Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miałam ostatnio taką niemoc do czytania książek. Już kilka miesięcy próbowałam zabrać się do lektury. Zaczynałam książki i na tym się kończyło. Nic mnie nie zaintrygowało, nie zaciekawiło i nie zachęciło do dalszej lektury. Usiadłam więc dwa dni temu z "Dziewczyną z pociągu" i dosłownie wsiąknęłam! Nie ważne egzaminy, praca, posilenie się. Pochłonęłam lekturę w dwa wieczory z ekscytacją i bijącym sercem w niektórych momentach. Z jednej strony było mi żal głównej bohaterki i kibicowałam jej w zmaganiach z prozą dnia codziennego. Z drugiej jednak budziła ona niewyjaśnioną niechęć. Mimo wszelkich spekulacji, jako czytelnik, nie podejrzewa się głównej bohaterki o udział w czymkolwiek. Jeżeli chodzi o innych bohaterów powieści - poza współlokatorką Rachel, ciężko jest ich polubić. Żyją w swoich idealnych, szklanych domach a niepohamowany egoizm i zepsuty świat XXI-wieku wylewa się z nich falami. Jestem bardzo zdziwiona dlaczego wiele osób twierdzi, że książka toczy się po torach. Akcja jest wartka i wciągająca i choć momentów grozy nie brakuje, to nie pozostawiają one czytelnika z zaschniętymi ustami.
Bardzo polecam tę książkę i cieszę się, że po nią sięgnęłam.

Miałam ostatnio taką niemoc do czytania książek. Już kilka miesięcy próbowałam zabrać się do lektury. Zaczynałam książki i na tym się kończyło. Nic mnie nie zaintrygowało, nie zaciekawiło i nie zachęciło do dalszej lektury. Usiadłam więc dwa dni temu z "Dziewczyną z pociągu" i dosłownie wsiąknęłam! Nie ważne egzaminy, praca, posilenie się. Pochłonęłam lekturę w dwa wieczory...

Trzeba przyznać, że zbrodnie na "tle" religijnym już powoli się przejadły u Pani Slaughter, jednakże jest to nadal jedna z moich ulubionych pisarek kryminałów. Lubię krwawe, komkretne kryminaly. Nie uganiane się za delikatnie niezrównoważonymi ludźmi, ktorych na codzień mijamy tysiące. Poza tym lubię Sare i Jeffreya jako parę i gdybym nie przeczytała późniejszej ksiazki na początku to nadal wierzylabym w ich długa współpracę.

Trzeba przyznać, że zbrodnie na "tle" religijnym już powoli się przejadły u Pani Slaughter, jednakże jest to nadal jedna z moich ulubionych pisarek kryminałów. Lubię krwawe, komkretne kryminaly. Nie uganiane się za delikatnie niezrównoważonymi ludźmi, ktorych na codzień mijamy tysiące. Poza tym lubię Sare i Jeffreya jako parę i gdybym nie przeczytała późniejszej ksiazki na...