Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie polecam czytać wrażliwym. Nie polecam zapracowanym.

Nie polecam czytać wrażliwym. Nie polecam zapracowanym.

To jest coś czego potrzebowałam. Jeśli ktoś szuka przyjemnej historii lecz niebanalnej, zarówno innej niż wszystkie, to polecam właśnie tę historię :) Ostrzegam jednak, że bardzo wciąga. Nie jest to do końca szczęśliwa historia, opowiada o cudownej przyjaźni. Główne bohaterki są bardzo ciekawe, i wniosły pewne wartości do mojego życia. Ta książka w pewnym sensie pozwoliła mi poznać samą siebie i nauczyła żyć bez udawania.

To jest coś czego potrzebowałam. Jeśli ktoś szuka przyjemnej historii lecz niebanalnej, zarówno innej niż wszystkie, to polecam właśnie tę historię :) Ostrzegam jednak, że bardzo wciąga. Nie jest to do końca szczęśliwa historia, opowiada o cudownej przyjaźni. Główne bohaterki są bardzo ciekawe, i wniosły pewne wartości do mojego życia. Ta książka w pewnym sensie pozwoliła...

Kocham!! <3

Kocham!! <3

Bardzo lubię tę serię. Najbardziej uwielbiam "Sztukę uwodzenia", a później "Wbrew zasadom", a na końcu "Wszystkie odcienie pożądania". Mimo wszystko, parą, którą najbardziej lubię jest Joss i Braden. Jednak wszystkich bohaterów i tak lubię. Może Marco, głównego bohatera tej książki trochę mniej. Cieszę się, że dzięki kontynuacjom mogłam poznać dalsze losy bohaterów. Jednak jest mi przykro, że muszę skrytykować opowieść o Hannie Nichols. Niestety zabrakło mi tu tego klimatu, który otaczał poprzednie części, a zwłaszcza tą pierwszą. Akcja tej książki jak dla mnie była nudna, fakt był moment, który wywołał u mnie trochę ożywienia, ale było tego za mało. Fabuła z poprzednich części była bardziej urozmaicona. Jak dla mnie ta opowieść jest dość przewidywalna. Bohaterowie tej serii są charakterystyczni z tego, że są niemalże idealni. A w tej części miałam dość tych wyidealizowanych i wylukrowanych postaci, którzy zawsze są "popiepr*eni". Nic nie wniosła ta książka, nawet tyle, aby ją wspominać jak np "Wbrew zasadom". Mam nadzieję, że chociaż opowieść o Colu mnie nie zawiedzie, bo niestety się zastanawiałam czy w ogóle ją ruszać.

Bardzo lubię tę serię. Najbardziej uwielbiam "Sztukę uwodzenia", a później "Wbrew zasadom", a na końcu "Wszystkie odcienie pożądania". Mimo wszystko, parą, którą najbardziej lubię jest Joss i Braden. Jednak wszystkich bohaterów i tak lubię. Może Marco, głównego bohatera tej książki trochę mniej. Cieszę się, że dzięki kontynuacjom mogłam poznać dalsze losy bohaterów. Jednak...

Świetnie stworzony świat i wykreowane postaci. Ukłon podziwu dla Pani Bishop ;)

Świetnie stworzony świat i wykreowane postaci. Ukłon podziwu dla Pani Bishop ;)

Ciężko mi oceniać, bo wydaje mi się, że po prostu jestem za stara na tę książkę ;p A z szacunku do Becci i sentymentu do "Szeptem" żal mi stawiać niskie noty tej powieści, choć w sumie książka jest w porządku. Więc odpuszczę sobie gwiazdki, i dodam tylko, że autorka stworzyła świetny, górski klimat :)

Ciężko mi oceniać, bo wydaje mi się, że po prostu jestem za stara na tę książkę ;p A z szacunku do Becci i sentymentu do "Szeptem" żal mi stawiać niskie noty tej powieści, choć w sumie książka jest w porządku. Więc odpuszczę sobie gwiazdki, i dodam tylko, że autorka stworzyła świetny, górski klimat :)

Gdy zobaczyłam okładkę tej książki zauważyłam na niej opinię Colleen Hoover, która uznała "Morze spokoju" za najlepszą roku i była nią zachwycona. Zastanowiłam się wtedy co to oznacza, bo przecież jej książka ("Hopeless") była świetna... Ale Hoover ma zdecydowanie rację, mimo iż byłam pozytywnie nastawiona po przeczytaniu Hopeless to i tak uważam, że Morze spokoju zdecydowanie ją przewyższa. I nikt niech nie próbuje mi wmówić, że książki New Adult nie mają wartości, bo owszem są i niektóre banalne, ale nie wszystkie, a zwłaszcza Morze spokoju. Ta historia ma w sobie wiele bólu, gdy sobie wyobrażam (choć wiem, że to jest fikcja) co musiała przeżyć główna bohaterka łzy same płyną. Od około dwóch lat przeszła mi życiowa wrażliwość... i czytałam wiele wzruszających książek, gdzie inni wylewali nad nimi łzy, a ja nie uroniłam ani jednej.. myślałam, że coś jest ze mną nie tak (pod względem wrażliwości). Jednak po poznaniu tej opowieści, mimo ********** zakończenia, zaczęłam znów płakać nad książką...

Gdy zobaczyłam okładkę tej książki zauważyłam na niej opinię Colleen Hoover, która uznała "Morze spokoju" za najlepszą roku i była nią zachwycona. Zastanowiłam się wtedy co to oznacza, bo przecież jej książka ("Hopeless") była świetna... Ale Hoover ma zdecydowanie rację, mimo iż byłam pozytywnie nastawiona po przeczytaniu Hopeless to i tak uważam, że Morze spokoju...

Z opinii czytelniczek spodziewałam się czegoś jeszcze lepszego, aczkolwiek bardzo mi się podobała i zaciekawiła. Na szczęście nie była na tyle okrutna, że nie musiałam odrywać się od ważnych prac, w celu dalszego czytania tej książki, ale mimo wszystko to i tak przeczytałam ją bardzo szybko. :)

Z opinii czytelniczek spodziewałam się czegoś jeszcze lepszego, aczkolwiek bardzo mi się podobała i zaciekawiła. Na szczęście nie była na tyle okrutna, że nie musiałam odrywać się od ważnych prac, w celu dalszego czytania tej książki, ale mimo wszystko to i tak przeczytałam ją bardzo szybko. :)

WSPANIAŁA !!!

WSPANIAŁA !!!