Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Do książki podchodziłem trochę sceptycznie. Po trochę słabszych „Trzydziestej pierwszej” i „Z jednym wyjątkiem” ( „Utopce” przeczytałem wcześniej”), bałem się sięgać po Łaskuna, który ma 830 stron. Zupełnie niepotrzebnie. Tytuł czyta się lekko i bardzo szybko. Ciekawość o losy Podgórskiego nie pozwala odłożyć książki i pójść spać ;-). Książka zasługuje na mocne 8 i warto, żeby sięgnął po nią każdy fan/fanka kryminałów. Pzdr

Do książki podchodziłem trochę sceptycznie. Po trochę słabszych „Trzydziestej pierwszej” i „Z jednym wyjątkiem” ( „Utopce” przeczytałem wcześniej”), bałem się sięgać po Łaskuna, który ma 830 stron. Zupełnie niepotrzebnie. Tytuł czyta się lekko i bardzo szybko. Ciekawość o losy Podgórskiego nie pozwala odłożyć książki i pójść spać ;-). Książka zasługuje na mocne 8 i warto,...

Daje 6 ze względu na sentyment. Czułem się jakbym czytał film osobie niewidomej. 134 strony można łyknąć w jedno popołudnie - wchodzi gładko.

Daje 6 ze względu na sentyment. Czułem się jakbym czytał film osobie niewidomej. 134 strony można łyknąć w jedno popołudnie - wchodzi gładko.

Książka odstaje trochę poziomem od poprzednich. W większości dużo opisów, a mało akcji. Niemniej jednak mocne 6. Warto przeczytać, aby dowiedzieć się o genezie wojny Nilfgardu z Królestwami Północy. Pozycja godna polecenia.

Książka odstaje trochę poziomem od poprzednich. W większości dużo opisów, a mało akcji. Niemniej jednak mocne 6. Warto przeczytać, aby dowiedzieć się o genezie wojny Nilfgardu z Królestwami Północy. Pozycja godna polecenia.