Zbiór wierszy dla dzieci poświęcony Poznaniowi, jego zabytkom, ulicom itp.

"Poznański księżyc"

Gdy w igłę Ratusza zmierzch swą przędzę wpina,
staromiejski księżyc wyrusza na zwiad
i tymi samymi co niegdyś oczyma
jak milczący świadek spogląda na świat.

Dobrze zna labirynt uliczek uśpionych,
lecz nocnych przechadzek nigdy nie ma dość!
Jeszcze musi w Warcie utopić swój promyk
i na tym filarze wnieść srebrzysty most.

Może przejdzie po nim dzielny książę Mieszko,
zdążając do grodu co Poznaniem zwą?
Chociaż tysiąc lat już od tych czasów przeszło,
może zarży znowu księcia rączy koń?

Może przemknie mostem Przemysława zastęp,
by śpiesznie u Zamku zatrzymać się wrót?
Może wróg przebiegły stanął znów pod miastem,
w którym do obrony szykuje się lud?

Może mistrz di Quadro przejdzie srebrnym mostem,
stroskany o Ratusz, życia swego blask?
Lecz ujrzy go przecież jak ongi wyniosły,
bogatszy o płomień i przeżyty czas.

Nocy nie wystarczy na to wędrowanie,
więc martwi się księżyc, bo nadchodzi świt,
ale jutro znowu nad miastem przystanie,
by jego widokiem cieszyć się jak nikt.

Prowadzi go co dzień międzygwiezdna dróżka,
lecz on nad Poznaniem dłużej świecić chce!
Wieczorem – gdy wcześniej pójdzie spać do łóżka,
może ci opowie tajemnice swe?