Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mamy wspaniałe życie, przyjaciół, szczęśliwą rodzinę, kochającego chłopaka, dla którego jesteśmy wszystkim. Nagle coś się zmienia. Chcemy czegoś nowego, gdy wszystko zaczyna się po prostu psuć. Sądzimy, że nie ma lepszego wyjścia, niż najzwyczajniej w świecie odejść lub siedzieć na tyłku nic nie robiąc tylko patrząc się, jak wszystko psuje się do końca. Po czasie, gdy nie ma już odwrotu uświadamiamy sobie, jak wielki błąd popełniliśmy. Przecież On był najważniejszy, kochaliśmy Go, jak nikogo innego, ale nie zrobiliśmy nic, żeby Go przy sobie zatrzymać. Zadręczamy się tym przez cały czas. W książce "Tylko Ty" Jesindy Wilder jest inaczej. Nella nie chce opuścić, ani dać odejść ukochanemu. Jednak mimo to, go traci. Nie w sposób, o którym wyżej wspomniałam, ale jednak zostaje pozbawiona osoby, z którą chciała spędzić resztę życia.

"Ta książka jest dla tych, którzy stracili ukochaną osobę.
Budzili się z płaczem i z płaczem zasypiali.
Musieli zrozumieć, że to nic strasznego czuć się źle.
Sam fakt przetrwania nie wymaga siły,
to tylko wegetacja z dnia na dzień.
Kto nauczy się żyć pomimo wszystko,
odniesie zwycięstwo."

Pokochałam tę książkę już od pierwszej strony, od dedykacji. Krótka wiadomość na pierwszej stronie, a sprawiła, że z jeszcze większą ciekawością i ochotą zaczęłam czytać "Tylko Ty". Jednak... Uważam za wielki błąd umieszczenie pewnych informacji na tylnej okładce. Jeśli chcesz przeczytać tę książkę Jesindy Wilder, NIE CZYTAJ TYLNEJ OKŁADKI! Jeśli to zrobisz, stracisz wiele emocji z treści powieści.

"Wiem, że jesteśmy młodzi. I wiem, że wiele osób powiedziałoby, że jesteśmy tylko dzieciakami albo że jesteśmy za młodzi, żeby wiedzieć, co to jest miłość. Ale chrzanić to. Znam Cię całe życie. Wszystko robiliśmy razem. Każdą ważną rzecz przeżywaliśmy wspólnie. Razem uczyliśmy się jeździć na rowerach, razem uczyliśmy się pływać i jeździć samochodem. W ósmej klasie razem zawaliliśmy algebrę. (Pamiętasz, jaki głupi był pan Jenkins? Ile razy w tamtym semestrze odsyłał nas do dyrektora?). Teraz razem uczymy się miłości. Nie obchodzi mnie, co mówią inni. Kocham Cię. Zawsze będę Cię kochał, nieważne, co się z nami stanie w przyszłości. Kocham Cię teraz i na zawsze."

Książka "Tylko Ty" zapadła mi głęboko w serce. Doprowadzała mnie do łez, tak samo jak do uśmiechu. Uświadomiła mi wiele rzeczy. Aby się nigdy nie poddawać, cieszyć się z tego co mamy, a co najważniejsze nie zastanawiać się dziesięć razy nad decyzją, tylko żyć z dnia na dzień. W powieści Jesindy Wilder w idealny sposób przedstawiona jest miłość do drugiej osoby.

"Tak naprawdę nigdy się nie odpuszcza. Nie przestaje się... Nie przestaje się cierpieć, nie przestaje się kochać. To nie znika, ale żyje się dalej i w końcu ten ból zostaje zepchnięty do tyłu, w tło, tak że nie przysłania codzienności. I pewnego dnia zdajesz sobie sprawę, że wszystko jest w porządku. Wciąż boli, wciąż kochasz tę osobę, ale tak, zapominasz szczegóły. Zapach, smak jej ust, dotyk jej skóry, dźwięk głosu. W końcu wydaje się, że to było w innym życiu, jakby był z nią inny człowiek, jakby kto inny ją kochał. Ale tak poza tym jest w porządku. Przynajmniej w pewnym sensie."

