Autorka nigdy nie była idealną osobą, co opisuje z rozbrajającą szczerością. Problemy: myśli samobójcze, depresja, zaburzenia odżywiania, strata bliskich osób, bunt, samookaleczenia. Bez psychologicznego zadęcia pokazuje, że wszyscy jesteśmy tylko ludźmi, mamy prawo do bólu i rozpaczy, ale również mamy prawo dążyć do szczęścia. Napomina nas, że warto uświadomić sobie, że otacza nas wiele wspaniałych osób, a jeśli nie przerażają nas własne marzenia, to znaczy, że są zbyt skromne.

Jodi pokazuje nam, że bycie twardym, wcale nie przeszkadza w byciu życzliwym i uczciwym. Natomiast kiedy życie daje nam w kość, nie możemy buntować się przeciwko światu. Wręcz przeciwnie. Musimy wykrzesać z siebie tyle miłości, dobroci ile tylko jesteśmy w stanie i pamiętać, że w pomocy nie ma nic złego. Niezależnie czy jesteśmy osobami pomagającymi czy potrzebującymi pomocy. Nigdy nie wiadomo co wyniknie ze szczypty dobroci.

Gdy nadchodzi, niczym nie zapowiedziana katastrofa i wszystko zmienia się w jednej sekundzie, znajdujemy się w punkcie krytyczny, w którym decydujemy czy się poddamy czy może jednak dokonamy cudu. Owszem, jest czas na użalanie się, smutek, łzy, zwątpienie, złość i szereg innych negatywnych emocji. To naturalna reakcja na wszystkie życiowe trudności, bo pewnych problemów nie da się rozwiązać pozytywnym myśleniem. Kiedy świat legnie w gruzach, ciężko o pocieszenie. Cierpienie, stres, żałoba, choroba, przemoc, zwątpienie, zagubienie, bieda czy złamane serce. To wszystko boli jednakowo w każdym zakątku świata. Te doświadczenia są wspólne dla nas wszystkich. Warto pamiętać, że nie ważne jak bardzo jest źle, ktoś, gdzieś, czuje właśnie tak samo. W duchu, ciągle aktualnego, „co Cię nie zabije, to Cię wzmocni”, trzeba dać radę. Tak zwyczajnie.

Za to nie trzeba być najmądrzejszą, najmilszą czy najbogatszą osobą, aby wiele osiągnąć. Czasem warto być zwyczajnie życzliwym. Można przezwyciężyć nawet najbardziej poważne problemy, wyzdrowieć i to wszystko zostawić za sobą. Potrzeba tylko czasu, pokładów anielskiej cierpliwości i odwagi. Czasem sam fakt poruszenie dłonią, znaczy tyle samo, co zdobycie Mount Everest. Poradzimy sobie z każdą, nawet najcięższą, sytuacją. Wiecie dlaczego? Bo nie mamy innego wyjścia. Jeśli nie jest dobrze, to znaczy, że to jeszcze nie jest koniec.

To lektura dla wszystkich, którzy cierpią, zmagają się z trudnościami, ale zamiast dać za wygraną, chcą o siebie walczyć. Każde słowo Jodi Ann Bickley to najlepsze lekarstwo na bolącą duszę, serce czy nawet ciało. Książka aż kipi optymizmem i wolą życia już od pierwszego zdania. Ma się ochotę usiąść, chwycić gruby plik papieru i ubabrać się tuszem aż po łokcie. Pisać bez wytchnienia. Powiedzieć komuś jak bardzo jest dla nas ważny. Na własnej skórze poczuć jak wielką moc mają również nasze własne słowa.

Ta książka daje nadzieję. Czy można prosić o więcej?

Anna Gajewska