Antoni Kozak jest wysokim, trzydziestoczteroletnim, ciemnowłosym, diabelnie przystojnym kobieciarzem. Przez jego życie przewinęło się całe mnóstwo kobiet tak, że stracił rachubę ile ich było. Mężczyzna należy do bogatej poznańskiej familii Kozaków, prowadzących ogólnopolską sieć sklepów obuwniczych. Rozpieszczony do granic możliwości osiągnął szczyt egoizmu, dbając jedynie o siebie i własne przyjemności. Niestety musi zaznać prawdziwego życia zamiast wiecznie żyć rajskim życiem bez żadnych konsekwencji. Jego życie ma się odmienić w sposób, którego nie jest w stanie przewidzieć.

Antoni z polecenia ojca rozpoczyna pracę w agencji reklamowej. Właśnie tam spotyka prawdziwe Zjawisko - kobietę nimfę, od której nie może oderwać wzroku. Nigdy nie spotkał kogoś takiego. Czuje się tak, jakby ktoś przejął władzę nad jego umysłem i ciałem. Kobieta wstrząsnęła nim do głębi i pragnie jedynie tego, by znów ją zobaczyć. Nie wie co się z nim dzieje - przecież to kobiety uganiają się za nim a nie on za nimi. Nieoczekiwanie dla niego samego zostaje odrzucony co jest tak niespodziewane, że ma wrażenie jakby dostał obuchem w głowę. Wie, że jego życie nie będzie już takie jak przedtem, ponieważ został ugodzony strzałą Amora. Nie zazna spokoju, dopóki nie podbije serca Zjawiska. Całkowicie nieosiągalna Zośka bardzo namieszała mu w głowie i działa na niego jak nikt inny nie będąc nawet tego świadomą.

Zofia Chmurna jest specjalistką od spraw wizerunku i marketingu politycznego. Prosperuje w świecie polityki i biznesu ratując skazane na upadek ludzkie kariery. Mężczyzn takich jak Antoni może mieć na pęczki, jednak na co jej oni... Mężczyźni jego pokroju w ogóle na niej nie robią wrażenia. Dla niej wygląd zewnętrzny to nie wszystko. Nie szuka partnera ani nowych przyjaciół. Ma swoje twarde zasady i nie zamierza ich łamać. Nie pozwoli by ktoś pchał się do jej życia z miłością, gdy tego nie chce. Zośka ma sekret, który nie pozwala jej tak po prostu się zakochać. Obiecała sobie, że będzie wiodła szczęśliwe życie spełnionej singielki. Młody Kozak musi sobie zasłużyć na jej przychylność.

Twardy orzech do zgryzienia ma nasz główny bohater. Łamacz niewieścich serc, który nie może mieć tej, którą chce i pewna siebie, niezależna i niedostępna piękność. Czy uda mu się złamać upór kobiety swoim własnym uporem? Trafiła kosa na kamień. Antoni to taki typowy playboy, który nie ma jednak do czynienia z pierwszą lepszą szarą myszką. Oj nie... Zośka to kobieta z twardymi zasadami, która wie czego chce od życia. Bohaterka, której nie da się nie polubić. Bardzo się cieszę, że narracja została prowadzona z punktu widzenia Antka, ponieważ dowiadujemy się co dzieje się w jego biednej, zakochanej głowie.

"Tylko ona. Chmurna miłość" Zofii Zdun to książka przy której świetnie się bawiłam a uśmiech nie schodził z mojej twarzy. Czy wierzycie w miłość od pierwszego wejrzenia? Lekkość czuć nie tylko w wypowiedziach bohaterów, ale i opisach. Dowcip jest inteligentny, niewymuszony, tchnie naturalnością, więc odbiór tej lektury przeze mnie nie mógł być inny niż pozytywny. Wielokrotnie czytając którąś ze scen, wręcz parskałam ze śmiechu. Polecam miłośnikom emocjonalnych i romantycznych książek obyczajowych, w których na pierwszym miejscu postawione są uczucia. Pisana z dystansem, przymrużeniem oka, nieraz pojawia się także ironia. Powieść ta jest lekka, przyjemna i zabawna, bardzo szybko się ją czyta. Mimo stylu i przystępnej formy, porusza bardzo ważne kobiece tematy i problemy. Podane są one w lekki sposób, co ma ułatwić spojrzenie na nie z pewnym dystansem. Historia o losach Zosi i Antka dostarczy wam wielu chwil wzruszenia i sprawi, że oderwiecie się na moment od codziennego zabiegania.

