Cytaty
Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada cicho na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.
Cierpienie i ból są nieodłączne od rozległej świadomości i głębokiego serca. Myślę, że ludzie naprawdę wielcy zawsze muszą odczuwać na świecie wielki smutek..."
nie kocham Cię wcale tylko moja dusza jakaś taka smutna kiedy przechodzisz obok obojętnie.
Jeżeli nie rozumiesz bez tłumaczenia, to znaczy, że nie zrozumiesz, choćbym ci nie wiem ile tłumaczył.
Miłością jest, że ty jesteś tym nożem, którym ja grzebię w sobie.
Powoli umiera ten, kto nie podróżuje, kto nie czyta, ten kto nie słucha muzyki, ten kto nie obserwuje. Powoli umiera ten, kto niszczy swą miłość własną, ten kto znikąd nie chce przyjąć pomocy. Powoli umiera ten, kto staje się niewolnikiem przyzwyczajenia, ten kto odtwarza codziennie te same ścieżki, ten kto nigdy nie zmienia punktów odniesienia, ten kto nigdy nie zmienia koloru...
RozwińJesteśmy opuszczeni jak zabłąkane dzieci w lesie. Kiedy stoisz przede mną i patrzysz na mnie, co wiesz o moich bólach i co ja wiem o twoich? A gdybym padł przed tobą na kolana i płakał, i opowiadał, co wiedziałbyś o mnie więcej niż o piekle, które ktoś określił ci jako gorące i straszne? Już dlatego my ludzie powinniśmy stać naprzeciw siebie tak zamyśleni i współczujący, jak ...
RozwińNie rozumiem niczego jak należy i jestem przy tym całkiem mocny, lecz pusty. Niedawno, kiedy po raz nie wiadomo który i o tej samej zawsze godzinie wyszedłem z windy, przyszło mi na myśl, że moje życie złożone z dni, które włażą coraz głębiej, aż do drobiazgów, w uniform monotonii, przypomina zadanie karne, kiedy uczeń zależnie od swojej winy musi wypisać dziesięć, sto lub jesz...
RozwińMnie wcale nie jest znów tak smutno, jakby z listu tego można wnosić, tylko, że w tej chwili nic innego nie da się powiedzieć. Tak się cicho zrobiło, że nie śmie się powiedzieć ani słowa w tej ciszy. No tak, przecież będziemy razem w niedzielę pięć, czy sześć godzin. Wprawdzie to za mało na rozmowę, ale dość, aby milczeć, trzymać się za rękę i patrzeć w oczy.
Czy bardziej cierpi ten, kto czeka zawsze, czy ten kto nigdy nie czekał nikogo ?
(...) domki z kart, z których dwa na trzy od razu się walą. Ciach, i wszystko leży. No, ale wtedy zaczynam od początku, ciągle tylko zaczynam od początku...
Czasem mam wrażenie, jakbyśmy mieli jeden pokój z dwojgiem drzwi położonych naprzeciw siebie. Każde z nas trzyma za klamkę jednych drzwi i wystarcza drgnienie rzęs jednego z nas, aby ten drugi ktoś znalazł się już za drzwiami. Wtedy wystarcza, by ten ktoś pierwszy przemówił tylko słowo, a już ten drugi z pewnością zatrzaśnie drzwi za sobą i już go nie będzie widać. Z pewnością ...
Rozwiń(…) byłaby Pani mogła niejedno przede mną zamilczeć albo upiększyć i mogłaby to Pani jeszcze, ale w obecnym stanie już bym to wyczuł, choćbym tego nawet nie powiedział, i bolałoby mnie to podwójnie.