Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytanie książek to bardzo fajne i rozwijające zajęcie. Książki
to przyjaciele, którzy wspierają nas w trudnych chwilach.
To najlepsi z możliwych nauczycieli, uczący nas języka
i rozwijający naszą wyobraźnię w sposób najlepszy z możliwych. Poprzez dobrą rozrywkę.

Dlatego ostatnie miesiące bez czytania były dla mnie dość smutne. Słuchałem audiobooków, lecz to nie jest to samo (chociaż zawsze jest to dobry substytut). Kiedy więc dostałem informację, iż pojawiła się nowa książka i mogę dostać egzemplarz do recenzji byłem podekscytowany. Dawno nie czytałem nic nowego.

W czwartek późnym popołudniem w moje małe łapki wpadła książka Saby Tahir (Mam nadzieję, że poprawnie to odmieniłem)
o długim i epicko napisanym tytule:
Ember in the Ashes – Imperium Ognia.
Przeczytałem i teraz jestem gotów, by wyłuszczyć moją opinię.

Przed chwilą, zobaczyłem jakie oceny tej powieści wystawiają portale, jakie opinie tam figurują. Mam mały problem z opanowaniem mojego niedowierzania: 9/10, 8/10, 10/10.

Wchodzę na grząski grunt.... Jedziemy z tym koksem.

Resztę recenzji możesz przeczytać: https://szarygrabarz.blogspot.com/2015/12/ember-in-ashes-recenzja.html

Czytanie książek to bardzo fajne i rozwijające zajęcie. Książki
to przyjaciele, którzy wspierają nas w trudnych chwilach.
To najlepsi z możliwych nauczycieli, uczący nas języka
i rozwijający naszą wyobraźnię w sposób najlepszy z możliwych. Poprzez dobrą rozrywkę.

Dlatego ostatnie miesiące bez czytania były dla mnie dość smutne. Słuchałem audiobooków, lecz to nie jest to...