Antoni Kozak jest wysokim, trzydziestoczteroletnim, ciemnowłosym, diabelnie przystojnym kobieciarzem. Przez jego życie przewinęło się całe mnóstwo kobiet tak, że stracił rachubę ile ich było. Mężczyzna należy do bogatej poznańskiej familii Kozaków, prowadzących ogólnopolską sieć sklepów obuwniczych. Rozpieszczony do granic możliwości osiągnął szczyt egoizmu, dbając jedynie...

Serce historii, jaką przedstawia w swojej debiutanckiej powieści Zofia Zdun, stanowi zderzenie dwóch zupełnie różnych światów. Antoni Kozak, wyrafinowany playboy, spotyka Zośkę Chmurną, zdystansowaną specjalistkę od wizerunku i marketingu politycznego. Ich pierwsze spotkanie nie robi na Zośce wrażenia, ale dla Antoniego jest to nieoczekiwane i silne uderzenie, które całkowicie burzy jego dotychczasowe życie.

Autorka opowiada historię współczesnego Piotrusia Pana, beztroskiego mężczyzny na utrzymaniu rodziców posiadających duży majątek, który nie znał do tej pory ograniczeń ani pracy. Jego życie wypełnione było rozrywką, wycieczkami, imprezami oraz niezobowiązującym seksem. Czytelnik od początku dostrzega jego zapatrzenie w siebie oraz manipulacyjne skłonności, co budzi początkową irytację. Jednak gdy Antoni trafia na Zośkę, coś się w nim zmienia. Mimo że niewątpliwie ma urodę i pieniądze i jest przyzwyczajony do tego, że żadna kobieta nie potrafi mu się oprzeć, Zośka nie reaguje na jego zaloty. A jak wiadomo to, co niedostępne kusi najbardziej, dlatego im bardziej Zośka się opiera, tym bardziej Antek pragnie ją zdobyć, a to wyzwala w nim chęć zmiany.

Zdun stworzyła lekką opowieść, która ukazuje, jak miłość potrafi odmienić człowieka. Główny bohater zakochując się w Zośce, zmienia swoje dotychczasowe zachowanie i patrzy na otaczającą go rzeczywistość z zupełnie nowej perspektywy. Przemiana ta zanurza go w refleksje nad własnymi czynami, relacjami z innymi oraz egoistycznymi zachowaniami z przeszłości. Książka jest podpowiedzią, jak wiele można się nauczyć na drodze miłości, zmieniając swoje priorytety i stając się lepszą osobą.

Opowieść, choć pozornie prosta, ukrywa wiele zaskakujących wydarzeń, tajemnic z przeszłości oraz refleksji na temat relacji międzyludzkich. Antoni w miarę rozwoju fabuły przestaje być postacią jednowymiarową, a jego historia wydobywa się z początkowej antypatii, pokazując go w nowym świetle. Ostatecznie miłość sprawia, że bohater dorasta i uczy się podejmowania odpowiedzialności oraz troski o drugą osobę. Książka, choć w swym początku może zniechęcić do bohatera, przekazuje ważne przesłanie o zmianie, rozwoju oraz sile uczucia.

To bardzo wyrazista i intensywna opowieść, która nie pozostawia czytelnika obojętnym i która może wzbudzić w odbiorcach skrajne odczucia. Jedni ją pokochają, inni wręcz odwrotnie. Na mnie zrobiła piorunujące wrażenie i polecam.

Serce historii, jaką przedstawia w swojej debiutanckiej powieści Zofia Zdun, stanowi zderzenie dwóch zupełnie różnych światów. Antoni Kozak, wyrafinowany playboy, spotyka Zośkę Chmurną, zdystansowaną specjalistkę od wizerunku i marketingu politycznego. Ich pierwsze spotkanie nie robi na Zośce wrażenia, ale dla Antoniego jest to nieoczekiwane i silne uderzenie, które...

