(recenzja dla całej serii) Shiharu Nakamura jest sierotą, jako licealistka pracuje w przedszkolu. Tam poznaje bliźniaki - Aoi i Akane - oraz ich opiekujacego się nimi wujka. Przez splot wydarzeń zostaje opiekunką słodkich dwulatkow.
Zaczynając czytać tą mangę nie spodziewałam się, że tak przypadnie mi do gustu. Bez przedłużania - co w niej takiego dobrego?
Jest to opowieść przede wszystkim o dorastaniu. I nie mówię tu tylko o bliźniakach. Oczywiście przez całą mangę towarzyszymy im w ich pierwszych latach na ziemi, gdy uczą się rozumieć otaczający ich świat , ale chodzi mi głównie o Nakamurę. Najpierw poznajemy ją jako nad wyraz dojrzałą licealistkę, z czasem ta maska zaczyna pękać. Dziewczyna po stracie rodziców była zmuszona szybko dorosnąć by nie sprawiać innym problemów. Tak naprawdę jest zamknięta w sobie, nigdy nie pokazuje po sobie gdy cierpi i nie potrafi polegać na innych. Przez poznanie rodzinnego ciepła w domu Matsunagi zaczyna się otwierać nie tylko na nich ale też zacieśniać więzi z przyjaciółmi.
Drugi główny bohater nagle musi zaopiekować się dziećmi brata. Człowiek z zerowym doświadczeniem postanawia zostać rodzicem dla dwójki zranionych brzdącòw. Bliźniaki nierozumiejace pojęcia śmierci i porzucenia mają zamieszkać z obcym człowiekiem. Dla nikogo nie jest to łatwa sytuacja, jednak Matsunaga nie poddaje się. Choć wszyscy radzą mu żeby odpuścił zmienia swoje priorytety tracąc dotychczasowe beztroskie życie.
Uczucie między bohaterami rozwija się powoli, ważniejsze jest dla nich poczucie przynależności do jakiegoś miejsca, które dzięki sobie zyskali, więc osoby szukające płomiennych romansów nie mają czego tu szukać.
Żałuję, że więcej czasu nie zostało przeznaczone na postacie poboczne. O większości niczego się nie dowiadujemy, oprócz tego, że znają głównych bohaterów.
Jeszcze kilka słów o kresce. Jest dosyć prosta, typowa dla romansów. Tła rzadko kiedy się pojawiają. Dużym plusem jest przedstawienie mimiki postaci. Choć nieskomplikowane, ich twarze ukazują wręcz wachlarze emocji. Rysownika umie też przelać na kartki słodycz dzieci. Aoi i Akane przez cały czas są niesamowicie uroczy a co dopiero w momencie gdy autorka przebiera ich w wymyślne kubraczki.
Polecam wszystkim fanom ciepłych, melancholijnych historii.

(recenzja dla całej serii) Shiharu Nakamura jest sierotą, jako licealistka pracuje w przedszkolu. Tam poznaje bliźniaki - Aoi i Akane - oraz ich opiekujacego się nimi wujka. Przez splot wydarzeń zostaje opiekunką słodkich dwulatkow.
Zaczynając czytać tą mangę nie spodziewałam się, że tak przypadnie mi do gustu. Bez przedłużania - co w niej takiego...