Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgając po ten tytuł liczyłem na lekką młodzieżówkę w świecie pełnym magii. I nie zawiodłem się. Dostałem w tej książce wszystko, czego oczekiwałem: magia jest, główny bohater wyjątkiem jest, dobre wprowadzenie do świata jest, przyjaźnie i rywalizacje są, legendarny zły charakter jest, sekretna placówka jest, sekrety są. Nie jest to jednak książka pozbawiona wad...

Pierwsze i najważniejsze - chyba tylko w jednym elemencie dostałem coś, czego nie spotkałem w innych tego typu książkach, jednak w 99% już gdzieś to czytałem. Najwięcej podobieństw narzuca mi się z Harrym Potterem i cyklem Czarnego Maga Rachel E. Carter. Oczywiście wszystko w miarę jest ze sobą spójne, jednak co krok było tu coś znajomego.
Drugi “zarzut”, chociaż jest tylko delikatny, bo jednak należy brać pod uwagę docelową grupę, dla której ta książka została napisana, czyli dzieciaki około 10-letnie - niemal każdy zwrot akcji był dla mnie totalnie przewidywalny. Ale nie jest to w końcu kryminał, w którym zagadka i niespodzianki są najważniejsze.
Przeszkadzał mi jeszcze tylko jeden element - brak konsekwentności. Na początku dostajemy prawie 1/3 książki przesiąkniętą groźbą i ostrzeżeniami, które później są co najmniej połowę łagodniejsze. Oczywiście są poważne sytuacje, ale jednak wynikające z innych czynników niż te podane na początku książki.

Próba żelaza to jednak nie tylko wady. Ten tytuł, jak wspomniałem na początku, ma sporo zalet. Zaczynając od lekkiego i przyjemnego stylu. Prawie całą książkę pochłonąłem w jeden wieczór i to nie siedząc do późna. I to jest to, czego oczekiwałem po tej książce.
Dostałem tu treści, które zachęcają w dużej mierze do pozytywnych zachowań i wartości: przyjaźń, pracowitość, sumienność, uczciwość, współpraca czy pokora. Doceniam też to, że autorki dały sobie spokój z promowanymi teraz treściami nt tolerancji i przynajmniej w pierwszym tomie nie ma o tym mowy. Uważam, że 10-latek ma jeszcze czas na przesiąknięcie tymi tematami. A w tej książce poruszono inne, równie ważne tematy.

Podsumowując, z czystym sumieniem mogę polecić Próbę żelaza każdemu, kto lubi książki o magii w bardzo lekkim tonie i nie wymaga niewiadomo jak ambitnych treści. Jest to też świetna propozycja na pierwszą czy jedną z pierwszych książek dla młodego czytelnika, czy to w ogóle wchodzącego w świat książek czy samej fantastyki. Czy jest to poziom Harry’ego Pottera? Może przemawia przeze mnie sentyment i stronniczość, ale nie sądzę. Wciąż jest to jednak doskonała książka dla tej samej grupy czytelniczej.

Sięgając po ten tytuł liczyłem na lekką młodzieżówkę w świecie pełnym magii. I nie zawiodłem się. Dostałem w tej książce wszystko, czego oczekiwałem: magia jest, główny bohater wyjątkiem jest, dobre wprowadzenie do świata jest, przyjaźnie i rywalizacje są, legendarny zły charakter jest, sekretna placówka jest, sekrety są. Nie jest to jednak książka pozbawiona...

Czytało się bardzo przyjemnie, sprawnie i szybko, co, przy momentami mało przyjemnych opisach (najczęściej dotyczących okaleczonych ciał), mogłoby się wydawać mało prawdopodobne. Jednak autor uchwycił jednocześnie dość brutalny świat i niezwykle trudne przejścia bohaterów w połączeniu z dość lekkim stylem, który jednak nie odbiera przedsionkowi piekła surowego i mocnego klimatu. Obawiałem się, że będzie to trudna książka i w przekazie i w czytaniu. I o ile w samym odbiorze faktycznie trzeba tę powieść przetrawić, to samo czytanie nie stanowiło żadnego problemu

Czytało się bardzo przyjemnie, sprawnie i szybko, co, przy momentami mało przyjemnych opisach (najczęściej dotyczących okaleczonych ciał), mogłoby się wydawać mało prawdopodobne. Jednak autor uchwycił jednocześnie dość brutalny świat i niezwykle trudne przejścia bohaterów w połączeniu z dość lekkim stylem, który jednak nie odbiera przedsionkowi piekła surowego i mocnego...

Kompletnie nie wiem co mam o tej książce sądzić. Z jednej strony naprawdę przyjemny i wciągający styl autorki, a z drugiej fabuła z której nie wiem nic. I nawet nie wiem do czego to wszystko zmierza. I to jest tak pogmatwane, że aż mnie zniechęcało do czytania. I tym samym ten tytuł zastopował moje czytanie na półtora miesiąca.

Spodziewałem się, zgodnie z opisem, mierzenia się z jakąś odmianą rasizmu czy innego wykluczenia. A dostałem sam nawet nie wiem co. Chyba coś o próbie uwolnienia się z systemu. Ale sam nie wiem... Dawno żadna książka nie zostawiła mi w głowie takiego mętliku.

Kompletnie nie wiem co mam o tej książce sądzić. Z jednej strony naprawdę przyjemny i wciągający styl autorki, a z drugiej fabuła z której nie wiem nic. I nawet nie wiem do czego to wszystko zmierza. I to jest tak pogmatwane, że aż mnie zniechęcało do czytania. I tym samym ten tytuł zastopował moje czytanie na półtora miesiąca.

Spodziewałem się, zgodnie z opisem,...