Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po lekturę biografii Dave'a Grohla sięgnęłam głównie dlatego, żeby poznać historię jednego z najbardziej zapracowanych ludzi w muzycznym świecie. Dave Grohl jest postacią dla mnie niesamowitą: założył Foo Fighters, Them Crooked Vultures i współpracował z wieloma moimi ulubionymi muzykami m.in z zespołem Queens Of The Stone Age i Killing Joke. Jest osobą wręcz rozchwytywaną, a jego życie jest z pewnością barwne i ekscytujące.
Dave Grohl ma opinie najmilszego rockmana świata. O jego życiu można napisać naprawdę dużo, ale po lekturze biografii Paula Brannigana czuje, że autor nie do końca podołał temu wyzwaniu. Po pewnym czasie książka najzwyczajniej nudzi. Już nie chcę mówić o tym, że autor jest mało obiektywny i pisze o Grohlu w samych superlatywach, ale po pewnym czasie ma się wrażenie, że autor powtarza ciągle te same zdania i zapełnia strony suchymi faktami. Nie wgłębia się i pomija wiele ciekawych wątków. Trasy koncertowe również są ciekawą częścią życia muzyków, ale w biografii jest to opisane w ten zazwyczaj sposób: trasa była ciężka, zagrali setki koncertów w miastach tych i tych, bilety się wyprzedały w ilości tej i tej". Inaczej mówiąc: same suche fakty.
Dave Grohl jest fascynującą postacią, jest bardzo śmiesznym, rozrywkowym człowiekiem, który przyjaźni się chyba z połową szoł biznesu, ale nie znajdziemy tutaj wielu zabawnych anegdotek z życia muzyka.
Współpraca z Queens Of The Stone Age została opisana na jednej może dwóch stronach z której można było się dowiedzieć tylko, że Grohl grał na perkusji i pojechał w trasę. Nic o procesie tworzenia, nic o trasie koncertowej, która musiała być fascynująca, ponieważ Songs For The Deaf krytycy uznają za płytę dekady! Podobnie z projektem Them Crooked Vultures i współpracą z innymi muzykami.
Z tyłu na okładce książki możemy przeczytać "Bębnił dla Iggy'ego Popa, Paula McCartneya, The Prodigy, Tenacious D i wielu innych". Niech was to nie zmyli, bo w książce o tych wykonawcach jest co najwyżej wspomniane.

Pierwsze ćwierć książki jest genialne. Dostajemy opis historii punka i drogę Grohla do sławy. Jest to niezwykle zajmujące i szybko się to czyta. W dalszej części jest historia Nirvany i tutaj autor bardziej się skupia na osobie Kurta Cobaina niż na samym perkusiście. W dalszej części, która miała być dla mnie najbardziej interesująca dostajemy suche fakty o Foo Fighters i wspomniane co najwyżej poboczne projekty.

Po lekturze biografii jestem nieco zawiedziona, bo liczyłam na więcej niż tylko na poznanie historii Nirvany, która de facto najmniej mnie interesowała. Może spodobało by mi się bardziej, gdyby biografia Nirvany została bardziej przedstawiona z perspektywy Dave'a, a nie Kurta. Poza tym książka jest na pewno warta przeczytania, bo można wiele dowiedzieć się o amerykańskim podziemiu i inspiracjach Grohla. To opowieść także o tym jak miłość do muzyki pozwoliła Dave'owi pokonać wszelkie przeszkody w drodze na sam szczyt.

Po lekturę biografii Dave'a Grohla sięgnęłam głównie dlatego, żeby poznać historię jednego z najbardziej zapracowanych ludzi w muzycznym świecie. Dave Grohl jest postacią dla mnie niesamowitą: założył Foo Fighters, Them Crooked Vultures i współpracował z wieloma moimi ulubionymi muzykami m.in z zespołem Queens Of The Stone Age i Killing Joke. Jest osobą wręcz rozchwytywaną,...

Davida Buckleya wcześniej kojarzyłam tylko z wydanej i cenionej biografii Davida Bowiego, dlatego też z miłą chęcią sięgnęłam po "Kraftwerk. Publikation" i się nie zawiodłam. Książkę praktycznie czyta się jednym tchem. Autor dogłębnie analizuje twórczość zespołu stawiając wiele interesujących tez i zwraca uwagę na wiele ciekawych kwestii. Ponadto bardzo dokładnie przedstawia scenę muzyczną tamtego okresu i swobodnie posługuje się nazwami zespołów i nazwiskami. Dodatkowym atutem książki są niezliczone ilości cytatów takich znanych osobistości jak John Foxx, David Bowie, Gary Numan...

Cieszyć czytelnika może też wydanie i projekt książki. Z przyjemnością tak wydaną biografię można postawić na półce.

polecam, bo warto.

9/10

Davida Buckleya wcześniej kojarzyłam tylko z wydanej i cenionej biografii Davida Bowiego, dlatego też z miłą chęcią sięgnęłam po "Kraftwerk. Publikation" i się nie zawiodłam. Książkę praktycznie czyta się jednym tchem. Autor dogłębnie analizuje twórczość zespołu stawiając wiele interesujących tez i zwraca uwagę na wiele ciekawych kwestii. Ponadto bardzo dokładnie...

Mam problem z tą książką. Bardzo długo czekałam, aż na polskim rynku ukaże się biografia Davida Bowiego i kupiłam ją jeszcze w przedsprzedaży. Jednak po lekturze byłam trochę zawiedziona.
Wadą tej książki jest na pewno tłumaczenie, błędy ortograficzne i literówki. Może to wynika z pośpiechu wydawnictwa i niechlujstwa korektorów, ale im dalej tym błędy stają się częstsze i czasami wręcz nie do zniesienia.

Co do samej treści, to muszę przyznać, że Marc Spitz odwalił całkiem, całkiem dobrą robotę. Książkę czyta się naprawdę szybko, a autor nie skupia się tylko na samej postaci Bowiego, ale też próbuje przedstawić nam całe środowisko muzyczne.
Niestety Marc Spitz bardzo pobieżnie potraktował płyty Bowiego wydane po Station to Station. O jednej z najważniejszych płyt "Low" jest naprawdę niewiele, a nawet średnio rozgarnięci fani wiedzą, że to jeden z najciekawszych okresów twórczych Davida. Po STS autor przyspiesza i pomija wiele ciekawych wątków. Zdarza się nawet, że niektóre płyty są prawie całkiem ominięte (Tin Machine II). Dodatkowym minusem może być to, że Spitz jest bardzo mało obiektywny, jeśli chodzi o ocenę płyt i filmów.
Pomimo tych wyżej wymienionych minusów polecam lekturę, bo David Bowie to jedna z najważniejszych postaci w muzyce popularnej. Współpracował z wieloma znakomitymi personami, wypromował wiele świetnych zespołów i wydaje mi się, że bez niego świat muzyczny dzisiaj nie wyglądałby tak samo.

Warto znać ;)

6/10

Mam problem z tą książką. Bardzo długo czekałam, aż na polskim rynku ukaże się biografia Davida Bowiego i kupiłam ją jeszcze w przedsprzedaży. Jednak po lekturze byłam trochę zawiedziona.
Wadą tej książki jest na pewno tłumaczenie, błędy ortograficzne i literówki. Może to wynika z pośpiechu wydawnictwa i niechlujstwa korektorów, ale im dalej tym błędy stają się częstsze i...