Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Każdy może zdradzić każdego.

Każdy może zdradzić każdego.

Prawda się nie liczy. Liczy się tylko to, w co wierzą ludzie.

Prawda się nie liczy. Liczy się tylko to, w co wierzą ludzie.

Hedge zacisnął szczęki. - Może rąbnę ich tylko raz, co? - Nie. - Pójdźmy na kompromis, dobra? Najpierw ich zabije, a jeśli okaże się, że nie byli naszymi wrogami, przeproszę. - Nie! - Do dobra. - Trener Hadge opuścił pałkę.

Hedge zacisnął szczęki. - Może rąbnę ich tylko raz, co? - Nie. - Pójdźmy na kompromis, dobra? Najpierw ich zabije, a jeśli okaże się, że nie byli naszymi wrogami, przeproszę. - Nie! - Do dobra. - Trener Hadge opuścił pałkę.

Zawrzyj twarzostan

Zawrzyj twarzostan

Stwarzanie nadziei, gdy w rzeczywistości jej nie ma, to okrucieństwo. Fałszywa wiara wywołuje rozczarowanie, ból i wściekłość, przez co niełatwe sprawy stają się jeszcze trudniejsze.

Stwarzanie nadziei, gdy w rzeczywistości jej nie ma, to okrucieństwo. Fałszywa wiara wywołuje rozczarowanie, ból i wściekłość, przez co niełatwe sprawy stają się jeszcze trudniejsze.

Chwycił mnie za rękaw, aż poczułem żar bijący od jego skóry jak od ognia. - Ethan. Ja. Wszyscy nieuznani. Nie pozwól... Nie pozwól, by to się powtórzyło. W jego oczach był gniew, ale też błaganie. - Nie pozwolę - odparłem - Obiecuję. Luke kiwnął głową i jego ręka opadła. (...) Zastali mnie, Annabeth i Grovera, stojących nad zgruchotanym ciałem półboga w ciepłym świetle ogniska. - Percy - spytał mój ojciec z powagą w głosie - Co... co to jest? Odwróciłem się ku Olimpijczykom. - Potrzebujemy całunu - oznajmiłem łamiącym się głosem. - Całunu dla syna Hermesa. <3

Chwycił mnie za rękaw, aż poczułem żar bijący od jego skóry jak od ognia. - Ethan. Ja. Wszyscy nieuznani. Nie pozwól... Nie pozwól, by to się powtórzyło. W jego oczach był gniew, ale też błaganie. - Nie pozwolę - odparłem - Obiecuję. Luke kiwnął głową i jego ręka opadła. (...) Zastali mnie, Annabeth i Grovera, stojących nad zgruchotanym ciałem półboga w ciepłym świetle ogniska...

[...] dziewczyna, którą prawie usmażyłaś, jest moją kuzynką. -Przykro mi [...]. -Powinno ci być przykro, że nie trafiłaś. [...] Evangeline to złośliwa suka.

[...] dziewczyna, którą prawie usmażyłaś, jest moją kuzynką. -Przykro mi [...]. -Powinno ci być przykro, że nie trafiłaś. [...] Evangeline to złośliwa suka.

Prawdą jest to, co ja nazwę prawdą. Mógłbym podpalić cały ten świat i nazwać pożar deszczem.

Prawdą jest to, co ja nazwę prawdą. Mógłbym podpalić cały ten świat i nazwać pożar deszczem.

...słowa są bronią. To wszystko, czego potrzebujesz.

...słowa są bronią. To wszystko, czego potrzebujesz.

- Kocham cię Cady - powiedziała. Mówiła to ciągle, odkąd zachorowałam, ale dopiero teraz pojęłam, co przez to rozumiała: Kocham cię pomimo mojego żalu. Pomimo tego , że jesteś obłąkana.

- Kocham cię Cady - powiedziała. Mówiła to ciągle, odkąd zachorowałam, ale dopiero teraz pojęłam, co przez to rozumiała: Kocham cię pomimo mojego żalu. Pomimo tego , że jesteś obłąkana.

Odmawiam uczestnictwa w ceremonii, która nie zapewnia kobietom równych przywilejów duchowych.

Odmawiam uczestnictwa w ceremonii, która nie zapewnia kobietom równych przywilejów duchowych.

(...) i wysłuchiwało Patricka, który po raz tysięczny relacjonował przygnębiającą historię swojego życia, czyli mówił o tym, że miał nowotwór jąder i lekarze uważali, że umrze, ale nie umarł, i proszę - oto on, nadal żywy, zupełnie dorosły, w kościelnej piwnicy, w sto trzydziestym siódmym najładniejszym mieście Ameryki, rozwiedziony, uzależniony od gier komputerowych, niemający przyjaciół, ledwie wiążący koniec z końcem dzięki eksploatowaniu swojej nowotworowej przeszłości, mozolnie dążący do zdobycia dyplomu magisterskiego, choć on i tak nie poprawi jego perspektyw zawodowych, czekający, jak my wszyscy, na miecz Damoklesa, niosący wyzwolenie, któremu umknął wiele lat temu, gdy rak odebrał mu oba jajka, lecz oszczędził to, co tylko najbardziej wspaniałomyślny człowiek mógłby nazwać życiem. I TY TEŻ MOŻESZ MIEĆ TYLE SZCZĘŚCIA!

(...) i wysłuchiwało Patricka, który po raz tysięczny relacjonował przygnębiającą historię swojego życia, czyli mówił o tym, że miał nowotwór jąder i lekarze uważali, że umrze, ale nie umarł, i proszę - oto on, nadal żywy, zupełnie dorosły, w kościelnej piwnicy, w sto trzydziestym siódmym najładniejszym mieście Ameryki, rozwiedziony, uzależniony od gier komputerowych, niemający...