Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Annie jest, urocza, nieśmiała, niewinna. Jest przez to ulubienicą miasteczka, każdy ją kocha i chce chronić. Łatka „aniołka” tak do niej przywarła, że Annie nie wyobraża sobie innego życia, niż takie jakie powinna wieść, czyli zostać żoną i matką. Jednak jej nieśmiałość stanowi przeszkodę nie do przeskoczenia.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Will jest ochroniarzem przyszłej bratowej Annie. Jest przystojny, męski i wytatuowany. Do niego też przywarła łatką, ale bad boy’a. Do tego jest zagorzałym przeciwnikiem małżeństwa i związków.
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
Obydwoje mają do siebie słabość, ale starannie to ukrywają. Wiedza, że do siebie nie pasują, bo niby aniołek mógłby być z bad boy’em? A mimo że Annie czuję niepohamowane skrępowanie przed każdym mężczyzna, przy Will’u czuję się swobodnie. Wie że między nimi nic nie może się wydarzyć, dlatego przystaje na pomysł przyszłej bratowej i prosi Will’a o lekcje randkowania.

Uroczo było się im przyglądać jak kluczą wokół siebie. Jako czytelnik wiemy od samego początku w jaką stronę to zmierza, ale mimo to naprawdę ciekawie było im się przyglądać. Kibicowałam im cały czas. Will to ideał, facet jakiego każda kobieta chciała by mieć. Nie tylko wie jak podejść do kobiety, jak ją zdobyć, ale i wykazuje się ogromem szacunku i wsparcia. Pomaga Annie nabrać pewności siebie i odkleić łatkę „grzecznej dziewczynki”. Mimo że obydwoje mają inne priorytety, bohaterów ciągnie do siebie i pomału pokonują swoje obawy i walczą o własne szczęście.

Gwarantuję, że „Practice makes perfect” to idealny, lekki, przyjemny i niezwykle uroczy małomiasteczkowy romans w stylu słów burn, w którym nie brak humoru i w którym się zakochacie! Jest to kolejna część „When in Rome. Rzymskie wakacje”, która to historia była również świetna! Nie mogę się doczekać aż poznam losy dwóch pozostałych sióstr Annie 🥰

Współpraca reklamowa Wydawnictwo Hype

Annie jest, urocza, nieśmiała, niewinna. Jest przez to ulubienicą miasteczka, każdy ją kocha i chce chronić. Łatka „aniołka” tak do niej przywarła, że Annie nie wyobraża sobie innego życia, niż takie jakie powinna wieść, czyli zostać żoną i matką. Jednak jej nieśmiałość stanowi przeszkodę ...

Rozwiń

Zwiń

Destiny Joyce chcąc się zemścić na swoim byłym, decyduje się więc pod wpływem chwili (oraz alkoholu) aplikować o prace asystentki szefa jego największej konkurencji, Oscara Prestona. Nie może się spodziewać, że jej nowym szefem okaże się mężczyzna, z którym drze koty (delikatnie mówiąc) od felernego wpadnięcia na siebie w kawiarni. I naprawdę zwrot “drzeć koty” to jest eufemizm, bo Destiny mimo eleganckiego wyglądu, sypie epitetami z najgłębszego rynsztoka.

Muszę się przyznać, że strasznie mi to przeszkadzało, i mimo że nie mam problemów z wulgaryzmami w książkach, to jak Destiny zaczynała rzucać wiązankami to przysłowiowe uszy więdły. Nijak to pasowało do Nowego Jorku, stylowego ubioru, pracy w korporacji, a przede wszystkim do odzywania się do swojego szefa, który jest “liderem na międzynarodowym rynku finansowym”, i który mimo to jej tak naprawdę nie zwalnia, a wręcz przeciwnie, zniża się do jej poziomu i odpowiada pięknym za nadobne.

Gdyby akcja działa się w Polsce, to może i łatwiej było by mi przełknąć to wszystko, a tak, to mam okropny zgrzyt. Wiecie, że jestem ogromną fanką motywu enemies-to-lovers, ale wszystko ma swoje granice, szczególnie jeśli chodzi o dobry smak. I broń boże nie chcę, aby wyszło że hejtuję tą historię, bo mimo tych “wiązanek” Destiny i odbijanych piłeczek Prestona, historia nie była zła, była zabawna i nawet momentami ciekawa czy urocza, szczególnie tak od mniej więcej połowy, ale po prostu ta wulgarność Destiny strasznie mnie do niej zniechęciła, a jej zachowanie momentami mnie wybitnie irytowało, a jak nie zaiskrzy miedzy mną a bohaterami to ciężko mi polubić książkę.

