„Hrabina de Charny” – powieść historyczna Aleksandra Dumasa (ojca), stanowiąca czwartą część słynnego cyklu „Pamiętniki lekarza”. Opisuje ona dalszy ciąg Wielkiej Rewolucji Francuskiej, jej coraz poważniejsze skutki, a także dalsze losy Andrei de Charny (tytułowej hrabiny), doktora Gilberta oraz Anioła Pitou.

Akcja tej sensacyjnej, pełnej barwnych przygód i niesamowitych perypetii bohaterów książki obejmuje pierwsze dni Rewolucji Francuskiej, kiedy po tragicznych dniach 5 i 6 października król Ludwik XVI, zmuszony opuścić Wersal, udaje się wraz z całym dworem do Paryża. Te historyczne wydarzenia stanowią tło dla wątków romansowych, wśród których najdramatyczniejsza jest miłość hrabiny de Charny do swojego męża, hrabiego Oliwiera de Charny, kochanka królowej Marii Antoniny.