Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdy otrzymałam książkę od wydawnictwa Szara Godzina, byłam bardzo podekscytowana, ponieważ Słowiańskie Siedlisko bardzo mi się podobało. Zaczęłam przygodę z Sagą Polską właśnie od dalszych części, więc nie spodziewałam się, że debiut, czyli właśnie Dwór w Czartorowiczach okaże się taki.. Zwykły. Na prawdę nie wiem, co napisać o tej książce. Nie porwała mnie historia, a główni bohaterowie nie zachwycili. Podobała mi się powieść, jednak... Czegoś jej brakowało, a niektóre wątki historii powtarzały się w Słowiańskim Siedlisku.

Fabuła :
Głównymi bohaterami są państwo Jabłońscy, mieszkańcy dworu w Czartorowiczach. Panienka Ewa jest bardzo przywiązana do swego domu, ogrodu i rodziny. Jest bardzo przyzwoitą dziewczyną, grzeczną i ułożoną. Jej przeciwieństwem jest jej kuzynka, Iga Branicka, która jest zakochana w mężczyźnie z wioski, który dorabia sobie we dworze. Wraz z matką mieszkają u Jabłońskich, gdyż jej ojciec nie pozostawił po sobie żadnego majątku. Iga wielce miłująca Leona, oddaje mu się, mimo, iż wie, że ich związek nie ma szans na małżeństwo. Leon jest zmuszony poślubić dziewkę, którą wskazała mu matka. A Iga dowiaduje się, że jest w ciąży, jednak Leon jest już żonaty. Panna z dworu nie ma wyjścia, musi poślubić szybko innego, lub wyjechać, aby nie przynieść wstydu swojej rodzinie.
Ewa nie wie, za kogo chce wyjść, ani co dalej będzie robić ze swoim życiem. Nagle, zupełnie niespodziewanie i w nietypowych okolicznościach, w jej życiu pojawia się wysoki, przystojny brunet. Dziewczyna łapie się na tym, że po pierwszym spotkaniu myśli o nim częściej niż by chciała. Odrzuca dwie propozycje małżeństwa, gdyż czeka na tą właściwą... Ewa i tajemniczy brunet spotykają się ponownie. Okazuje się bowiem, że mężczyzna jest synem kobiety, którą kiedyś kochał jej ojciec, a który wyjechał za granicę na studia, dlatego Ewa go nie zna...

Gdy otrzymałam książkę od wydawnictwa Szara Godzina, byłam bardzo podekscytowana, ponieważ Słowiańskie Siedlisko bardzo mi się podobało. Zaczęłam przygodę z Sagą Polską właśnie od dalszych części, więc nie spodziewałam się, że debiut, czyli właśnie Dwór w Czartorowiczach okaże się taki.. Zwykły. Na prawdę nie wiem, co napisać o tej książce. Nie porwała mnie historia, a...

Książkę serdecznie polecam fanom fantastyki, ale nie tylko, każdy znajdzie tu coś dla siebie. Przygoda, przedziwne stwory, tempo, które nie zwalnia, fantastyczni bohaterowie, świat tak nierelanie realny... I fantastyczny humor autora!

Po  19 latach grupa Saga reaktywuje się, aby wyruszyć do Casti w poszukiwaniu córki jednego z ich członków, lidera Gabriela. Córka - Rose jest w wielkim niebezpieczeństwie, bowiem Castia jest otoczona przez hordy demonów. Saga ma wielkiego wroga w Ostatnim, synu Jesieni, który pragnie zniszczyć to, co zostało zbudowane na ruinach jego dawnej światłości, miasta, które było rządzone przez jego gatunek.
Piątka bohaterów ma nie lada wyzwanie, ponieważ przejście przez Wyld jest szalenie niebesbieczne, mieszkają tam potwory, o których nawet nie śnili. Jednak najemnicy mają doświadczenie w walce i z takimi, bowiem kiedyś, w swej młodości byli najlepszymi z najlepszych. Spotykają na swej drodze mnóstwo przeszkód, wrogów, ale także starych i nowych przyjaciół. Czy ich siła i chęć do walki, zawziętość i miłość braterska jest nadal tak silna, jak była kilkanaście lat temu?