https://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2023/11/147-23-tylko-ona-zofia-zdun/
Jest to historii lekka, łatwa i przyjemna, a do tego okraszona nieprawdopodobnymi zwrotami akcji.
Sam początek bardzo mi się podobał, zapowiadał historię zabawną, ale też dającą nadzieję na ciekawe perypetie Antoniego. Ale później poszło coś nie tak, bo zachowanie mężczyzny zaczęło mnie męczyć i nie pasowało mi do 34latka, ale jak bardziej do nastolatka, który ma zielono w głowie. Bohater został wykreowany na lekkoducha i bawidamka, który potrafi się tylko bawić w klubach i zaliczać kolejne panny. Proza życia jest mu obca, a on nie ma on zamiaru zmieniać się i zachowywać się adekwatnie do swego wieku. Zabrakło mi wiarygodności w jego postaci, ponieważ jest bardzo mocno przerysowana. A może tak bawią się bogaci i młodzi mężczyźni, dla których jedynym zajęciem jest szalona zabawa i seks? A swoją postawą pokazują zero szacunku dla kobiet i osób o niższym statusie materialnym?! Nie wiem, nie znam się.

Książkę należy czytać z ogromnym przymrużeniem oka i potraktować ją jak bajkę. Nie będzie wam wtedy przeszkadzać kilka urwanych wątków. A na koniec pojawi się wątek kryminalny, który was zaskoczy i zostawi z mnóstwem pytań, w tym jak to jest możliwe.

Powieść “Tylko ona” nie przekonała mnie, ale wam zalecam wyrobienie sobie własnego zdania, bo niewykluczone, że historia Antoniego i Zofii spodoba się wam.

https://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2023/11/147-23-tylko-ona-zofia-zdun/
Jest to historii lekka, łatwa i przyjemna, a do tego okraszona nieprawdopodobnymi zwrotami akcji.
Sam początek bardzo mi się podobał, zapowiadał historię zabawną, ale też dającą nadzieję na ciekawe perypetie Antoniego. Ale później poszło coś nie tak, bo zachowanie mężczyzny zaczęło mnie męczyć i nie...

Książka mnie zachwyciła: bo jest inna, oryginalna i uświadomiła mi, że do tej pory czytałam zbyt wiele złych książek. Złych, czyli takich, w których operuje się znanymi od dawna wzorcami, a które wcale a wcale nie rozszerzają moich horyzontów.

Antoni Kozak to mężczyzna antypatyczny, którego zaloty każda z rozsądnych kobieta odrzuciłaby po kilku minutach. Poznajemy go jednak w chwili życiowego przełomu, tj. wtedy, kiedy zakochuje się on w poharatanej życiowo Zośce Chmurnej. Ich miłosna przepychanka to główny wątek w tej szalonej powieści, bo oprócz tego mamy tam wielu nie mniej fascynujących bohaterów, włączając w to rodziców Antka czy też Zdzisława Modzelaka bądź Gabriela Luftkę, emerytowanego żołnierza.

Każdy z nich próbuje realizować swoje cele kosztem innych, depcząc co rusz zasady przyzwoitości. I w końcu nie wiemy, kto jest pozytywnym bohaterem, a kto łotrem, ale to może i dobrze, bo przecież ta historia to nie moralizatorska baśń, tylko opis tego, co naprawdę dzieje się dookoła nas.

Bardzo doceniam to, że autorka nie starała się edukować nas na siłę, a jedynie posłużyła się konkretnymi obrazami, które, wywołując w nas odpowiednie emocje i skojarzenia, mają być dla nas podstawą do osobistej interpretacji postaw i światopoglądu postaci.

Mam nadzieję, że drugi tom będzie przynajmniej tak błyskotliwy jak ten.

Książka mnie zachwyciła: bo jest inna, oryginalna i uświadomiła mi, że do tej pory czytałam zbyt wiele złych książek. Złych, czyli takich, w których operuje się znanymi od dawna wzorcami, a które wcale a wcale nie rozszerzają moich horyzontów.

Antoni Kozak to mężczyzna antypatyczny, którego zaloty każda z rozsądnych kobieta odrzuciłaby po kilku minutach. Poznajemy go...

Uwielbiam słoneczniki, dlatego okładka tej książki urzekła mnie od pierwszego wejrzenia. Romantyczna, urocza i ciepła, zwiastuje piękną opowieść..

I niestety na tym pierwszym wrażeniu pozostanę pisząc peany nad tą powieścią. Bowiem śliczna okładka to jedno, zaś historia ukryta pod nią to już zupełnie inna bajka..

