Siedzę i szczerze nie wiem co napisać.

Zacznijmy od tego, że głównym bohaterem tej książki jest Holden Caulfield, szesnastoletni chłopak o nieprzeciętnym intelekcie i zaborczym charakterze. A przede wszystkim chłopak dojrzały emocjonalnie, choć zdarzają mu się napady głupoty.

Tytuł idealnie odzwierciedla przemyślenia i rozterki Holdena. Buszujący w zbożu... Przez całą powieść główny bohater opowiada o zmaganiach z szarą rzeczywistością. Poszukuje swojej drogi, tuła się z miejsca na miejsce by znaleźć się tam, gdzie powinien być. Jest bardzo samotny - jak pielgrzym, który poszukuje celu i sensu egzystencji.

Jest to powieść nieprzeciętna i niebanalna. Nie da się jej przeczytać w 3 minuty i odłożyć na bok. Skłania ona do refleksji nad samym sobą. Nawet teraz zastanawiam się czy moje życie - które teraz wiodę - ma tak wyglądać, czy spróbować coś zmienić, wprowadzić jakieś zmiany, by nie być - tak jak główny bohater "Buszującego..." samotną?

Zdecydowanie jest to najlepsza książka, jaką udało mi się przeczytać pod koniec roku. Ponieważ często w tym okresie nachodzą nas refleksje, oraz staramy się podsumować nasze dokonania. To co udało nam się osiągnąć, to co chcieliśmy zrobić i to, czego nam się nie udało. Może ze względu na brak czasu lub braku wiary w siebie? Koniec roku jest takim czasem na nowe postanowienia. Zdecydowanie Buszujący w zbożu jest książką, którą warto przeczytać, szczególnie przed przełomowym wydarzeniem. Na przykład przed Nowym Rokiem. :)

A oto najlepszy fragment z całej książki:

SPOILER ->

"[...] Lepiej nigdy nikomu nic nie opowiadajcie. Bo jak opowiecie - zaczniecie tęsknić."

Siedzę i szczerze nie wiem co napisać.

Zacznijmy od tego, że głównym bohaterem tej książki jest Holden Caulfield, szesnastoletni chłopak o nieprzeciętnym intelekcie i zaborczym charakterze. A przede wszystkim chłopak dojrzały emocjonalnie, choć zdarzają mu się napady głupoty.

Tytuł idealnie odzwierciedla przemyślenia i rozterki Holdena. Buszujący w zbożu... Przez całą...