Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W ciągu ostatniego miesiąca przeczytałem dwie książki tego autora. Zaskakujące jest to, jak bardzo, jak w doskonale zakamuflowany, śmieszny, często zaskakujący i niezbyt grzeczny sposób Michorzewski pokazuje Polakom, grupom zawodowym, jak i ogólnie człowiekowi jego wady, słabości, przywary. Ta książka śmieszy, jednak bardziej przeraża jej prawdziwość w odniesieniu do czasów współczesnych.Jak każda książka Michorzewskiego nie jest to książka dla Dulszczyzny, smutnych pań polonistek, którym "wydaje się" i ogólnie osób bez poczucia humoru. Urzekło mnie wyjątkowo trafne spojrzenie na świat przez autora, oczywiście nie obyło się bez groteski i absurdu. Tu jednak pozwala to nieco odetchnąć. Duży pozytyw. Polecam, kolejny raz książka inna niż wszystkie

W ciągu ostatniego miesiąca przeczytałem dwie książki tego autora. Zaskakujące jest to, jak bardzo, jak w doskonale zakamuflowany, śmieszny, często zaskakujący i niezbyt grzeczny sposób Michorzewski pokazuje Polakom, grupom zawodowym, jak i ogólnie człowiekowi jego wady, słabości, przywary. Ta książka śmieszy, jednak bardziej przeraża jej prawdziwość w odniesieniu do...

Max. Najśmieszniejsza książka Michorzewskiego. Przewrotna i nieco bardziej wymagająca od czytelnika, z uwagi na natłok zdarzeń i mnogość postaci. Jak zawsze w przypadku tego autora książka (ale to tylko moje zdanie) przeznaczona dla osób bardziej wesołych i wyluzowanych. Smutasy nie znajda tu nic dla siebie. Chcesz się pośmiać - czytaj Urzędnika :)

Max. Najśmieszniejsza książka Michorzewskiego. Przewrotna i nieco bardziej wymagająca od czytelnika, z uwagi na natłok zdarzeń i mnogość postaci. Jak zawsze w przypadku tego autora książka (ale to tylko moje zdanie) przeznaczona dla osób bardziej wesołych i wyluzowanych. Smutasy nie znajda tu nic dla siebie. Chcesz się pośmiać - czytaj Urzędnika :)

Książka leżała u mnie lata na półce i sięgnąłem po nią przez przypadek. Wciągnąłem się od pierwszych stron. Pięknie napisana, straszna opowieść o sadyście, który bez wahania wciągnął do zbrodniczej działalności swoje dziecko. Jürgena Stroop'a powinno umieścić się w muzeum osobliwości i dewiacji. Świetna książka.

Książka leżała u mnie lata na półce i sięgnąłem po nią przez przypadek. Wciągnąłem się od pierwszych stron. Pięknie napisana, straszna opowieść o sadyście, który bez wahania wciągnął do zbrodniczej działalności swoje dziecko. Jürgena Stroop'a powinno umieścić się w muzeum osobliwości i dewiacji. Świetna książka.