Książka napisana jest jako przedstawienie procesu, który przeszedł autor, żeby zapoznać się z tematem i sprawdzić, czy możemy coś zrobić, żeby kapitalizm był zrównoważony i dobry dla wszystkich. W książce mamy 14 rozdziałów. Każdy z nich ma ten sam schemat – opis problemu i propozycja jego rozwiązania zaproponowana przez autora.
Polecam lekturę tej książki, choć niektóre zaproponowane rozwiązania można moim zdaniem uznać za utopijne.

Książka napisana jest jako przedstawienie procesu, który przeszedł autor, żeby zapoznać się z tematem i sprawdzić, czy możemy coś zrobić, żeby kapitalizm był zrównoważony i dobry dla wszystkich. W książce mamy 14 rozdziałów. Każdy z nich ma ten sam schemat – opis problemu i propozycja jego rozwiązania zaproponowana przez autora.
Polecam lekturę tej książki, choć niektóre...

Porażka, potworny populistyczny gniot napisany przez osobę, która uważa się za ekonomistę, a kompletnie nie widzi związku przyczynowo-skutkowego między zjawiskami jakie opisuje, że nie wspomnę o używaniu logiki. Książka została mi zasugerowana, mogę z całą pewnością powiedzieć, że nie warto nawet spojrzeć na jej okładkę, tym bardziej, że ta pozycja kosztuje 60 zł (cena sugerowana)! Bardzo zły wydatek.. Dlaczego?

Według tego "ekonomisty" rewolucja przemysłowa spowodowała nasilenie problemu biedy, przyciągając do miast rzesze poszukujących pracy biedoty! Już można zauważyć, jak kardynalne błędy w logice ten człowiek popełnia. Biedota przedostawała się do miast, żeby tam biedować! Ba, zjeżdżała z innych krajów do tych, w których rewolucja przemysłowa miała miejsce po to, aby biedować! Przecież to takie oczywiste..

Innym razem autor pisze "Dzięki tej uldze (podatkowej) rodziny mające jedno dziecko mogły odzyskać średnio 3 tys. $". W ten sposób "udowadnia" jak bardzo dobroczynne jest państwo za rządów X, które zwalnia z podatku osoby uboższe. Tak, zwalnia z podatku, które przedtem na nich nałożyło. To jest tak komiczne, że aż nie warte dłuższego komentarza..
Ale inne "argumenty" Kotlera prześcigają się w kategorii głupoty. Autor bowiem stwierdza, że "Każdy zarząd (...) musi mu (dyr. generalnemu) zapłacić co najmniej tyle samo albo nawet więcej, niż oferuje swojemu szefowi konkurencyjna firma, zamiast kierować się (...) wysokością zysków przedsiębiorstwa, ceną akcji (!) albo innym wskaźnikiem.". Nie rozśmieszyłem przytoczonym zdaniem? :) Po co firma zatrudnia jakiegokolwiek pracownika? Po to, żeby on swoim wkładem w firmę przyczynił się do wzrostu zysku z działalności, czyli jego pensja de facto zależy od krańcowej produktywności wykonywanej pracy (+stopa procentowa). Od zatrudnianego managera/dyrektora wymagane jest podniesienie przychodów firmy, dlatego jest to osoba opłacana wysoko, tym bardziej jeśli jest dobra. Nie można płacić według jakiegoś "wskaźnika" oderwanego od produktywności i stopy zwrotu. Powiem inaczej - tym wskaźnikiem sugerującym wypłatę jest oczekiwany zysk wytworzony przez zatrudnianą osobę.
Przytoczę kolejny tekst kandydujący na liście "top głupot" książki. "Widzimy, że wielu pracowników opuszcza szeregi siły roboczej rezygnując z poszukiwania pracy, która i tak nie zapewni wynagrodzenia odzwierciedlającego wkładany w nią wysiłek." - Jaka jest wartość pracy, w którą wkłada się dużo wysiłku, a jaka wartość jeśli wkłada się mało? Jak to się przekłada na $? Kotler jest ekonomistą, niech to spróbuje udowodnić... Ten przykład bezrobocia to zwykły wybór osób, którym wydaje się, że ich praca powinna kosztować więcej. Wkładany wysiłek nijak nie ma się do końcowego wkładu w produkcję, a ten drugi się liczy. To są podstawowe rzeczy, taki economy-starter-pack, ale jeśli Kotler dalej stwierdza, że koncepcję podatku dochodowego w wys. 75% powinno się uzupełnić w finansowanie z tego źródła "lepszego" upolitycznionego szkolnictwa, to tracę całkowicie wiarę w jego rozum. Widocznie chce dalej utrzymywać wybitnie niski poziom nauczania, żeby kształtować takich idiotów ekonomicznych, jak on.

Proszę mi wybaczyć, że nie szczędzę złych słów na tego ekonomicznego dyletanta, jednak straciłem parę dni klepiąc się w czoło i powtarzając "na co ja wydałem pieniądze?". Autor NIC nie udowadnia, rzuca spreparowaną tezą i próbuje ją udowodnić oderwaną od sedna kontekstu statystyką, objawiając wszem i wobec jak strasznie skrajne są przytoczone liczby. Co chwila powtarza, że 1/6 populacji świata zarabia mniej niż dolara dziennie. Porównuje w ten sposób kraje z wieloletnią historią kapitalistyczną i kraje uciskane przez dyktatorów i junty wojskowe. Bardzo miarodajne!

Nie polecam, nie dotykać, nikogo nie przekona a i przypuszczam, że etatystów/interwencjonistów może tylko zniesmaczyć, ponieważ całą argumentację Kotlera potrafiłby "zmasakrować" nawet średnio ogarnięty gimbus.

Porażka, potworny populistyczny gniot napisany przez osobę, która uważa się za ekonomistę, a kompletnie nie widzi związku przyczynowo-skutkowego między zjawiskami jakie opisuje, że nie wspomnę o używaniu logiki. Książka została mi zasugerowana, mogę z całą pewnością powiedzieć, że nie warto nawet spojrzeć na jej okładkę, tym bardziej, że ta pozycja kosztuje 60 zł (cena...