Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Antologia, jak to antologia, nie jest równa. Niektóre pozycje spodobają się innym bardziej, innym mniej. Ale można pogratulować starannego doboru, który udowadnia, że polskie postapo też jest warte uwagi. Kiedy przyjrzymy się „Gruzom”, ujrzymy, że mamy do czynienia z interesującym, różnorodnym zbiorem, w którym przeważają motywy związane ze sztuczną inteligencją, zarazami, podbojem kosmosu czy walką na pustkowiach. Brzmi więc niebezpiecznie znajomo, póki co może jeszcze poza tym ostatnim.

Pełna recenzja na : https://www.facebook.com/TrzynastySchron/posts/pfbid0BWrqbg64ziapK4F2RqsacaUk3GDuYdrHtLqbAcc29ut237XeRCaV4t9nkrvPMpFzl

Antologia, jak to antologia, nie jest równa. Niektóre pozycje spodobają się innym bardziej, innym mniej. Ale można pogratulować starannego doboru, który udowadnia, że polskie postapo też jest warte uwagi. Kiedy przyjrzymy się „Gruzom”, ujrzymy, że mamy do czynienia z interesującym, różnorodnym zbiorem, w którym przeważają motywy związane ze sztuczną inteligencją, zarazami,...

Ta książka, z rodzaju raczej tych refleksyjnych i poważnych niż wypełnionych akcją i przygodami młodych i zdrowych bohaterów, wpadła mi w ręce zanim w ogóle brałem pod uwagę, że jest kontynuacją. Ale okazuje się, że broni się jako samodzielna pozycja. Ważniejsi bohaterowie są wystarczająco wyraźnie zarysowani, a wszystkie rzeczy, które mogłyby potrzebować wyjaśnienia dla pełnego doświadczania książki, są wyjaśnione. Oczywiście nie wszystko jest wyłożone od razu i czarno na białym – czytelnik ma możliwość analizy, oceny i wyciągania własnych wniosków. Jest tu mnóstwo aluzji do Biblii i religii w ogóle. Na pewno nie da się podejść do dzieła Patykiewicza bezrefleksyjnie.

Całość recenzji na: https://trzynasty-schron.net/ie_ksiazki_i_wrzuca_was_w_ogien_2.htm

Ta książka, z rodzaju raczej tych refleksyjnych i poważnych niż wypełnionych akcją i przygodami młodych i zdrowych bohaterów, wpadła mi w ręce zanim w ogóle brałem pod uwagę, że jest kontynuacją. Ale okazuje się, że broni się jako samodzielna pozycja. Ważniejsi bohaterowie są wystarczająco wyraźnie zarysowani, a wszystkie rzeczy, które mogłyby potrzebować wyjaśnienia dla...

Wizja przyszłości zaprezentowana przez Kishiego Yusuke w Shinsekai Yori (Z Nowego Świata) to idylla, w której ludzie opanowali psychokinetyczne moce i nie są w stanie skrzywdzić siebie nawzajem, co zapobiega wojnom. Widzimy więc spokojne życie w odciętym od reszty świata Dystrykcie Kamisu 66, gdzie urodziła się główna bohaterka, Saki Watanabe. Wraz ze swoimi przyjaciółmi odkrywa, że coś jest nie tak i dorośli ukrywają przed dziećmi jakąś straszną prawdę. I jaki ma ona związek z dziwnymi, służącymi niewolniczo szczuroludźmi - to się dopiero okaże. A nie nastąpi to szybko.

Książka została podzielona na kilka części o następujących nazwach: „ Sezon młodych liści”, „Letni mrok”, „Głęboka jesień” „Odległy zimowy grzmot”, „Ognie apokalipsy” i „Światło w ciemności”. One zostały podzielone na rozdziały. Widać odniesienie do pór roku, co można interpretować różnie, ale nie oznacza to, że akcja dzieje się przez jeden okrągły rok, ponieważ co jakiś czas są przeskoki, które pozwalają widzieć bohaterów jako dzieci, a później jako dorosłych. Dzięki temu można także zaobserwować ich rozwój psychologiczny.

