Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wyrwałam tę książkę z ogromnego kredensu mojej przyjaciółki. Od razu wypadła mi w oko. Niebanalna okładka, ale przykuwająca uwagę. Z ciekawości otworzyłam na losowej stronie. Złapało za serce. Wycisnęło łzy z oczu. Stałam tak pośrodku tego pokoju , książką w dłoni i płakałam jak dziecko. Och, jak ja dobrze rozumiałam tego człowieka. Książkę zabrałam do domu, wiedziałam, że najlepiej będzie"smakować" w samotności z lampką wina w dłoni. Nie pomyliłam się. Cholera, jakież to było dobre. Czytałam jeden utwór za drugim, nie mogłam się oderwać. Czasami brakowało mi tchu, czasami łza wypłynęła z kącika oka. Niezły łotr z tego Żurnalisty, ale jaki uczuciowy. Potrafi uderzyć w samo sedno, jakby miał w sobie jakiś pierwiastek kobiecości. Mam wrażenie, że uczucia umie opisać lepiej niż niejeden psycholog. Podziwiam, kłaniam się nisko i czekam na więcej!

Wyrwałam tę książkę z ogromnego kredensu mojej przyjaciółki. Od razu wypadła mi w oko. Niebanalna okładka, ale przykuwająca uwagę. Z ciekawości otworzyłam na losowej stronie. Złapało za serce. Wycisnęło łzy z oczu. Stałam tak pośrodku tego pokoju , książką w dłoni i płakałam jak dziecko. Och, jak ja dobrze rozumiałam tego człowieka. Książkę zabrałam do domu, wiedziałam, że...