Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wciągająca lektura, zakończenie mnie zaskoczyło.

Ale dzień później myśli nadeszły, ponure dość. W książce, w filmie (wczoraj obejrzana 'Czarna rzeka'), w rzeczywistości życia małego Dawida - w każdym z tych zdarzeń i doświadczeń fatalnie skrzywieni są ojcowie. Drastycznie, podle i bandycko.
Smutne.

Mam dobrego, dziś 88letniego ojca.

Wciągająca lektura, zakończenie mnie zaskoczyło.

Ale dzień później myśli nadeszły, ponure dość. W książce, w filmie (wczoraj obejrzana 'Czarna rzeka'), w rzeczywistości życia małego Dawida - w każdym z tych zdarzeń i doświadczeń fatalnie skrzywieni są ojcowie. Drastycznie, podle i bandycko.
Smutne.

Mam dobrego, dziś 88letniego ojca.

Inteligentny, oczytany, smakosz w gruncie rzeczy mocno wyrafinowanej muzyki, filozoficznie głęboki - to o dilerze; jego szef podobnie z dodatkiem szerokich horyzontów strategicznego myślenia i psychologii zachowań ludzkich. Ach, jakże wspaniały kandydat na... <wpisz co chcesz, pasuje każda rola>.
A policja - debile. I półgłówki zmęczone.
Przerysowana ta fabuła mocno. Ale czy nie są przerysowane, żeby daleko nie szukać "Pulp fiction" czy "Koziołek Matołek". No są, nikt nie zaprzeczy.

Niemniej czytałem z przyjemnością. Przyjemnością wynikającą z gładkości połaczeń słów w zdania, strony, rozdziały. Płynęła ta narracja. A częste rafy wylgaryzmów, najczęściej związanych z dynamiką ciała w ciele dałem rady omijać. Były, grały swoją rolę.

Wrócę do Jakuba Żulczyka. Na pewno.

Inteligentny, oczytany, smakosz w gruncie rzeczy mocno wyrafinowanej muzyki, filozoficznie głęboki - to o dilerze; jego szef podobnie z dodatkiem szerokich horyzontów strategicznego myślenia i psychologii zachowań ludzkich. Ach, jakże wspaniały kandydat na... <wpisz co chcesz, pasuje każda rola>.
A policja - debile. I półgłówki zmęczone.
Przerysowana ta fabuła mocno. Ale...

Lubię bigos! A lektora tej książki przeplatana z "Crème de la Kreml" Radziwinowicza przy jednoczesnej lekturze esejów Houellebecq'a to bigos wspaniały. Przeplatanie się klimatów, mimo ich podobieństwa, przy bardzo dobrym języku autorów sprawia wielką przyjemność przy lekturze.
Serdecznie gratuluję autorowi wkładu do bigosu i zapewniam, że już czeka w "kuchni" kolejna pozycja, którą bigos przyprawię. Ku mojej radości.

Lubię bigos! A lektora tej książki przeplatana z "Crème de la Kreml" Radziwinowicza przy jednoczesnej lekturze esejów Houellebecq'a to bigos wspaniały. Przeplatanie się klimatów, mimo ich podobieństwa, przy bardzo dobrym języku autorów sprawia wielką przyjemność przy lekturze.
Serdecznie gratuluję autorowi wkładu do bigosu i zapewniam, że już czeka w "kuchni" kolejna...