Książka prezentuje historię ciekawą i nietuzinkową, z jedyną w swoim rodzaju wizją przyszłości. Kierowana raczej do młodych dorosłych. Pozostaje życzyć sobie, by została wydana w Polsce.

Pełna recenzja (2016): https://trzynasty-schron.net/ie_ksiazki_shinsekai_yori.htm

Wizja przyszłości zaprezentowana przez Kishiego Yusuke w Shinsekai Yori (Z Nowego Świata) to idylla, w której ludzie opanowali psychokinetyczne moce i nie są w stanie skrzywdzić siebie nawzajem, co zapobiega wojnom. Widzimy więc spokojne życie w odciętym od reszty świata Dystrykcie Kamisu 66, gdzie urodziła się główna bohaterka, Saki Watanabe. Wraz ze swoimi przyjaciółmi...

Metro 2033 to solidna powieść, która okazała się bardziej głęboka niż się spodziewałem. Może służyć zarówno jako dość ambitna rozrywka, jak i punkt wyjścia do rozważań o świecie i ludzkości.

Pełna recenzja (2014): https://trzynasty-schron.net/ie_ksiazki_metro2033_3.htm

Metro 2033 to solidna powieść, która okazała się bardziej głęboka niż się spodziewałem. Może służyć zarówno jako dość ambitna rozrywka, jak i punkt wyjścia do rozważań o świecie i ludzkości.

Pełna recenzja (2014): https://trzynasty-schron.net/ie_ksiazki_metro2033_3.htm

Książka jest dobra. Wciąga na długie godziny, mogę ją polecić zarówno tym, którzy widzieli film (i im się spodobał) oraz tym, którzy dzieła Fernanda Meirellesa nie widzieli. Warunek - wytrzymałość na sporą ilość realistycznych i sugestywnych opisów. A przecież to wszystko takie ludzkie

Pełna recenzja (2010): https://trzynasty-schron.net/ie_ksiazki_miasto_slepcow.htm

Książka jest dobra. Wciąga na długie godziny, mogę ją polecić zarówno tym, którzy widzieli film (i im się spodobał) oraz tym, którzy dzieła Fernanda Meirellesa nie widzieli. Warunek - wytrzymałość na sporą ilość realistycznych i sugestywnych opisów. A przecież to wszystko takie ludzkie

Pełna recenzja (2010): https://trzynasty-schron.net/ie_ksiazki_miasto_slepcow.htm

Rok 1984 bez wątpienia jest jedną z najważniejszych powieści traktujących o antyutopiach. Nie jest pierwszą, gdyż wyprzedziły ją "Nowy Wspaniały Świat" Huxleya i "My" Zamiatina, ale zaryzykowałbym powiedzenie, iż największy wpływ na kulturę popularną, jak i rzeczywistość, miał właśnie Rok 1984. I dziś wcale nie traci na aktualności. Wręcz przeciwnie.

Całość recenzji na: https://trzynasty-schron.net/ie_ksiazki_1984-2.htm

Rok 1984 bez wątpienia jest jedną z najważniejszych powieści traktujących o antyutopiach. Nie jest pierwszą, gdyż wyprzedziły ją "Nowy Wspaniały Świat" Huxleya i "My" Zamiatina, ale zaryzykowałbym powiedzenie, iż największy wpływ na kulturę popularną, jak i rzeczywistość, miał właśnie Rok 1984. I dziś wcale nie traci na aktualności. Wręcz przeciwnie.

Całość recenzji na:...

Naukowo genialne, charakterologicznie naiwne, ogólnie średnie, ale warte odrobiny uwagi. Jak ktoś zdecydowanie woli science niż fiction, istnieje niezerowa szansa, że doceni.

Naukowo genialne, charakterologicznie naiwne, ogólnie średnie, ale warte odrobiny uwagi. Jak ktoś zdecydowanie woli science niż fiction, istnieje niezerowa szansa, że doceni.

Dość męczący zbiór genialnych pomysłów.

Najbardziej poruszyły mnie opowieści Uczonego, Konsula i Księdza.

Dość męczący zbiór genialnych pomysłów.

Najbardziej poruszyły mnie opowieści Uczonego, Konsula i Księdza.