Cieszy nas fakt, że nie jest to tylko JAKIEŚ TAM romansidło, lecz "Tylko Ty" potrafi również wiele nas nauczyć. Jesteśmy w stanie zrozumieć, aby nie trzymać w sobie uczuć, ponieważ one nie znikną. Są ludzie, którzy przeszli o wiele więcej niż my, więc dlaczego my mamy się załamać, jeśli oni dali radę?

"Nie naprawia mnie, nie uzdrawia, ale sprawia, że życie jest warte istnienia. On mi przypomina o oddychaniu, pokazuje, jak się na nowo uśmiechać. Całuje mnie i zapominam o bólu, zapominam o potrzebie cięcia się, żeby cierpienie uwolniło emocje."

Powieść czyta się bardzo lekko oraz przyjemnie. Nie zauważamy czasu, który minął, gdy zabraliśmy się za lekturę.

Zbyt łatwo się poddajemy. Jest to okropnym błędem, który nie powinien mieć miejsca. Nigdy nie powinniśmy odpuszczać, jeśli kogoś kochamy lub coś jest dla nas tak bardzo ważne. Co prawda życie toczy się dalej i my nie mamy wpływu na jego zakończenie, jednak możemy choć trochę sprawić, że będziemy szczęśliwi. Nie będziemy mieć wyrzutów sumienia, jeśli damy z siebie wszystko co w naszej mocy. POLECAM CI książkę Jesindy Wilder "Tylko Ty". Emocje gwarantowane!


"Ta powieść najpierw rozdziera serce, a potem je leczy."

www.poza-nawiasem.blogspot.com

Mamy wspaniałe życie, przyjaciół, szczęśliwą rodzinę, kochającego chłopaka, dla którego jesteśmy wszystkim. Nagle coś się zmienia. Chcemy czegoś nowego, gdy wszystko zaczyna się po prostu psuć. Sądzimy, że nie ma lepszego wyjścia, niż najzwyczajniej w świecie odejść lub siedzieć na tyłku nic nie robiąc tylko patrząc się, jak wszystko psuje się do końca. Po czasie, gdy nie...

Niektórzy z nas wolą czytać horrory, komedie, inni jeszcze lektury przygodowe. Ja natomiast zaliczam się do grupy osób, które preferują książki obyczajowe. Nigdy nie przepadałam za kryminałami lub powieściami historycznymi. Gdy przyszła do mnie Miniaturzystka Jessie Burton, jakoś nie skakałam z radości. Długo nie mogłam przełamać się, aby zacząć tę lekturę. Bardzo ciężko było mi przebrnąć przez pierwsze strony. Książka wydawała się beznadziejna. Właśnie.. Wydawała się. Ku memu zaskoczeniu okazała się ona naprawdę dobra!

Na osobach, które wolą romanse okładka nie wywrze szczególnego zainteresowania. Jednak, pomimo to powinniście przeczytać tę powieść! Książka ukazuje życie osiemnastoletniej Nelli, przed którą stoi wiele przeszkód na drodze do jej szczęścia. Szczerze mówiąc zaczynając przygodę z lekturą nie miałam co do niej szczególnych wymagań. Być może, właśnie dlatego okazała się tak dobra.

Miniaturzystkę czyta się przyjemnie, a co najważniejsze z ogromnym zaciekawieniem. :) W książce bardzo dużo się dzieje. Największą radość mi sprawiło, że wydarzeń nie da się przewidzieć. Z każdą stroną zaciekawienie tym co będzie dalej rośnie, a nasze przypuszczenia okazują się błędne. Wielki plus za to dla Jessie Burton!

Bohaterowie.. Od pierwszych stron mogliśmy stwierdzić, kogo polubimy, a kogo nie. Jednak już w połowie mogliśmy zmienić zdanie. Nie zdradzę Wam kto, aby nie spoilerować, ale postać w Miniaturzystce, która na samym początku wydawała mi się okropna, okazała się moją ulubioną. :) Jednak ironia losu, że oczywiście najlepszej postaci musiało się coś stać!

