik,okazując skruchę,w jakimś stopniu zmywa z siebie hańbę.

Tylko biedak wie,jaki to wstyd być biednym, wstyd po stokroć gorszy niż być największym grzesznikiem. Bo grzesznik,okazując skruchę,w jakimś stopniu zmywa z siebie hańbę.

Cywilizacja, którą tak sobie cenisz, nie wymaga od ludzi szczerości za wszelką cenę, ba, ona wręcz jej nie lubi. Cywilizacja wymaga umiejętności dostosowania się do sytuacji.

Cywilizacja, którą tak sobie cenisz, nie wymaga od ludzi szczerości za wszelką cenę, ba, ona wręcz jej nie lubi. Cywilizacja wymaga umiejętności dostosowania się do sytuacji.

Starałam się wykrzesać z siebie resztki entuzjazmu życiowego. Desperacko próbowałam ucieszyć się czymkolwiek. Ot, choćby jedzeniem lodów na ulicy. Marność, marność, czuję marność. Silenie się na dobry humor zawsze jest marne. A to się zaśmiejesz zbyt głośno, a to powieka będzie drgała zbyt nerwowo.

Starałam się wykrzesać z siebie resztki entuzjazmu życiowego. Desperacko próbowałam ucieszyć się czymkolwiek. Ot, choćby jedzeniem lodów na ulicy. Marność, marność, czuję marność. Silenie się na dobry humor zawsze jest marne. A to się zaśmiejesz zbyt głośno, a to powieka będzie drgała zbyt nerwowo.

Ludzie za szybko mówią sobie "kocham". W ogóle uważam,że to jedyny czasownik, który nie powinien mieć czasu przeszłego.

Ludzie za szybko mówią sobie "kocham". W ogóle uważam,że to jedyny czasownik, który nie powinien mieć czasu przeszłego.

(...) od podjęcia decyzji do jej wykonania jest długa droga wyściełana najróżniejszymi kamieniami- płaskimi, po których ślizgać się naprzód albo kanciastymi i ostrymi, które swoją chropowatą powierzchnią powodują tarcie przedłużające drogę. Ale ślepi nie jesteśmy, widzimy te kamienie z daleka, przecież zawsze należy patrzeć pod nogi. Trzeba zbierać te kamienie, a kiedyś ułożyć z nich niezniszczalną twerdzę,a nie mur wyższy i potężniejszy od nas, niepozwalający się przebić na tę lepszą stronę.

(...) od podjęcia decyzji do jej wykonania jest długa droga wyściełana najróżniejszymi kamieniami- płaskimi, po których ślizgać się naprzód albo kanciastymi i ostrymi, które swoją chropowatą powierzchnią powodują tarcie przedłużające drogę. Ale ślepi nie jesteśmy, widzimy te kamienie z daleka, przecież zawsze należy patrzeć pod nogi. Trzeba zbierać te kamienie, a kiedyś ułożyć...

Robotnicy są rojem cichym, milczącym, co najwyżej stukającym drewniakami. Półmartwi, obojętni, smutni.

Robotnicy są rojem cichym, milczącym, co najwyżej stukającym drewniakami. Półmartwi, obojętni, smutni.

A jak powinniśmy postąpić w czasach tej apokalipsy? Powinniśmy być nadzwyczaj dobrzy dla siebie nawzajem,to na pewno. Ale też powinniśmy przestać być aż tak poważni. Żart bardzo pomagają. I sprawcie sobie psa,jeśli jeszcze nie macie.

A jak powinniśmy postąpić w czasach tej apokalipsy? Powinniśmy być nadzwyczaj dobrzy dla siebie nawzajem,to na pewno. Ale też powinniśmy przestać być aż tak poważni. Żart bardzo pomagają. I sprawcie sobie psa,jeśli jeszcze nie macie.