Przeciętna książeczka, zwyczajne, trochę mało kreatywne ilustracje. Sześć wierszyków płynnie napisanych, całkiem melodyjnych i rytmicznych nie zawiera w treści nic, co mogłoby przyciągnąć uwagę. Zawartość tekstów jest tak oklepana i banalna, że aż trudno było mi w to uwierzyć. Bo ile można czytać o niedźwiedziach lubiących miód albo biedroneczkach gubiących kropki. Nuda, nuda, nuda...

Przeciętna książeczka, zwyczajne, trochę mało kreatywne ilustracje. Sześć wierszyków płynnie napisanych, całkiem melodyjnych i rytmicznych nie zawiera w treści nic, co mogłoby przyciągnąć uwagę. Zawartość tekstów jest tak oklepana i banalna, że aż trudno było mi w to uwierzyć. Bo ile można czytać o niedźwiedziach lubiących miód albo biedroneczkach gubiących kropki. Nuda,...

Nie od dziś wiadomo, że zwierzęcy bohaterowie cieszą się dużą sympatią dzieci i właśnie dlatego tak często stają się postaciami kluczowymi w literaturze skierowanej do najmłodszych. Nie jest to jednak gwarancją sukcesu, jeśli nie zostaną spełnione pozostałe warunki.
Na przykład dostosowane do wieku grupy docelowej Czytelników poczucie humoru. Pies ponurak, który nie robiłby nic innego, jak tylko narzekał na otaczający świat, raczej nie zaciekawiłby malucha na dłużej, nawet jeśli jego przemyślenia byłyby całkiem sensowne. Ale za to krowy, które postanowiły zaszaleć i zadbać o siebie do tego stopnia, że paradują w szpilkach i pełnym makijażu? To już coś!
Dobrze też, gdy w książkach przeznaczonych dla dzieci jest obecny morał, a to w literaturze współczesnej wcale nie jest już takie oczywiste. W książce Wioletty Piaseckiej go znalazłam, choć nie każdy wierszyk jest nim przesiąknięty. I bardzo dobrze! Bo we wszystkim trzeba zachować umiar - co za dużo, to niezdrowo. Jedne utwory będą miały zatem charakter humorystyczny, inne sprytnie przemycą morał pokazujący prawidła rządzące naszym światem.
Moja córeczka jest jeszcze co prawda za mała, aby zrozumieć sens czytanych wierszyków, ale już u półrocznego szkraba można odczuć zainteresowanie kolejnymi dwoma kryteriami, według których oceniam publikacje dla dzieci, choć jest to na pewno ocena bardzo subiektywna. Pierwsze z nich to obecność w tekście rymów, które moja córa lubi, pewnie ze względu na to, że porządkują warstwę brzmieniową utworu i sprawiają, że tekst jest miły w odbiorze dla ucha malucha. Zwłaszcza gdy czyta go mama.
Ostatnim, dla mnie jednym z najważniejszych, o ile nie najważniejszym, kryterium jest obecność i jakość ilustracji, które powinny być duże, kolorowe i czytelne dla dziecka. Tutaj książka Wioletty Piaseckiej także nie zawodzi. Każda strona jest opatrzona takim właśnie obrazem, przy czym centralne miejsce zajmują duże postaci, których wierszyki dotyczą.
Publikacja warta polecenia dla dzieci młodszych. W moim odczuciu spełnia wszystkie warunki, aby przypaść im do gustu.

zaczytana.com.pl

Nie od dziś wiadomo, że zwierzęcy bohaterowie cieszą się dużą sympatią dzieci i właśnie dlatego tak często stają się postaciami kluczowymi w literaturze skierowanej do najmłodszych. Nie jest to jednak gwarancją sukcesu, jeśli nie zostaną spełnione pozostałe warunki.
Na przykład dostosowane do wieku grupy docelowej Czytelników poczucie humoru. Pies ponurak, który nie...

Wesołe wierszyki, świetne ilustracje. Książka pełna optymizmu!!!

Wesołe wierszyki, świetne ilustracje. Książka pełna optymizmu!!!

Wspaniała książeczka dla maluszków. Wierszyki płynnie się rymują, są melodyjne i przez to łatwo wpadające w ucho. Martusia najbardziej pokochała wierszyk o koniku. Wracamy do niego co wieczór i końca nie widać :)

Wspaniała książeczka dla maluszków. Wierszyki płynnie się rymują, są melodyjne i przez to łatwo wpadające w ucho. Martusia najbardziej pokochała wierszyk o koniku. Wracamy do niego co wieczór i końca nie widać :)