Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę dość ciężko się kartkuje, będąc szczerym - nie porywa. Mam wrażenie, że autor chciał poruszyć odbiorcę, wręcz naciąganym smutkiem. Proza zdecydowanie lepiej wypadała niż część z wierszami, które wydają się być do siebie bardzo podobne i raczej nie można mówić o wniesieniu przez któryś z nich czegoś nowego. Jeśli miałbym wybierać najlepszy fragment książki, wybrałbym opowiadanie o dziadku. Uważam, że książka zdecydowanie dla ludzi bardzo wrażliwych dla których smutek to po prostu styl życia. Ale jak to w dzisiejszych czasach, sztuka dla sztuki.

Książkę dość ciężko się kartkuje, będąc szczerym - nie porywa. Mam wrażenie, że autor chciał poruszyć odbiorcę, wręcz naciąganym smutkiem. Proza zdecydowanie lepiej wypadała niż część z wierszami, które wydają się być do siebie bardzo podobne i raczej nie można mówić o wniesieniu przez któryś z nich czegoś nowego. Jeśli miałbym wybierać najlepszy fragment książki, wybrałbym...