Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsza książka, którą oceniłam po okładce. Jest przepięknie wydana, a edytorski pomysł stanowi jedność z fabułą, jako że szyta książka jest powieściowym rękopisem. Ocenianie po okładce - wbrew przysłowiu - nie zawiodło mnie. Książka jest chłopacka, szelmowska, awanturnicza. Zabawna i beztroska, w miarę rozwoju fabuły - gęstsza, cięższa, bardziej zawiła. Postaci są tak znakomicie odmalowane, że aż chciałoby się mieć takiego kumpla jak Henry Morgan, opisy - tak wyraźne, że niemal siedzi się z nim w ciemnym, wiekowym mieszkaniu na Hornsgatan w Sztokholmie. Tajemnic jest coraz więcej, wyjaśnienie czytelnik otrzyma dopiero w drugiej części - "Gangsterach". I nie będzie to przyjemne wyjaśnienie...

Pierwsza książka, którą oceniłam po okładce. Jest przepięknie wydana, a edytorski pomysł stanowi jedność z fabułą, jako że szyta książka jest powieściowym rękopisem. Ocenianie po okładce - wbrew przysłowiu - nie zawiodło mnie. Książka jest chłopacka, szelmowska, awanturnicza. Zabawna i beztroska, w miarę rozwoju fabuły - gęstsza, cięższa, bardziej zawiła. Postaci są tak...

To bez wątpienia książka, na którą można się snobować. Słyszeli o niej wszyscy, przeczytało niewielu, a zrozumiało zapewne ...jeszcze mniej.
Wielość wątków, postaci, miejsc, czasów, tradycji literackich i konotacji kulturowych to źródło zarówno geniuszu, jak i słabości tej książki. Sama przeczytałam ją dopiero za drugim podejściem. Za pierwszym zniechęcił mnie potoczysty, bogaty język - trudna mieszanka dalekowschodnich baśni, religijnych ksiąg i popkulturowej papki. Nie ma co podchodzić do lektury bez sporego zaplecza wiedzy, a i tak w pewnym momencie przychodzi myśl: za co, u licha, ta fatwa na autora? Historia jest wielopoziomowa, wielowątkowa. Czytać i rozumieć można ją na mnóstwo sposobów. Wiele traci się, nie będąc biegłym w tradycji Wschodu, choć wciąż jest w tej książce wiele do odkrycia. Ale będzie to żmudna orka na ugorze własnych kompleksów. Bo przez sporą część lektury ma się wrażenie, że na tę książkę jest się po prostu za głupim.

To bez wątpienia książka, na którą można się snobować. Słyszeli o niej wszyscy, przeczytało niewielu, a zrozumiało zapewne ...jeszcze mniej.
Wielość wątków, postaci, miejsc, czasów, tradycji literackich i konotacji kulturowych to źródło zarówno geniuszu, jak i słabości tej książki. Sama przeczytałam ją dopiero za drugim podejściem. Za pierwszym zniechęcił mnie potoczysty,...

Nie zaleca się czytania w miejscach publicznych - grozi niekontrolowanymi wybuchami śmiechu!
Kupiona przypadkiem na lotnisku z powodu intrygującego tytułu, stała się jedną z moich ulubionych książek. Przeczytałam ją w wersji angielskiej, ale zdaje się, że humor, ciepło i niesamowitość tej historii urzekają w każdym języku tak samo.
Stulatek, który w kapciach ucieka z domu opieki, aby odmienić swoje życie? To dopiero początek. Nieskrępowana fantazja autora wikła niedołężnego dziadka w morderstwo, każe mu uciekać przed przestępcami, ukrywać się przed wymiarem sprawiedliwości czy... opiekować się słonicą. Jednocześnie snuje się druga opowieść - o wcześniejszym życiu Allana Karlsonna. Gdy zaśmiewając się w głos stwierdzamy, że bardziej nieprawdopodobniej się już nie da, dowiadujemy się, że oto wiekowy staruszek z niejednym wódkę pił, bo... brał udział we wszystkich najważniejszych wydarzeniach XX wieku.
Po lekturze łapczywie zaś sprawdza się, czy Jonasson napisał coś jeszcze. Napisał :)

Nie zaleca się czytania w miejscach publicznych - grozi niekontrolowanymi wybuchami śmiechu!
Kupiona przypadkiem na lotnisku z powodu intrygującego tytułu, stała się jedną z moich ulubionych książek. Przeczytałam ją w wersji angielskiej, ale zdaje się, że humor, ciepło i niesamowitość tej historii urzekają w każdym języku tak samo.
Stulatek, który w kapciach ucieka z domu...