Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Strasznie mi smutno, że mam już za sobą ostatnie spotkanie z Tattertonami i Casteelami. "W matni marzeń" to finałowy tom serii "Rodzina Casteel".
Tak jak w poprzednich częściach spotykaliśmy się głównie z problemami młodej Heaven, a później jej córki Annie, w tym tomie zapoznajemy się bliżej z dość burzliwym okresem życia nastoletniej Leigh, matki Heaven, która zmarła przed wydarzeniami zawartymi w pierwszym tomie serii. Wcześniej życie Leigh było przedstawione bardzo pobierznie w suchych, skąpych faktach. Ta powieść zaś, która jest poniekąd powrotem do początku, daje nam pełny obraz na życie nastolatki i jej dramaty. Co skłoniło dziewczynę żyjącą w niebywałych luksusach do ucieczki i życia na biednych, surowych Wzgórzach Strachu? Ten tom, jak wszystkie inne zresztą, jest wciągający, rzucający inne światło na pewne tragedie, momentami nawet szokujący. Ta pozycja jest obowiązkowa dla fanów perypetii rodziny Casteel.
Książka nie pozostawia niedosytu i wyjaśnia wątki, które mogły nas wcześniej nurtować. Powieść jest świetnym uzupełnieniem całej serii.

Strasznie mi smutno, że mam już za sobą ostatnie spotkanie z Tattertonami i Casteelami. "W matni marzeń" to finałowy tom serii "Rodzina Casteel".
Tak jak w poprzednich częściach spotykaliśmy się głównie z problemami młodej Heaven, a później jej córki Annie, w tym tomie zapoznajemy się bliżej z dość burzliwym okresem życia nastoletniej Leigh, matki Heaven, która zmarła...

Kończąc tę książkę możemy wreszcie odetchnąć z ulgą. Seria, która nieco się dłużyła, jest już przeczytana. :)
Może to tylko moje wrażenie, ale w ostatnim tomie Allie stała się bardziej zdecydowana, doroślejsza. Wie już, czego chce i nie widać już u niej takiego irytującego niezdecydowania, jakie aż z niej wyciekało w poprzednich częściach. Dokonuje wreszcie wielu przełomowych wyborów, które decydują nie tylko o jej przyszłości, ale także o przyszłości całej Cimmerii. W tej książce wreszcie Allie zmienia się z dziecinnej buntowniczki w stanowczą, młodą kobietę. Czytając ten tom dowiadujemy się także o jej ostatecznym wyborze co do chłopaka, który towarzyszy nam przez całą serię- wybierze Cartera czy Sylvaina?
Lektura "Niezłomnych" była świetnym uzupełnieniem jako ostatni tom serii. Wszelkie wątki zostały wyjaśnione w sposób jasny. Książka szczególnie ucieszy osoby lubiące szczęśliwe zakończenia.

Kończąc tę książkę możemy wreszcie odetchnąć z ulgą. Seria, która nieco się dłużyła, jest już przeczytana. :)
Może to tylko moje wrażenie, ale w ostatnim tomie Allie stała się bardziej zdecydowana, doroślejsza. Wie już, czego chce i nie widać już u niej takiego irytującego niezdecydowania, jakie aż z niej wyciekało w poprzednich częściach. Dokonuje wreszcie wielu...

"Wypowiedz jej imię" zachęciła mnie do przeczytania jej piękną i obiecującą okładką. No i oczywiście ten opis... Co za tajemnicę może skrywać szkoła, ten ponury gmach stojący u szczytu klifu? I jeszcze pojawienie się legendarnego ducha Krwawej Mary... Czy książka mogła zapowiadać się lepiej?

Otóż liczyłam na dobry horror, może i nawet krwawy, a co tak naprawdę zostało nam podane? Jest to kolejna powieść o dziewczynie, której pewność siebie mieści się w łyżeczce do herbaty. Na imię jej Roberta, jednak wszyscy używają zdrobnienia, mianowicie "Bobbie". Bohaterka ma oczywiście najlepszą przyjaciółkę, chociaż trochę bardziej od siebie przebojową. No a czymże byłaby taka książka bez przystojnego chłopaka, na pozór nieosiągalnego, na widok którego wszystko w Bobbie zamienia się w galaretę? W taki sposób otrzymujemy kolejną, nieco mdłą powieść dla nastolatek, tyle, że z duchem w tle i jego tajemnicą.

Stanowczo odradzam jeśli ktoś jest nastawiony na dreszczyk grozy, spowodowany legendarnym upiorem oraz klimatem budynku, w którym znajdują się dziewczęta i okazjonalnie przystojny bohater, czyli starodawna, elitarna szkoła z internatem dla dziewcząt. Książka miała wielki potencjał, którego autor niestety nie wykorzystał. Można było z tego stworzyć naprawdę dobre opowiadanie, które miejscami mrozi krew w żyłach czytelnika, ale stworzono z tego jedynie powieść o nastolatkach, którzy pod wpływem presji rówieśniczej decydują się na wywołanie ducha Krwawej Mary. Plusami książki są okazjonalne momenty grozy, gdzie pojawia się duch, chociaż i one są bardzo krótkie i nie nasycą czytelnika nastawionego na to, aby się bać przy lekturze.

Spędziłam miły dzień przy "Wypowiedz jej imię", jednak nie jest to powieść, do której chciałabym wrócić.

"Wypowiedz jej imię" zachęciła mnie do przeczytania jej piękną i obiecującą okładką. No i oczywiście ten opis... Co za tajemnicę może skrywać szkoła, ten ponury gmach stojący u szczytu klifu? I jeszcze pojawienie się legendarnego ducha Krwawej Mary... Czy książka mogła zapowiadać się lepiej?

Otóż liczyłam na dobry horror, może i nawet krwawy, a co tak naprawdę zostało nam...