Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cóż, niestety a może stety nie miałam cierpliwości, żeby wytrwać do końca lektury. Może kiedyś do niej wrócę, może nie. W każdym razie książka dłużyła się, czekałam kilkadziesiąt stron na rozwinięcie akcji. Nic takiego nie nastąpiło więc się poddałam.

Cóż, niestety a może stety nie miałam cierpliwości, żeby wytrwać do końca lektury. Może kiedyś do niej wrócę, może nie. W każdym razie książka dłużyła się, czekałam kilkadziesiąt stron na rozwinięcie akcji. Nic takiego nie nastąpiło więc się poddałam.

Kosmofobia, czyli "lęk przed ogromem wszechświata", jak podaje definicja na pierwszej stronie książki.
Akcja powieści toczy się w Madrycie i właśnie to miasto stanowi tytułowy wszechświat. Jedno miasto a taka mieszanina kultur i obyczajów, tyle wątków, tyle osób, tyle historii... to wszystko może powodować uczucie lęku czy zagubienia. Z drugiej strony przecież własnie różnorodność sprawia, że życie jest takie ciekawe, bo przecież nikt nie żyje samotnie, a nasze czyny mają wpływ na życie innych. Czytelnicy, którzy lubią książki o ludziach, na pewno nie będą zawiedzeni. Dla mnie wspaniałym doświadczeniem było odkrywanie kolejnych, czasem ukrytych powiązań pomiędzy poszczególnymi bohaterami, których w książce przewija się naprawdę wielu.
Polecam.

Kosmofobia, czyli "lęk przed ogromem wszechświata", jak podaje definicja na pierwszej stronie książki.
Akcja powieści toczy się w Madrycie i właśnie to miasto stanowi tytułowy wszechświat. Jedno miasto a taka mieszanina kultur i obyczajów, tyle wątków, tyle osób, tyle historii... to wszystko może powodować uczucie lęku czy zagubienia. Z drugiej strony przecież własnie...

Do przeczytania tej książki, a właściwie tych opowiadań, zabierałam się kilka razy, zazwyczaj jednak wybierałam jakąś powieść. W końcu jednak, gdy już zaczęłam, wszystkie cztery przeczytałam niemal jednym tchem. Każde z opowiadań to inna historia, ale wszystkie łączy jeden wątek - obsesja głównego bohatera, choć pojawia się w różnych kontekstach. Każda z opowiedzianych historii zmusza do refleksji nad tym, jak całe życie można podporządkować myśli.
Polecam.

Do przeczytania tej książki, a właściwie tych opowiadań, zabierałam się kilka razy, zazwyczaj jednak wybierałam jakąś powieść. W końcu jednak, gdy już zaczęłam, wszystkie cztery przeczytałam niemal jednym tchem. Każde z opowiadań to inna historia, ale wszystkie łączy jeden wątek - obsesja głównego bohatera, choć pojawia się w różnych kontekstach. Każda z opowiedzianych...