Trudno mi pisać niepochlebne opinie, ale niestety w tym przypadku nie mam innego wyjścia. Ta opowieść rozczarowała mnie, rozłożyła na czytelnicze łopatki..

Już sam początek, przedstawiający Antoniego Kozaka jako jurnego ogiera, który nie przepuści żadnej spódnicy, wydaje się mocno niesmaczny. Następnie ów bawidamek zakochuje się znienacka i od pierwszego wejrzenia w Zośce Chmurnej, i dla niej postanawia zmienić swoje życie. O zgrozo! nie przeszkadza mu to chwilę później bzykać koleżanki z pracy, która po całym tym akcie leży w łazience z nogami do góry i modli się do Matki Bożej, żeby ten stosunek okazał się brzemienny w skutkach..

O Matko jedyna! Co tu się zadziało?! Styl pisania i słownictwo pozostawia wiele do życzenia, a sceny seksu są infantylne i groteskowe. Nie będę przytaczać cytatów, przekonajcie się sami..

Jednym słowem dawno żadna książka tak mnie nie rozczarowała. Uważam, że potencjał może i był, pomysł też nie najgorszy, ale wykonanie.. styl i język, teksty, które miały brzmieć śmiesznie, a wyszły żałośnie..

Szkoda, bo wiem że to debiut i autorka z pewnością liczyła na lepsze rekomendacje, ale muszę być w tej kwestii uczciwa. "Tylko ona" nie wywarła na mnie dobrego wrażenia, ale autorce życzę, by przy kolejnej powieści wzięła sobie do serca opinie czytelników i nie popełniła tych samych błędów.

Uwielbiam słoneczniki, dlatego okładka tej książki urzekła mnie od pierwszego wejrzenia. Romantyczna, urocza i ciepła, zwiastuje piękną opowieść..

I niestety na tym pierwszym wrażeniu pozostanę pisząc peany nad tą powieścią. Bowiem śliczna okładka to jedno, zaś historia ukryta pod nią to już zupełnie inna bajka..

Trudno mi pisać niepochlebne opinie, ale niestety w tym...

Często czytam powieści obyczajowe i jeszcze nie czytałam książki takiej jak ta. Niesztampowa, dobrze opowiedziana historia, ciekawi bohaterowie, szybka akcja. Bardzo fajna książka. Polecam.

Często czytam powieści obyczajowe i jeszcze nie czytałam książki takiej jak ta. Niesztampowa, dobrze opowiedziana historia, ciekawi bohaterowie, szybka akcja. Bardzo fajna książka. Polecam.

Z początku myślałam, że będzie kiepsko, ale kiedy zobaczyłam, jak rozwija się akcja, to się wciągnęłam. Nadal tylko nie wiem, czy powinnam lubić Antoniego, czy nie :)

Z początku myślałam, że będzie kiepsko, ale kiedy zobaczyłam, jak rozwija się akcja, to się wciągnęłam. Nadal tylko nie wiem, czy powinnam lubić Antoniego, czy nie :)

To jest powieść przez duże „p”, żadne tam słodkie romantyczne „cośtam”, ale konkretna proza, która, pomimo pozornie błahego tematu, pozwala zastanowić się nad światem i ludźmi.

Autorka stawia przed nami szereg pytań. Czy miłość jest ze swej natury dobra? I gdzie są granice zatracenia się w niej? Czy własna niezależność zawsze powinna być najwyższą wartością? Czy strach przed samotnością jest wystarczającym usprawiedliwieniem, aby okłamywać najbliższych? Itp., itd.

Przyznać muszę, że nie spodziewałam się takiego ciężaru gatunkowego tej książki. Myślałam: to będzie niezobowiązująca rozrywka. W trakcie lektury okazało się jednak, że to rozrywka na znacznie wyższym poziomie, aniżeli mogłaby to sugerować okładka.

W miarę lektury podobało mi się coraz bardziej, bo dostrzegłam, że być może Autorka prowadzi z czytelnikami swoistą grę, w której trzeba się troszkę wysilić, aby zrozumieć konkretne postawy i wydarzenia. Mnie się ta gra podobała, bo pozwalała mi odkryć nową stronę literatury.
Na wyróżnienie zasługują też dobitny język (nieczęsty w powieściach obyczajowych) oraz fajna maniera pisarska.

