Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyszły mi na myśl moje zapomniane młodzieńcze lata - jakże lubiłem wtedy takie ciemne i posępne wieczory późnej jesieni i zimy, jak chciwie i z jakim upojeniem wchłaniałem wówczas nastroje samotności i melancholii, kiedy otulony płaszczem, w deszczu i burzy, biegłem przez wrogą, odartą z liści naturę, samotny już wtedy, ale przepełniony rozkoszą: przepełniony wierszami, które spisywałem przy świecy w mojej izdebce, siedząc na brzegu łóżka. No cóż, to już minęło, ten kielich wychyliłem do dna i już nigdy nie został mi napełniony. Czy tego szkoda? Nie, nie szkoda. Nie szkoda, co minęło. Szkoda tylko tego, co jest teraz i dzisiaj, szkoda tych wszystkich godzin i dni, które traciłem, które tylko cierpliwie znosiłem, które nie przyniosły ani darów, ani wstrząsów...

Przyszły mi na myśl moje zapomniane młodzieńcze lata - jakże lubiłem wtedy takie ciemne i posępne wieczory późnej jesieni i zimy, jak chciwi...

Kiedy mamy dwadzieścia lat, wydaje nam się, że starość to coś tak odległego, jak gwiazdy - powiedziała. - Tymczasem starość jest zaraz po kilku zaledwie szczęśliwych dniach.

Kiedy mamy dwadzieścia lat, wydaje nam się, że starość to coś tak odległego, jak gwiazdy - powiedziała. - Tymczasem starość jest zaraz po ki...

A jednak mnie zostawił. Z dnia na dzień. Bez żadnego wyjaśnienia. Wyłączył telefon. Nie mogłam nic zrobić. Przecież mówił, że mnie kocha. Że nie wyobraża sobie życia beze mnie. Widziałam tę jego miłość, czułam ją. On też wiedział, że go kocham. Był moim pierwszym chłopakiem. Mówił, że nie zasługuje na taką dziewczynę. Cieszył się, że jestem tylko jego. Niemożliwe, żeby mnie oszukał. Niemożliwe.

A jednak mnie zostawił. Z dnia na dzień. Bez żadnego wyjaśnienia. Wyłączył telefon. Nie mogłam nic zrobić. Przecież mówił, że mnie kocha. Że...

Spełniło się moje największe marzenie, a ja nie okazałam radości. Nie wyobrażałam sobie życia bez Marka, sama dążyłam do tego, co się stało, ale właściwie chyba nie do końca o to mi chodziło. Pogubiłam się. Pozwoliłam toczyć się wypadkom bez mojego udziału. Zabrakło mi życiowej wiedzy i wyobraźni.

Spełniło się moje największe marzenie, a ja nie okazałam radości. Nie wyobrażałam sobie życia bez Marka, sama dążyłam do tego, co się stało,...

Oswajasz życie. Trzeba zobaczyć, żeby przeżyć. Oni mieli szczęście, że się tu urodzili, a ty, że się tu znalazłaś.

Oswajasz życie. Trzeba zobaczyć, żeby przeżyć. Oni mieli szczęście, że się tu urodzili, a ty, że się tu znalazłaś.

Pytania, na które nie znała odpowiedzi, tłukły się po głowie. To był stan niemal bolesnej udręki, doświadczony, gdy szczególnie zależało jej na dotarciu do prawdy. (...) Aż wreszcie przyjdzie moment, kiedy fakty ułożą się w spójny obraz; to chwila triumfu, ale zarazem żalu, odczuwanego zawsze pod koniec ekscytującej podróży.

Pytania, na które nie znała odpowiedzi, tłukły się po głowie. To był stan niemal bolesnej udręki, doświadczony, gdy szczególnie zależało jej...

Paryż nie chroni przed nieszczęściem, to szkodliwe złudzenie - myślała. - Życie jest tu bujne, barwne, wesołe i głośne, jednak nie brakuje również smutku, cierpienia i bólu. La vie parissienne... Zawsze wesoło jest tylko w operetkach.

Paryż nie chroni przed nieszczęściem, to szkodliwe złudzenie - myślała. - Życie jest tu bujne, barwne, wesołe i głośne, jednak nie brakuje r...

Było zbyt dobrze. Zbyt dobrze... - pomyślała. - Za bardzo chciałam" - tłumaczyła sobie nauczona życiowym doświadczeniem, że nie dostaje się tego, o czym się zbyt często marzy. Tę przewrotną, choć nieco dziecinną grę z życiem prowadziła już od dawna dmuchając na zimne i starając się nie zapeszyć. Tym razem odstąpiła od reguł, prawie pewna, że udało się przechytrzyć los, że schwytała wymarzone szczęście i znalazła mężczyznę na każdą porę roku...

Było zbyt dobrze. Zbyt dobrze... - pomyślała. - Za bardzo chciałam" - tłumaczyła sobie nauczona życiowym doświadczeniem, że nie dostaje się ...

I w każdym miejscu dokąd pójdzie człowiek jest czas na radość i jest czas na łzy. I w każdym miejscu jest świata początek.

I w każdym miejscu dokąd pójdzie człowiek jest czas na radość i jest czas na łzy. I w każdym miejscu jest świata początek.