Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książki Marcela Mossa uwielbiałam, ale w pewnym momencie zrobiłam sobie małą przerwę i nie sięgałam po jego twórczość. Sięgałam więc po „Polanę” z olbrzymią ciekawością- czy styl autora się zmienił? Jaką historię tym razem wymyślił? Całe szczęście odetchnęłam z ulgą już po samym, mocnym i intrygującym początku. Świetnie nakreślona fabuła. Bliźniacy, którzy zostali rozdzieleni przez rodzinną tragedię. Dramat rodzinny, który toczył się za zamkniętymi drzwiami i przełożył na całe życie dzieci. Pokiereszowani przez życie bohaterowie i wylewający się z każdego rogu obezwładniający mrok. Moss w mojej opinii stworzył historię kompletną. Fabuła trzymała się kupy, poprowadzenie akcji w dwóch ramach czasowych było bardzo udane i przyznaję, że uwielbiam ten zabieg. Jednak wydarzenia z przeszłości doprowadzały mnie do szybszego bicia serca. Mocne. Ale… wiem, że u Mossa zawsze jest mocno. I ja to lubię. 😈 Czytajcie śmiało!

Książki Marcela Mossa uwielbiałam, ale w pewnym momencie zrobiłam sobie małą przerwę i nie sięgałam po jego twórczość. Sięgałam więc po „Polanę” z olbrzymią ciekawością- czy styl autora się zmienił? Jaką historię tym razem wymyślił? Całe szczęście odetchnęłam z ulgą już po samym, mocnym i intrygującym początku. Świetnie nakreślona fabuła. Bliźniacy, którzy zostali...

Świetna to była historia, choć bardzo się jej obawiałam ze względu na grubość i początek, który był odrobinę techniczny- przedstawiał mnóstwo faktów- i wymagał skupienia. Jednak zapewniam, że warto przez nie przebrnąć. Bardzo podobał mi się pomysł autorki na nakreślenie fabuły opartej na prawdziwych wydarzeniach- nie jestem pewna, czy kiedykolwiek czytałam tak skonstruowaną historię i było to bardzo ciekawe doświadczenie. Sama fabuła oczywiście była już na plus- działo się nieustannie. Kreacja bohaterów również nie zostawia pola do krytyki, postaci były pełnokrwiste, charakterne i nie przerysowane, co niestety często się zdarza.
Autorka ma styl, który zdecydowanie przypadł mi do gustu, jednak… cóż, delikatnie skróciłabym tę historię. Wszystko spinało się w całość i zgrabnie łączyło, jednak myślę, że gdyby było ciut mniej stron- czytałoby się jeszcze płynniej. 😊 Mimo to nadal uważam, że warto sięgnąć po „Zanim przyjdzie potop” i nie zwracać uwagi na grubość, gdyż zwroty akcji są na tyle zaskakujące, a same wydarzenia tak bardzo porywające, że sami musicie się o tym przekonać. Największy plus dostają ode mnie jednak rozdziały dotyczące Biblijnego Johna- genialne. Wniknięcie w umysł mordercy? Bardzo proszę. Zatrważające, a jednak… uzależniające. Polecam! Kawał fajnej historii.

Świetna to była historia, choć bardzo się jej obawiałam ze względu na grubość i początek, który był odrobinę techniczny- przedstawiał mnóstwo faktów- i wymagał skupienia. Jednak zapewniam, że warto przez nie przebrnąć. Bardzo podobał mi się pomysł autorki na nakreślenie fabuły opartej na prawdziwych wydarzeniach- nie jestem pewna, czy kiedykolwiek czytałam tak skonstruowaną...

Barbara Wysoczańska to autorka, której twórczości nie miałam okazji wcześniej poznać. Natomiast gdy dostałam propozycję współpracy przy „Aktoreczce” nie zastanawiałam się ani trochę- zapowiedź mnie zaintrygowała. Czytałam kiedyś pozycję w - na pierwszy rzut oka- bardzo podobnym klimacie, więc czułam, że może mi się spodobać. Nie myliłam się.



„Aktoreczka” to pozycja, która przy pomocy historii hollywoodzkiej gwiazdy opowiada o tym, jak bardzo różni się to, co może zobaczyć postronny obserwator od tego, co faktycznie dzieje się w życiu człowieka- zwłaszcza takiego, który pławi się w blasku fleszy i jest wystawiony na widok publiczny. Podobało mi się połączenie historii aktorki i nieznanego nikomu fotografa- dwóch odmiennych światów, które znajdują wspólny mianownik. Jest to naprawdę wielowymiarowa pozycja, która łączy wiele niełatwych tematów. Jeśli nie lubicie sięgać po książki osadzone w czasach przeszłych, nie martwicie się - „Aktoreczka” jest napisana tak, że poczujecie klimat tamtych czasów, ale jednocześnie nie dominuje całej historii i wciąga. To bardzo wartościowa pozycja, która bardzo mnie zaskoczyła- nie spodziewałam się absolutnie, w jakim kierunku pójdzie. Subtelna, kobieca, a jednocześnie niosąca ogromny ładunek emocjonalny i przekaz. Bardzo polecam. 🥰

Barbara Wysoczańska to autorka, której twórczości nie miałam okazji wcześniej poznać. Natomiast gdy dostałam propozycję współpracy przy „Aktoreczce” nie zastanawiałam się ani trochę- zapowiedź mnie zaintrygowała. Czytałam kiedyś pozycję w - na pierwszy rzut oka- bardzo podobnym klimacie, więc czułam, że może mi się spodobać. Nie myliłam się.



„Aktoreczka” to pozycja,...