SIN CITY VOLUME 5: FAMILY VALUES

Bardzo swobodnie napisany tom, zdumiewająco lekko, czyta się go z ogromną przyjemnością. Fatalna, mało reprezentatywna okładka, ale zawartość to miłe zaskoczenie.

Bardzo swobodnie napisany tom, zdumiewająco lekko, czyta się go z ogromną przyjemnością. Fatalna, mało reprezentatywna okładka, ale zawartość to miłe zaskoczenie.

Kolejna świetna historia z Miasta Grzechu. Mimo , że fabuła nie jest jakaś zaskakująca. W tej historii Dwight wraz z Miho na prośbę Gail rozprawia się z członkami mafii , którzy podczas strzelaniny zabili niewinną dziewczynę ze Starego Miasta. A na końcu Dwight po prostu odjeżdża samochodem , który zabrał jednemu z gangsterów. Na plus oczywiście świetny Dwight. To chyba najlepszy bohater z tej serii. Świetne było jak zatrzymała go policjantka i chciała iść z nim do łóżka , ale że Dwight się śpieszył to zaczął sugerować , że jest gejem:D

Kolejna świetna historia z Miasta Grzechu. Mimo , że fabuła nie jest jakaś zaskakująca. W tej historii Dwight wraz z Miho na prośbę Gail rozprawia się z członkami mafii , którzy podczas strzelaniny zabili niewinną dziewczynę ze Starego Miasta. A na końcu Dwight po prostu odjeżdża samochodem , który zabrał jednemu z gangsterów. Na plus oczywiście świetny Dwight. To chyba...

Duża radość z powodu zrobienia dodruku "Rodzinnych wartości" niestety nie szła w parze z radością podczas czytania piątego tomu opowieści z Miasta Grzechu.

Niestety ta część jakoś nie współgra z poprzednimi opowieściami Franka Millera. Jest brutalność, jest czarny humor, ale wszystko jest takie proste i przewidywalne. Nie ma zaskoczenia, nawet dialogi są jakieś takie banalne i jakby pisane na "odczepnego".

Także rysunki są jakieś inne niż we wcześniejszych tomach. Uciekł gdzieś klimat całego "Sin City". Zdecydowanie jedna ze słabszych z tych pięciu części.

Duża radość z powodu zrobienia dodruku "Rodzinnych wartości" niestety nie szła w parze z radością podczas czytania piątego tomu opowieści z Miasta Grzechu.

Niestety ta część jakoś nie współgra z poprzednimi opowieściami Franka Millera. Jest brutalność, jest czarny humor, ale wszystko jest takie proste i przewidywalne. Nie ma zaskoczenia, nawet dialogi są jakieś takie...

Dwight na zlecenie Gail próbuje pozyskać informacje o niedawno dokonanej zbrodni, która miała miejsce w jednej z jadłodajni, by później razem z Miho podążyć śladem przestępców.

Cóż mogę powiedzieć... dla mnie było dość letnio. Dałabym mniej gwiazdek, ale wciąż mam jakiś sentyment do całości. Była akcja, to prawda, ale zabrakło mi fajnej narracji, do której się przyzwyczaiłam, a sama opowieść, włącznie z zakończeniem, również nie były górnych lotów. Jestem zawiedziona. Ale przynajmniej popatrzyłam sobie na rysunki.

Dwight na zlecenie Gail próbuje pozyskać informacje o niedawno dokonanej zbrodni, która miała miejsce w jednej z jadłodajni, by później razem z Miho podążyć śladem przestępców.

Cóż mogę powiedzieć... dla mnie było dość letnio. Dałabym mniej gwiazdek, ale wciąż mam jakiś sentyment do całości. Była akcja, to prawda, ale zabrakło mi fajnej narracji, do której się...

Cóż, ten moment musiał w końcu nadejść. Sin City mnie zawiodło. I to bardzo. Po przebrnięciu (to bardzo odpowiednie słowo) przez ponad sto stron bezsensownych i uwłaczających inteligencji dialogów i irytująco kiepskich rysunków skupiających się głównie na bezcelowych scenach walk i śmierci, jedyne co przychodzi mi do głowy to słowo "niepotrzebny". Dokładnie tak opiszę piąty tom opowieści z Miasta Grzechu. Nie wprowadzający absolutnie nic nowatorskiego, będący gorszym klonem "Krwawej Jatki", aż do bólu próbujący być zabawnym i błyskotliwym. Historia "śledztwa" Dwighta (który jest jeszcze bardziej irytujący niż antagoniści) i Miho (choć lepiej powiedzieć "Terminatora usługującego Dwightowi") kręcąca się wokół konkretnej strzelaniny z poprzedniego wieczoru mogłaby stanowić całkiem dobre opowiadanie, ale rozwleczona do granic możliwości nudzi i usypia. A o kresce chyba nawet nie warto mówić... Miller i tak nigdy nie był w tej kwestii moim faworytem, ale tu wygląda to tak jakby próbował sam siebie sparodiować.

Wstyd.

Cóż, ten moment musiał w końcu nadejść. Sin City mnie zawiodło. I to bardzo. Po przebrnięciu (to bardzo odpowiednie słowo) przez ponad sto stron bezsensownych i uwłaczających inteligencji dialogów i irytująco kiepskich rysunków skupiających się głównie na bezcelowych scenach walk i śmierci, jedyne co przychodzi mi do głowy to słowo "niepotrzebny". Dokładnie tak opiszę piąty...

Coś poszło nie tak - rysunki momentami karykaturalne, przeciętna intryga i miałkie dialogi. Klimat zachowany, ale chyba jeden ze słabszych zeszytów.

Coś poszło nie tak - rysunki momentami karykaturalne, przeciętna intryga i miałkie dialogi. Klimat zachowany, ale chyba jeden ze słabszych zeszytów.

Kolejna seria, z którą po prostu trzeba się zapoznać. Historie z miasta grzechu to filmy noir z najlepszego sortu. Charaktery są twarde i wyraziste, a fabuła nigdy nie rozczarowuje. Rzecz kultowa bez dwóch zdań.

Kolejna seria, z którą po prostu trzeba się zapoznać. Historie z miasta grzechu to filmy noir z najlepszego sortu. Charaktery są twarde i wyraziste, a fabuła nigdy nie rozczarowuje. Rzecz kultowa bez dwóch zdań.

Ogromne rozczarowanie. W ogóle niepotrzebna i nic nie wnosząca część. Brak klimatu, brak intrygi, brak niemal wszystkiego.

Ogromne rozczarowanie. W ogóle niepotrzebna i nic nie wnosząca część. Brak klimatu, brak intrygi, brak niemal wszystkiego.

Szału nie było, poprzednie części lepsze.

Szału nie było, poprzednie części lepsze.

Dość słaby tom, który czyta się jak jakieś gangsterskie porachunki.
Jedynie kreska ratuje ten komiks.

Dość słaby tom, który czyta się jak jakieś gangsterskie porachunki.
Jedynie kreska ratuje ten komiks.