Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Temat poruszany przez autorkę naprawdę bardzo ciekawy, chociaż mam wrażenie, że w ostatnim czasie trochę "zużyty". Miałam nadzieję, że ta książka opowie mi coś nowego, zwróci uwagę jakimś innym stylem. Ciężko wymagać oryginalnej historii. Mimo, iż wydarzenia nie są oparte na faktach i wojna sama w sobie była straszna, ta propozycja w ogóle mnie nie zaciekawiła. Nie wzbudziła we mnie tego samego uczucia, które odczuwałam, czytająć np. "Wywiad z katem". Cały czas miałam wrażenie, że autorka chciała zbudować swoją narrację na dwóch składowych: surowej narracji i wtrącanymi "od niechcenia" złotymi myślami i religijnym opowieściami. Cóż, jak dla mnie ta kombinacja nie za bardzo się sprawdziła. W pewnym momencie miałam nadzieję, że opowieść pójdzie w zupełnie inną stronę, która zmieniłaby moją ocenę.
Oprócz poprawnie spisanej historii, nie doszukałam się tam czegoś nowego. Żałuję, bo bardzo liczyłam na tą książkę.

Temat poruszany przez autorkę naprawdę bardzo ciekawy, chociaż mam wrażenie, że w ostatnim czasie trochę "zużyty". Miałam nadzieję, że ta książka opowie mi coś nowego, zwróci uwagę jakimś innym stylem. Ciężko wymagać oryginalnej historii. Mimo, iż wydarzenia nie są oparte na faktach i wojna sama w sobie była straszna, ta propozycja w ogóle mnie nie zaciekawiła. Nie...

Książka dzieli się na dwie części. Przynajmniej w mojej ocenie, chociaż fabuła wydaje się, że potwierdza moje słowa. Pierwsze rozdział to typowa powiastka dla nastolatków: romans, przyjaciele i szkolne potyczki. W tej właśnie kolejności. I gdyby ode mnie to zależało, wycięłabym połowę opisów pocałunków. Przez to na początku powieść jest strasznie słodka i aż mdła. Potem autorka wybiera poważniejsze tematy i zaskakuje historią i nieoczekiwanymi zwrotami akcji. I chwała jej za to, bo to w dużej mierze ratuje książke i awansuje ją z półki "lekkiego czytadła" na "solidną, młodzieżową powieść".
Mam nadzieję, że następne części będą jeszcze lepsze.

Książka dzieli się na dwie części. Przynajmniej w mojej ocenie, chociaż fabuła wydaje się, że potwierdza moje słowa. Pierwsze rozdział to typowa powiastka dla nastolatków: romans, przyjaciele i szkolne potyczki. W tej właśnie kolejności. I gdyby ode mnie to zależało, wycięłabym połowę opisów pocałunków. Przez to na początku powieść jest strasznie słodka i aż mdła. Potem...

Muszę szczerze powiedzieć (nie zabijcie mnie za tą krytykę), że ta książka nie do końca przypadła mi do gustu. To moja pierwsza przygoda z twóczością Agathy Christie, wszyscy polecali mi ten akurat kryminał. Faktycznie, ma w sobie to co w tego typu książce najważniejsze, czyli misternie skonstruowaną zagadkę kryminalną i zaskakujące rozwiązanie. To właśnie to w końcu motywowało mnie do czytania i zagłębiania się w historię morderstw. Może na tym polega fenonem tego gatunku literackiego? Jeśli tylko na tym, to byłoby to trochę przykre. Książka jest "leciutka" - treść, język, słownictwo. Czyta się ją ekspresowo. Po lekturze Arthura Conan Doyle'a oczekiwałam czegoś więcej. Ba! Po samym nazwisku liczyłam na coś więcej.
Może spróbuję z innym tytułem. Narazie: rozczarowanie.

Muszę szczerze powiedzieć (nie zabijcie mnie za tą krytykę), że ta książka nie do końca przypadła mi do gustu. To moja pierwsza przygoda z twóczością Agathy Christie, wszyscy polecali mi ten akurat kryminał. Faktycznie, ma w sobie to co w tego typu książce najważniejsze, czyli misternie skonstruowaną zagadkę kryminalną i zaskakujące rozwiązanie. To właśnie to w końcu...