Książka Jeesie Burton, nie jest powieścią na jazdę autokarem do szkoły. Jednak bardzo przyjemnie się ja czyta w wolny wieczór. :)

Polecam lekturę WSZYSTKIM fanom różnych rodzai literackich. To, że wolicie komedie, romanse czy inne, nie znaczy, że Miniaturzystka Wam się nie spodoba. Być może ciężko będzie Wam przebrnąć przez pierwsze strony tak jak mi, jednak nie będziecie żałować, że zaczęliście przygodę z tą oto książką. Emocje gwarantowane, tak samo jak mnóstwo ciekawych, a co najważniejsze nieprzewidywalnych wydarzeń. POLECAM! :)

http://poza-nawiasem.blogspot.com/

Niektórzy z nas wolą czytać horrory, komedie, inni jeszcze lektury przygodowe. Ja natomiast zaliczam się do grupy osób, które preferują książki obyczajowe. Nigdy nie przepadałam za kryminałami lub powieściami historycznymi. Gdy przyszła do mnie Miniaturzystka Jessie Burton, jakoś nie skakałam z radości. Długo nie mogłam przełamać się, aby zacząć tę lekturę. Bardzo ciężko...

Siedzę przed laptopem i... I nie mam pojęcia co napisać o tej książce... Po prostu nie wiem, jak wyrazić w najdelikatniejszy sposób swoją opinię o "Hopeless" Colleena Hoovera.. Może zacznę od tego, że Hopelees oznacza beznadziejny.. Tak! Bingo! Ta powieść była po prostu beznadziejna! Kompletne dno! ;_;

"Szukałem cię moje całe cholerne życie."

Zawsze trzymałam się faktu, że jeśli okładka mi się spodoba to książka też musi być świetna.. Przy lekturze Coollena Hoovera przeżyłam ogromne rozczarowanie! Już nigdy nie będę kierowała się tym przekonaniem. Główna bohaterka działa na nerwy, że ma się ochotę rzucać książką po całym pomieszczeniu. Natomiast Holder.. *-* Tak! Z pewnością tylko i wyłącznie on ratuje całą książkę!

Wydarzenia? Dno! Może i niektórych poruszyłaby historia Sky, bo rzeczywiście, nie uważam, że ktokolwiek z nas chciałby przejść przez to co główna bohaterka. Co by tu jeszcze... A! Wiem! Przebieg zdarzeń jest tak przewidywalny, że aż nie chce się czytać tego dalej! Zakończenie.. Jak wcześniej wspomniałam, sami bardzo szybko możemy domyślić się, jak książka się zakończy. Jednak jakiekolwiek emocje zaczynają się dopiero na około 200 stronie..

"Do tej pory nie wierzyłam, że będę w stanie dzielić serce z jakimkolwiek mężczyzną, a co dopiero że oddam mu je w całości."

Pomimo niezbyt ciekawej treści książkę czytało mi się lekko. Kolejny plus dla Colleena Hoovera! Jednak znalazło się jeszcze coś co uratowało "Hopeless".. Szkoda jednak, że nic więcej..

"Hope i Les – mówi cicho. – Hopeless."

Kupowałam tę książkę z ogromną radością.. Liczyłam na historię dwojga młodych ludzi, którzy bardzo się kochają i pomimo przeciwności losu zawsze będą razem.. Uczucie? Było. Jednak treść nie wzbudziła we mnie najmniejszego zachwytu. Strasznie się rozczarowałam całą książką "Hopeless" Colleena Hoovera. NIE POLECAM! Jest to po prostu marnowanie czasu, który można poświęcić na lekturę, która bardzo nam się spodoba!

"Bez względu na to, co się zdarzy życie idzie dalej, słowa wciąż
napływają, prawda jest wyrzucana czy ci się to podoba, czy nie, a życie nigdy nie pozwoli ci
zatrzymać się i złapać cholerny oddech."

http://poza-nawiasem.blogspot.com/

Siedzę przed laptopem i... I nie mam pojęcia co napisać o tej książce... Po prostu nie wiem, jak wyrazić w najdelikatniejszy sposób swoją opinię o "Hopeless" Colleena Hoovera.. Może zacznę od tego, że Hopelees oznacza beznadziejny.. Tak! Bingo! Ta powieść była po prostu beznadziejna! Kompletne dno! ;_;

"Szukałem cię moje całe cholerne życie."

Zawsze trzymałam się faktu,...