Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie jest to pierwsza książka hiszpańskiego autora, którą przeczytałam. Zafon zachwycił mnie swoją prozą dlatego postnowiłam sięgnąć także po dzieła innych autorów z tego kraju, a ponieważ akurat na tę książkę natknęłam się w bibliotece w moim mieść, uznałam, że to dobra okazja.


Czytam pierwszy rozdział. Podoba mi się, książka ma swój klimat, choć jak dla mnie jest podobny nawet bardzo do stylu Zafona. Nie wiem czy to tylko ja to zauważyłam, czy nie, w każdym razie podobnie jest pisana, opisy, przeżycia bohaterów. W każdym razie książka zapowiadała się obiecująco. Natopmias dalej szło już nieco gorzej. Książka z każdą stroną zdaje się tracić swój pierwotnie zamierzony klimat, a wszystko staje się przesadzone. Czyta się to dość ciężko, muszę przyznać, że jakiś czas męczyłam się z tą dość chudą książką.
Ale to wszystko w miarę rekompensuje mi zakończenie. Muszę przyznać, żę mnie zaskoczyło dość pozytywnie.

Nie jest to pierwsza książka hiszpańskiego autora, którą przeczytałam. Zafon zachwycił mnie swoją prozą dlatego postnowiłam sięgnąć także po dzieła innych autorów z tego kraju, a ponieważ akurat na tę książkę natknęłam się w bibliotece w moim mieść, uznałam, że to dobra okazja.


Czytam pierwszy rozdział. Podoba mi się, książka ma swój klimat, choć jak dla mnie jest podobny...

Książka, która w ostatnim czasie zyskała duży rozgłos, więc postanowiłam po nią sięgnąć, zobaczyć czym teraz zachwycają się ludzi. I muszę przyznać, że troszkę się zawiodłam. Książka ma dość ciekawą fabułę, ale jest napisana dość nudnym, monotonnym językiem, tak, że czasem sama już nie wiedziała co czytam, bo przestawała, się skupiać na tekście. Pomysł jakiś tam jest, ale nie uważam, że książkę tę można porównywać do Harry'ego Pottera

Książka, która w ostatnim czasie zyskała duży rozgłos, więc postanowiłam po nią sięgnąć, zobaczyć czym teraz zachwycają się ludzi. I muszę przyznać, że troszkę się zawiodłam. Książka ma dość ciekawą fabułę, ale jest napisana dość nudnym, monotonnym językiem, tak, że czasem sama już nie wiedziała co czytam, bo przestawała, się skupiać na tekście. Pomysł jakiś tam jest, ale...

Muszę przyznać, że początek,a może nawet i trochę więcej książki niezmiernie mi się dłużyła. Fabuła, która była rzeczywiście bardzo ciekawa, traciła trochę uroku przez długość, w jakiej autor ją zamieści.
Dopiero po jakichś 500str rozpoczęła się prawdziwa, wciągająca akcja, i choć klimat budowany był przez cała powieść, dopiero na końcu dało się go poczuć.

Muszę przyznać, że początek,a może nawet i trochę więcej książki niezmiernie mi się dłużyła. Fabuła, która była rzeczywiście bardzo ciekawa, traciła trochę uroku przez długość, w jakiej autor ją zamieści.
Dopiero po jakichś 500str rozpoczęła się prawdziwa, wciągająca akcja, i choć klimat budowany był przez cała powieść, dopiero na końcu dało się go poczuć.