Reasumując: powieść niezwykle wartościowa – i chętnie dowiem się, jak dalej potoczą się losy Zośki i Antka oraz plejady innych postaci.

To jest powieść przez duże „p”, żadne tam słodkie romantyczne „cośtam”, ale konkretna proza, która, pomimo pozornie błahego tematu, pozwala zastanowić się nad światem i ludźmi.

Autorka stawia przed nami szereg pytań. Czy miłość jest ze swej natury dobra? I gdzie są granice zatracenia się w niej? Czy własna niezależność zawsze powinna być najwyższą wartością? Czy strach...

Sugerując się opisem liczyłam na lekką komedię romantyczną o dość znanym schemacie. On to playboy, któremu ulegają wszystkie kobiety, a ona to twardo stąpająca po ziemi kobieta skupiająca się na pracy i nie pragnąca związku. Brzmi znajomo, prawda? Tym bardziej, gdy okazuje się, że Antoni zakochał się od pierwszego wejrzenia, a jego wybranka nawet nie zauważa jego istnienia. Zaintrygowani? Ja byłam do momentu, gdy zaczęłam czytać.

Bo szczerze mówiąc nie mam pojęcia czym kierowała się Autorka tworząc postać Antka. Gdyż jest to mężczyzna, który bez problemu zaspokaja seksualne potrzeby swojej partnerki, ale poza tym zachowuje się jak rozkapryszone dziecko mające problem z samodzielnym myśleniem. Taki poziom melodramatyzmu jaki on prezentuje swoim zachowaniem daleko wykracza poza moją cierpliwość. Do tego dochodzi fakt, że jest to 34-letni mężczyzna, który całe życie żeruje na bogatych rodzicach i właściwie pracuję tylko wtedy, gdy zostaje do tego zmuszony, a gdy ojciec postanawia ukrócić jego wysoki stwierdza, że jest on "mściwym dupkiem". W żadnej sytuacji nie potrafi się odnaleźć i odpowiednio zachować, a jego ciągłe jęki i uporczywe powtarzanie "Zosieńko" doprowadzało mnie do szewskiej pasji.

Co do Zosi to trudno się wypowiedzieć, bo jak dla mnie jest ona strasznie nijaka. Ani jej nie polubiłam, ani się do niej nie zniechęciłam, jako główna bohaterka jest mi zupełnie obojętna.

Nie powiem, by zachwycił mnie styl jakim posługuje się Zofia Zdun, ale gdy już się do niego nieco przyzwyczaiłam i przemknęłam oko na jego mankamenty to powieść odrobinę mnie zainteresowała, wprowadzone zostało kilka interesujących wątków. Niestety z jakiegoś powodu tak samo szybko jak Autorka je wprowadziła również je porzuciła na rzecz kolejnych coraz bardziej irracjonalnych scen, nie wnoszących nic do fabuły.

Co do poglądów reprezentowanych przez pisarkę to nie wiem czy powieść miała być satyrą czy była napisana zupełnie serio, ale ja w wielu miejscach czułam zażenowanie. W teorii miały to być sceny zabawne, na co wskazywała reakcja bohaterów, ale u mnie wywoływały głównie niesmak. A już zupełnie nie rozumiem jak można pisać sceny zawierające przemoc, gdzie wszyscy, ale to wszyscy uważają takie zachowanie nie tylko za naturalne, ale jeszcze się przy tym dobrze bawią. Dla mnie niepojęte jest, że można cieszyć się z pobicia osoby starszej.

Jak widać książka Zofii Zdun nie była napisana pod mój gust czytelniczy, co nie znaczy, że innym nie będzie się podobać. Mnie ta historia zmęczyła na tyle, że po kolejne tomy Chmurnej miłości sięgnąć nie zamierzam.

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Replika.

Sugerując się opisem liczyłam na lekką komedię romantyczną o dość znanym schemacie. On to playboy, któremu ulegają wszystkie kobiety, a ona to twardo stąpająca po ziemi kobieta skupiająca się na pracy i nie pragnąca związku. Brzmi znajomo, prawda? Tym bardziej, gdy okazuje się, że Antoni zakochał się od pierwszego wejrzenia, a jego wybranka nawet nie zauważa jego istnienia....

9 na 10.

9 na 10.