Pamiętniki Adama i Ewy, opowieść o dziejach pierwszych ludzi, są przede wszystkim opowieścią o miłości. (...) Jest w tej krótkiej humoresce-przypowiastce głęboka prawda i równie głęboka wiara w siłę miłości. Wystarczy kochać, mówi Twain, by przekroczyć bariery obcości i porozumieć się nawet z istotą tak odmienną, jak Adam dla Ewy, a Ewa dla Adama. Wystarczy kochać, a nawet wygnanie z Raju nie będzie karą, ale początkiem wspólnego życia i wspólnego szczęścia.
Z posłowia Aleksandry Klęczar