Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka nie kończy się źle. Widać, że była pisana w upał ale czyta się przyjemnie. Zachciało mi się nawet pojechać do Meksyku choć z książki wynika że mogłabym nie wrócić. Autor umiejętnie utrzymuje nastrój grozy mimo że w powieści przez cały czas panuje przejrzysta atmosfera i nie ma żadnych potworów straszących w ciemności. W przeciwieństwie do wielu innych literackich thrillerów tu nie szuka się zaginionego rękopisu tylko pisarza. W tle - hitlerowcy

Książka nie kończy się źle. Widać, że była pisana w upał ale czyta się przyjemnie. Zachciało mi się nawet pojechać do Meksyku choć z książki wynika że mogłabym nie wrócić. Autor umiejętnie utrzymuje nastrój grozy mimo że w powieści przez cały czas panuje przejrzysta atmosfera i nie ma żadnych potworów straszących w ciemności. W przeciwieństwie do wielu innych literackich...

Marcin Wolski z niezwykłą sympatią podchodzi do diabłów, diabełków i szatanków. Poza tym interesuje seks, szczególnie sado-maso. Jak również włochate stwory trzymane wewnątrz klatki w celu opluwania. W finale skrzydlata anielica pozbawia bohatera męskości za pomocą bicza, oznajmiając, że odtąd będzie siusiać pupą "jako ptacy i anieli".

Marcin Wolski z niezwykłą sympatią podchodzi do diabłów, diabełków i szatanków. Poza tym interesuje seks, szczególnie sado-maso. Jak również włochate stwory trzymane wewnątrz klatki w celu opluwania. W finale skrzydlata anielica pozbawia bohatera męskości za pomocą bicza, oznajmiając, że odtąd będzie siusiać pupą "jako ptacy i anieli".

Poruszająca historia o rosyjskiej imigrantce. Nie wiem tylko po co autor tak dużo miejsca poświęca jakiemuś kompletnie nieznanemu facetowi. Najbardziej wciągnął mnie wątek samobójstw kotów. Sceny gejowski można sobie było darować - nie mam nic od gejów, nie brzydzą mnie ale autor opisuje "mizianie się" w sposób obrzydliwy jakby sam miał problem. Podejrzewam że jest hetero

Poruszająca historia o rosyjskiej imigrantce. Nie wiem tylko po co autor tak dużo miejsca poświęca jakiemuś kompletnie nieznanemu facetowi. Najbardziej wciągnął mnie wątek samobójstw kotów. Sceny gejowski można sobie było darować - nie mam nic od gejów, nie brzydzą mnie ale autor opisuje "mizianie się" w sposób obrzydliwy jakby sam miał problem. Podejrzewam że jest...