Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Otwiera oczy, odkleja uszy. Niesamowita książka. Która pozwala ujrzeć szeroką perspektywę problemow uzależnionych i współuzależnionych a potem skierowuje nas na troskę o siebie.
Pomaga dopasować części układanki przeszłości by z wolną głową spojrzeć w terazniejszość. Zaobserwowałam jak działa mechanizm wyparcia, moj mózg nie przyjmował pewnych oczywistości. Wele razy musiałam czytać fragmenty tekstu, by zrozumieć treść. Bardzo dobra pomoc w trudnej drodze.
Autorka wskazuje prosto jak pomoc sobie - odpuścić i jak pomoc uzależnionemu- zostawić samego sobie. Wszystkie instynktowne reakcje w otoczeniu dotkniętym uzależnieniem (dowolnym) działają zgubnie dla wszystkich uczestników procesu. Jedyne co można zrobić dla osoby w nałogu gdy potrzebuje pomocy: wezwać pogotowie lubgdy naprawdę chce, zawieźć na odwyk albo umówić na terapię. Samemu mozna odejść, a jak się nie da wyjść z domu, do innego pokoju.
Autorka zwraca uwagę na istnienie wielu rodzajów nałogów. Jako nalog sklasyfikowane jest wszystko, co kogoś pochłaniała beż reszty i nie potrafi tego kontrolować. Soba taka czujęle przymus wykonywania danej czynności. Gdy tego nie robi doświadcza niemożliwego do rozładowania w inny sposób napięcia.
Pod wymienionymi wyzej względami jest to dla mnie przełomowy podrecznik. Polecam

Otwiera oczy, odkleja uszy. Niesamowita książka. Która pozwala ujrzeć szeroką perspektywę problemow uzależnionych i współuzależnionych a potem skierowuje nas na troskę o siebie.
Pomaga dopasować części układanki przeszłości by z wolną głową spojrzeć w terazniejszość. Zaobserwowałam jak działa mechanizm wyparcia, moj mózg nie przyjmował pewnych oczywistości. Wele razy...

"Z ogórka kiszonego nie da się zrobić świeżego".
Rewelacyjna. Potrzebna. Wywiady, ze specjalistami. Historie niepijących, pijących i DDA. Można przyjrzeć się każdej płaszczyźnie problemu w 360 stopniach. W każdej opowieści znalazłam cząstkę dla siebie. Odczułam jak wiele można wypierać, pudrować w myślach, zakłamywać. Zrozumiałam mechanizmy. Oswoiłam strach, dowiedziałam się że terapia nie jest tak straszna i jest potrzebna. Nie wszystkie problemy da się rozwiązać samemu i czytaniem książek. Z nikim tak szczerze nie rozmawiałam. Temat tabu został dla mnie w "Mistrzyniach kamuflażu" odczarowany. Wiem, że nie jestem osamotniona. Moja historia nie jest inna niż wszystkie i moja przyszłość nie musi być powieleniem schematu. Praca nad sobą może trwać całe życie.

"Z ogórka kiszonego nie da się zrobić świeżego".
Rewelacyjna. Potrzebna. Wywiady, ze specjalistami. Historie niepijących, pijących i DDA. Można przyjrzeć się każdej płaszczyźnie problemu w 360 stopniach. W każdej opowieści znalazłam cząstkę dla siebie. Odczułam jak wiele można wypierać, pudrować w myślach, zakłamywać. Zrozumiałam mechanizmy. Oswoiłam strach, dowiedziałam...

Wciągająca. Dobrze się czyta. Warto pominąć 8 i 9 rozdział, gdyż nie są tak ciekawe jak reszta książki.

Wciągająca. Dobrze się czyta. Warto pominąć 8 i 9 rozdział, gdyż nie są tak ciekawe jak reszta książki.

12 opowieści ludzi w wieku od 19 do 64 lat, pokazujących przekrój przez życie w "domu w butelce". Można wyczuć, jaki mają stosunek do życia z pijącą matką, ojcem lub bratem. Jak wpływa na ich punkt widzenia terapia, a jak jej brak. Jak odcinają się od alkoholika i poczucia odpowiedzialności za jego stan, na który w rzeczywistości nie mają wpływu. Wstrząsające, pomocne, miejscami szokujące, pouczające. Czasem wypowiadają słowa i pokazują obrazy, które są zbliżone do moich doświadczeń. Podnoszą ciężką, ciemną zasłonę za którą skrywają swoje sekrety. Niektórzy są w terapii 10 lat, czasem po 3 z kolei terapii, korzystają z behawioralnej, używającej schematów, czasem nie jest powiedziane jakiego typu. Ważna jest świadomość, że zdrowienie dorosłego, któremu nie wolno było być dzieckiem w alkoholowym domu, to długotrwały, ale opłacalny proces. Książka pomocna w pracy nad sobą, także w terapii. Ciężka, nie da się przeczytać jednym tchem.

12 opowieści ludzi w wieku od 19 do 64 lat, pokazujących przekrój przez życie w "domu w butelce". Można wyczuć, jaki mają stosunek do życia z pijącą matką, ojcem lub bratem. Jak wpływa na ich punkt widzenia terapia, a jak jej brak. Jak odcinają się od alkoholika i poczucia odpowiedzialności za jego stan, na który w rzeczywistości nie mają wpływu. Wstrząsające, pomocne,...