Najbardziej podobają mi się z całości tła. I cieniowanie włosów. Postacie... na początku wydawało by się, że projekty postaci mają własny charakterystyczny styl, jednak szybko zostajemy wyprowadzeni z błędu. Co kadr postacie mają inne proporcje ciała, względem siebie, różnej wielkości ręce, raz są szczupli jak patyki, innym razem trochę szersi, raz proporcje są doroślejsze, a raz postaci dziecinnieją i nie wynika to absolutnie z celowej deformacji. Głównemu bohaterowi oberwało się też po oczach - raz są wąskie, a raz wielkie jak u głównej bohaterki. W każdym razie rysownik postaci powinien na przyszłość pamiętać, że projekt postaci to cała postać i wszystkie jej proporcje i nie stosować za każdym razem ich w innej formie. Sama historia to takie coś bardzo po łebkach. Ale na kolejną pochwałę zasługuje czyste schludne kadrowanie. Nie jest źle, ale bardziej stabilne projekty i proporcje postaci to dla studia Yumemori w przyszłości mus.

Najbardziej podobają mi się z całości tła. I cieniowanie włosów. Postacie... na początku wydawało by się, że projekty postaci mają własny charakterystyczny styl, jednak szybko zostajemy wyprowadzeni z błędu. Co kadr postacie mają inne proporcje ciała, względem siebie, różnej wielkości ręce, raz są szczupli jak patyki, innym razem trochę szersi, raz proporcje są doroślejsze,...