Nieczęsto sięgam po reportaże. Właściwie to bardzo rzadko i przyznam, że sama nie wiem, jak to się stało, że zdecydowałam się na ten, tym bardziej, że od początku wiedziałam, że nie będzie to lekka lektura. Jarosław Molenda opowiada historię Hildegard Lachert, która była nadzorczynią obozów koncentracyjnych, między innymi tego na Majdanku, gdzie dała się poznać jako osoba bezwględna i okrutna. Zyskała przydomek „Krwawa Brygida”, bo biła więźniów aż do momentu, kiedy pojawiała się krew.
Autor nie skupił się jednakże tylko na postaci Hildegard. Nakreślił tło historyczne, przybliżył czytelnikowi formacje wojskowe, do których należała kobieta oraz opowiedział o jej życiu po zakończeniu wojny. Przytoczył wspomnienia więźniarek i zeznania z procesów.
„Esesmanka” to wstrząsająca i trudna książka, aczkolwiek wartościowa i potrzebna, bo jest świadectwem tego, co spotkało niewinnych ludzi. Jest też świadectwem niesprawiedliwości, bo kara, którą Hildegard poniosła, jest nieadekwatna do okrucieństw, których się dopuszczała.
Czasami zadaję sobie pytanie, skąd w ludziach tyle okrucieństwa i nie potrafię na nie odpowiedzieć. Czy z natury są źli? Czy to wychowanie miało na to wpływ?
„Esesmanka” to bardzo dobrze napisany reportaż, chociaż nie ukrywam, że ze względu na temat, czytanie go może okazać się prawdziwym wyzwaniem. Dla mnie było.

Nieczęsto sięgam po reportaże. Właściwie to bardzo rzadko i przyznam, że sama nie wiem, jak to się stało, że zdecydowałam się na ten, tym bardziej, że od początku wiedziałam, że nie będzie to lekka lektura. Jarosław Molenda opowiada historię Hildegard Lachert, która była nadzorczynią obozów koncentracyjnych, między innymi tego na Majdanku, gdzie dała się poznać jako osoba...