Książka stanowi uzupełnienie publikacji PSYCHOTERAPIA TAŃCEM I RUCHEM Teoria i praktyka W tomie pierwszym Autorki skupiały się na przybliżeniu czytelnikowi charakterystycznych cech metody DMT i podstawowych zagadnień z nią związanych, a przywołane studia przypadków stanowiły zaledwie ilustrację opisywanych narzędzi i sposobów prowadzenia terapii. W tym tomie kładą nacisk na stronę praktyczną – dzielą się swoimi doświadczeniami z praktyki klinicznej, pokazując jednocześnie różne możliwości zastosowania psychoterapii tańcem i ruchem w procesie terapeutycznym.

Psychoterapia tańcem i ruchem (Dance Movement Therapy, DMT) to metoda psychoterapii oparta na wykorzystaniu szeroko pojętego ruchu. Staje więc w opozycji do najczęściej stosowanych interwencji werbalnych, wciąż pozostając w ich cieniu. Opiera się na przekonaniu, że umysł i ciało człowieka są nierozłączne, a zmiana dokonana w ciele poprzez ruch wpływa jednocześnie na kondycję psychiczną człowieka. Stany emocjonalne (nawet nieuświadomione emocje) wyrażają się w naszej postawie i ruchu, i odwrotnie: ekspresja ruchowa pozwala na dokonywanie zmian w odczuciach pacjenta. Popularyzacja tej metody jest jednym z celów przyświecających Autorkom.

Książka składa się z trzech części. W pierwszej opisano możliwości zastosowania metody DMT w terapii grupowej. Cześć druga zawiera przykłady użycia DMT w terapii indywidualnej dzieci, a trzecia – w terapii indywidualnej dorosłych. Już ten podział sygnalizuje wszechstronność psychoterapii tańcem i ruchem, kierowana jest ona bowiem zarówno do klientów indywidualnych, jak i do grupy. Co więcej, ograniczenia nie stanowi wiek klienta – ze względu na niewerbalny charakter metoda może być z powodzeniem stosowana w terapii małych dzieci (także dotkniętych autyzmem),u których niemożliwe byłoby zastosowanie tradycyjnych interwencji werbalnych. Wydawać by się mogło, że DMT wymaga od klienta przygotowania fizycznego (ruch i taniec kojarzą nam się z dobrą kondycją fizyczną),jednak metoda ta może być stosowana również u osób, które ze względów zdrowotnych nie mogą sobie pozwolić na pogłębioną aktywność ruchową lub dla których taka aktywność stanowi duże utrudnienie (na przykład u kobiet w ciąży czy po mastektomii).

Każdy rozdział to osobna historia, opis relacji terapeutycznej i procesu leczenia innego klienta czy grupy: osób cierpiących na depresję, fobie, uzależnionych, po traumatycznych przeżyciach (strata okołoporodowa, zaniedbanie w dzieciństwie, choroba). Autorki, dzieląc się swoimi doświadczeniami, pomysłami na prowadzenie terapii, obawami i sukcesami, przekonują, jak szerokie zastosowanie może mieć niedoceniana jeszcze (a na pewno nie dość spopularyzowana) metoda psychoterapii tańcem i ruchem.