Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgnęłam po tę książkę z przeświadczeniem, że jest to ostatni tom z serii "Szklany tron" (co pod koniec okazało się nieprawdą rzecz jasna). Książka wciągnęła mnie już od pierwszych stron, nie mogłam się od niej oderwać, zarywałam pół nocy tylko po to, aby rano wstać niewyspana, ale w świetnym nastroju na dalsze czytanie "Imperium burz". Wartka akcja to zdecydowanie największa zaleta tej książki (niech nikogo nie zniechęci liczba stron! :) ). Pomimo sporej liczby postaci, nie miałam wrażenia, że którejś z nich poświęca się mało uwagi - wszystko było doskonale zrównoważone; można było "wczuć się" w każdego bohatera, poznać sprawy z jego punktu widzenia. Mankamentem tej książki jest zbyt duże nagromadzenie wątków miłosnych - dlaczego każdy musi mieć swoją drugą połówkę? Troszkę mnie to irytowało, gdy każdego bohatera starano się z innym związać (mam wrażenie, że było to nieco "na siłę" momentami). Myślę jednak, że można przymknąć na to oko, bo całe "Imperium burz" dostarcza nieopisanych emocji. Zdecydowanie jest to jedna z najlepszych książek, jakie zdarzyło mi się przeczytać ostatnimi czasy, ponieważ odnoszę wrażenie, że w dzisiejszych czasach zarówno książki i filmy są jakieś takie nijakie, bez charakteru i polotu. "Imperium burz" z pewnością takie nie jest, a cała seria "Szklany tron" znajduje się na szczycie moich ulubionych serii.

Sięgnęłam po tę książkę z przeświadczeniem, że jest to ostatni tom z serii "Szklany tron" (co pod koniec okazało się nieprawdą rzecz jasna). Książka wciągnęła mnie już od pierwszych stron, nie mogłam się od niej oderwać, zarywałam pół nocy tylko po to, aby rano wstać niewyspana, ale w świetnym nastroju na dalsze czytanie "Imperium burz". Wartka akcja to zdecydowanie...