Lanark

"Are you a businessman? Or an artist?"
"Oh, I do nothing, with fantastic ability." (6)

Październik 2015, Lanark włóczył się po zimnym, ciemnym i generalnie niezbyt przyjemnym mieście Łodzi... po mieście Unthank, oczywiście, i wcale nie był to październik 2015, chociaż kto wie, był to czas subtelnie postapokaliptyczny, taki, że ktoś bez pracy, szkoły i znajomych (jak Lanark albo ja) mógłby nie zorientować się nawet, że coś jest nie tak. Ale później wszystko zaczęło się robić jeszcze bardziej nie tak, surrealistycznie nie tak. Nie surrealistycznie jak Boris Vian - dobra, może miejscami surrealistycznie jak Boris Vian, ale głównie surrealistycznie jak Nagi Lunch, surrealistycznie dystopijnie i przykro i obrzydliwie i zabawnie.
A poza tym bardzo smutno i bardzo dziwnie + portret artysty z czasów młodości + meta (kiedy Lanark spotyka autora i z nim rozmawia i kiedy Gray wymienia książki, które 'splagiatował') + magia, a nie nauka + wszystko. Wszystko.

"His energy has withdrawn into imaginary worlds and he had none to waste on reality." (157)