Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta część, zaraz po pierwszej, jest bez wątpienia najlepsza jeśli chodzi o czytanie tego cyklu. (opinię tutaj piszę, zanim przeczytałem część 5. i 6.)

Dużo dialogów, mniej filozofowania, ciekawe postacie i akcja która tym razem naprawdę się nie zatrzymywała i budziła dalszą ciekawość. Piszę bardzo ogólnikowo, no ale mało było, naprawdę mało było momentów w których mogłem się nudzić.

Fragmenty gdzie opisywano ruch oporu przeciwko Imperatorowi. Dowiadujemy się o nim na początku książki, po czym tak nagle go nie ma, jakby autor zapomniał, że trzeba coś napisać o nich. No nie, sama Siona i Nayla nie wystarczą, by nie zwrócić na to uwagi.

A Leto II to najlepsza postać chyba w tej części xD Gościu przez całe 3,5 tysiąca lat chyba na mefedronie leciał, bo takiej głupio-mądrej gadki, to chyba nikt nie tworzył jak on xD Moneo gdyby nie był leszczem, mógł go w końcu zapytać jak facet z jajami "Panie, ale o ch** ci tak naprawdę chodzi?" xD


Polecam!

Ta część, zaraz po pierwszej, jest bez wątpienia najlepsza jeśli chodzi o czytanie tego cyklu. (opinię tutaj piszę, zanim przeczytałem część 5. i 6.)

Dużo dialogów, mniej filozofowania, ciekawe postacie i akcja która tym razem naprawdę się nie zatrzymywała i budziła dalszą ciekawość. Piszę bardzo ogólnikowo, no ale mało było, naprawdę mało było momentów w których mogłem...

Gdyby tak skrócić tę książkę o 200-250 stron pomijając te filozoficzne dywagacje i zbędne, nic nie wnoszące pierdololo do świata Diuny to, bez wątpienia, byłaby to najlepsza część pierwszej trylogii cyklu.

"Uwielbiałem" wręcz czytać dialogi pomiędzy bohaterami xD Zwłaszcza Leto i jego "szermierki słowne" - to był taki poziom dyskusji, że nawet profesorowie UJ tak ze sobą nie rozmawiają xD

Boli strasznie to, jak w tej książce potraktowany został Paul Atryda/Kaznodzieja - gość, który wszechświat obracał jak chciał, został zniżony do rangi jakiegoś leszcza, który jeszcze jak leszcz zginął xD Słabe to było.

Na plus Alia, która trzymała poziom świrniętej kobiety i kiedy akcja przenosiła się na Salusa Secundusa.

Ogólnie książeczka dobra, stąd zasłużone 7 gwiazdek. Biorę się za część czwartą. Zapinam pasy i czekam na lepsze fikołki xD

Gdyby tak skrócić tę książkę o 200-250 stron pomijając te filozoficzne dywagacje i zbędne, nic nie wnoszące pierdololo do świata Diuny to, bez wątpienia, byłaby to najlepsza część pierwszej trylogii cyklu.

"Uwielbiałem" wręcz czytać dialogi pomiędzy bohaterami xD Zwłaszcza Leto i jego "szermierki słowne" - to był taki poziom dyskusji, że nawet profesorowie UJ tak ze sobą...

Fajnie jest wrócić po tylu latach do tego komiksowego klasyka, solidnie oprawionego z dbałością o wysoka jakość druku.

O samym komiksie nie ma co się rozpisywać - ciekawa, zabawna, ze świetną fabułą, którą bardzo lekko się czyta.

Polecam każdemu!

Fajnie jest wrócić po tylu latach do tego komiksowego klasyka, solidnie oprawionego z dbałością o wysoka jakość druku.

O samym komiksie nie ma co się rozpisywać - ciekawa, zabawna, ze świetną fabułą, którą bardzo lekko się czyta.

Polecam każdemu!