Rozumiem, że wielu bardzo lubi tę historię za jej poczucie humoru, potyczki słowne między szefem i jego asystentką, które przeradzają się w romans, a kwestia wulgarności głównych bohaterów, aż tak nie razi ich po oczach, ale do mnie niestety ta historia nie trafiła. W moim odczuciu miała ona naprawdę duży potencjał, ale coś poszło nie tak. Nie zniechęcajcie się jednak moją subiektywną opinią, zawsze będę Wam mówić, abyście sami się przekonali, bo to co mi się nie do końca podobało, Wam może bardzo przypaść do gustu i na odwrót. Pozostawiam to Waszej ocenie, a ja sama patrząc na to, że “Before destiny teaches us to lie” jest debiutancką powieścią autorki, napewno sięgnę po kolejne jej książki, aby się przekonać czy napewno styl autorki nie jest dla mnie.

współpraca reklamowa z Wydawnictwo EditioRed

Destiny Joyce chcąc się zemścić na swoim byłym, decyduje się więc pod wpływem chwili (oraz alkoholu) aplikować o prace asystentki szefa jego największej konkurencji, Oscara Prestona. Nie może się spodziewać, że jej nowym szefem okaże się mężczyzna, z którym drze koty (delikatnie mówiąc) od...

Rozwiń

Zwiń

“Bohater niedoskonały” to gorący romans, który mnie zaskoczył. Bo mimo wątku sensacyjnego w tle, którego raczej unikam w książkach, niesamowicie mnie wciągnął, a nawet porwał!

Haley życie się posypało. W jednej chwili straciła wszystko co stanowiło jej kotwicę: pracę, przyjaciółkę, narzeczonego, a nawet dodatkowe zajęcie, które wiązało się z jej pasją. Dlatego wzięła auto siostry i swoją siostrzenicę, którą się opiekowała i postanowiła wybrać się w podróż do Chicago, gdzie będzie mogła zacząć od nowa. I tak, jak pewnie się domyślacie, auto jej rozkraczyło po drodze. I tak tak, w małym miasteczku! I zgadnijcie kogo spotkała na swojej drodze?! Nie, nie tym razem mechanika, ale przystojnego wysoce gburowatego Warrena, który i tak jej pomoże z autem. Pech chce, że zostają sąsiadami, czego ani bezczelna (według niego) Haley nie chce, ani okropny (wg niej) Warren. Jeśli czytają to fanki romansów, szczególnie tych typu grumpy x sunshine, z małomiasteczkowym klimatem i od nienawiści do miłości, to prawdopodobnie nie muszę Was więcej zachęcać 😅 Mi przynajmniej tyle zwykle starcza 😂

Ale jeśli jeszcze nie, to chciałabym tylko dodać, że historia jest bardzo wciągająca i przyjemnie się ją czyta. Akcja miedzy bohaterami rozwija się dość powoli, ale nie nudno, początkowo przez to, że bohaterowie pałają do siebie szczerą nienawiścią, co jak możecie sobie wyobrazić, jest dość zabawne. A wątek sensacyjny, w którym to Warren prowadzi własne śledztwo, stara się rozwikłać zagadkę z przeszłości i zemścić się, stanowi dodatkowy smaczek i dodaje napięcia całej historii. Wielowątkowość tej historii to zdecydowana duża zaleta tej książki. Bardzo polubiłam Haley i Warrena i podobało mi się jak rozwijała się ich relacja, jak od wrogów stali się kochankami, a nawet czymś więcej, ale też jak sami się rozwinęli podczas tego czasu, jaka zmiana w nich zaszła. Ale niech nie zwiedzie Was ta cała “głębia” mojego opisu, bo nadal “Bohater niedoskonały” to gorący romans 18+ 😉🌶️

Naprawdę miło spędziłam czas czytając “Bohatera niedoskonałego” i gorąco Wam również polecam tę historię. Mimo że głownie to gorący romans to nie brakuje tu głębszych, poruszających momentów i skłaniających do refleksji. A że styl autorki bardzo przypadł mi do gustu, z chęcią sięgnę po inne książki autorki, jeśli zostaną u nas wydane ☺️

Współpraca reklamowa @editio.red

“Bohater niedoskonały” to gorący romans, który mnie zaskoczył. Bo mimo wątku sensacyjnego w tle, którego raczej unikam w książkach, niesamowicie mnie wciągnął, a nawet porwał!

Haley życie się posypało. W jednej chwili straciła wszystko co stanowiło jej kotwicę: pracę, przyjaciółkę, narzec...

Rozwiń

Zwiń