Książkę serdecznie polecam fanom fantastyki, ale nie tylko, każdy znajdzie tu coś dla siebie. Przygoda, przedziwne stwory, tempo, które nie zwalnia, fantastyczni bohaterowie, świat tak nierelanie realny... I fantastyczny humor autora!

Po  19 latach grupa Saga reaktywuje się, aby wyruszyć do Casti w poszukiwaniu córki jednego z ich członków, lidera Gabriela. Córka - Rose...

Rzepka i Dobromir wiedli spokojne, szczęśliwe życie do czasu,gdy woj nie powrócił z ostatniej wojny, z okropną raną na nodze. Rzepka, jako, że była Uzdrowicielką za wszelką cenę starała się oczyścić ranę, jednak doszło do zakażenia. Chciała uciąć mężowi nogę, lecz ten nie pozwolił, w ten sposób koniczyna uschła, a woj wszelką wolę życia stracił. Gdy tylko nadarzyła się okazja, poszedł z chłopami na polowanie. Jednak nieszczęście się stało...
Bliźniaki Rzepki, Milena i Ludomir również ciężki żywot znosić musieli. Ludomir źle uczucia ulokował, bowiem w służce księżniczki się zadużył. Milena z miłości wyszła za mąż, za Kowala Mieczysława, z Piwowarów, lecz zazdrość i gniew byłej kochanicy męża ją dopadły. Milena nie świadomie, notorycznie truciznę piła, przez co zajść długo w ciążę nie mogła. Gdy już jej się udało, syn jej pięć lat przeżył. Historia Mileny jest okrutnie smutna i wylałam przy niej morze łez. Jednak, gdzie jest zbrodnia, jest i kara. O tym przeba pamiętać.
Siostrzeniec Radosław, którego Rzepka za syna miała, gdyż jej siostra pod jej opieką go zostawiła, szczęście miał, do czasu. Żonę miał dobrą i dwóch synów się doczekał, jednak praca, której się poddał go zabiła.
Rzepka i męża i wszystkie swoje dzieci przeżyła. Kiedy poczuła, że czas jej nadchodzi, dała się ochrzcić swemu wnukowi, który księdzem został. W ten sposób odeszła do życia wiecznego, wraz ze swym Dobromirem żyć po śmierci.

"Boć znów odwilż do puszczy zawitała, a z Wyraju bociany powróciły, niosąc dusze ludzkie, z których noworodki w matczynych żywotach miały się ukształtować."

W książce ważą się ludzkie losy. Jaka to niesprawiedliwość po świecie się panoszy...

Książka wyciska łzy, zmusza do refleksji, do zatrzymania się i zastanowienia nad ludzkim losem. Gdy czytamy o losach ludzi z X wiecznej osady, a także o królewskim życiu ciężko jest pojąć, że tak wielkie nieszczęścia są w stanie przyjąć ludzie...

Książkę ogromnie polecam, nie tylko miłośnikom historii, czy romansów, ale też wszystkim tym, którzy szukają czegoś głębszego.
Ja po przeczytaniu płakałam i wpadłam w zadume, której do teraz pojąć nie potrafię.
Nie wiem, czy w tym roku uda mi się znaleźć równie dobrą książkę...

Rzepka i Dobromir wiedli spokojne, szczęśliwe życie do czasu,gdy woj nie powrócił z ostatniej wojny, z okropną raną na nodze. Rzepka, jako, że była Uzdrowicielką za wszelką cenę starała się oczyścić ranę, jednak doszło do zakażenia. Chciała uciąć mężowi nogę, lecz ten nie pozwolił, w ten sposób koniczyna uschła, a woj wszelką wolę życia stracił. Gdy tylko nadarzyła się...