Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kryminałem powinno być pominięcie tej pozycji. Autor od początku fantastycznie budował napięcie, które w punkcie wrzenia po prostu zaskoczyło, jak idealnie pracującą maszyna. Mogło wydawać się, że przejście do rozwiązania w pewnym momencie stało się zbyt dynamiczne, niemniej związało fabułę w kompletną całość, pozostawiając pewny niedosyt pobudzający wyobraźnię. Wszelkie znaki na niebie i ziemi mogły wskazywać to jedno, jedyne rozwiązanie, ale wkradający się oryginalny plot twist wprowadził w częściowe osłupienie. Pomimo możliwości pokojarzenia faktów i ich powiązania nadal przedstawiona historia zmuszała do zadawania kolejnych niewyczerpujących się zasobów pytań.

Pozycja zdecydowanie godna polecenia, każdemu kto lubi się wciągnąć i pochłaniać stronę za stroną.

Kryminałem powinno być pominięcie tej pozycji. Autor od początku fantastycznie budował napięcie, które w punkcie wrzenia po prostu zaskoczyło, jak idealnie pracującą maszyna. Mogło wydawać się, że przejście do rozwiązania w pewnym momencie stało się zbyt dynamiczne, niemniej związało fabułę w kompletną całość, pozostawiając pewny niedosyt pobudzający wyobraźnię. Wszelkie...

Patrzysz na książkę i faktycznie tak jak we wprowadzeniu napisał autor - myślisz sobie Rafał Pacześ, książka będzie śmieszna i ze śmiechu będzie bolała szczęka, i znowu wracając do tego co napisał autor, faktycznie okazuje się, że jest to historia o życiu. Może nie życiu każdego z nas, ale o życiu z problemami, z którymi choć część czytelników może się utożsamiać. Dość smutne wnioski można z niej wyciągnąć, wciągając się coraz głębiej w życie głównych bohaterów. Nie zniechęcając tych szukających śmiechu i stylu dowcipu Pana Rafała, dodam tylko, że było sporo sytuacji, w których na twarzy pojawił się uśmiech lub wręcz człowiekowi chciało się śmiać. Osobiście dodam jeszcze tylko, że moim zdaniem jest to świetny materiał na film, który przy dzisiejszych problemach społecznych mógłby odnieść spory sukces.

Patrzysz na książkę i faktycznie tak jak we wprowadzeniu napisał autor - myślisz sobie Rafał Pacześ, książka będzie śmieszna i ze śmiechu będzie bolała szczęka, i znowu wracając do tego co napisał autor, faktycznie okazuje się, że jest to historia o życiu. Może nie życiu każdego z nas, ale o życiu z problemami, z którymi choć część czytelników może się utożsamiać. Dość...

Prawda...
O tym że jest wiele rodzajów prawdy wiemy od dawna (jedna prawda, święta prawda, g... prawda, itd.), ale o tym na ile sposobów można kłamać, oszukiwać, zwodzić i manipulować wie niewielu z nas. Autor jak to ma w swoim zwyczaju świetnie przedstawia wady naszego systemu społecznego oraz nas samych, a w szczególności naszą podatność na wiarę w cokolwiek co obije się nam o uszy. Historie takie jak np. ta o rasie Księżycowych Ludzi Nietoperzy, są tzw. must know. I to nie tylko dlatego, że są świetnym przykładem naszej zbiorowej ludzkiej głupoty, ale również dlatego, że są świetnymi anegdotami do opowiadania przy drinku ze znajomymi. Jak w przypadku poprzedniej książki Toma Phillipsa, mogę podzielić się ponownie świetnymi cytatami z książki. Książka razem w zestawie z "Ludzie. Krótka historia o tym jak spieprzyliśmy wszystko" jest zdecydowanie tytułem godnym polecenia, ale także może okazać się np. świetnym prezentem dla kogoś kto lubi czytać tego typu pozycje.

Prawda...
O tym że jest wiele rodzajów prawdy wiemy od dawna (jedna prawda, święta prawda, g... prawda, itd.), ale o tym na ile sposobów można kłamać, oszukiwać, zwodzić i manipulować wie niewielu z nas. Autor jak to ma w swoim zwyczaju świetnie przedstawia wady naszego systemu społecznego oraz nas samych, a w szczególności naszą podatność na wiarę w cokolwiek co obije się...