Wielka Kolekcja Komiksów Marvela miał polskiemu czytelnikowi przybliżyć najlepsze opowieści i najważniejsze wątki stworzone przez w stajni Marvela od lat 80 ubiegłego wieku po współczesność. No cóż, obecnie zbliżają się powoli do setnego tomu, więc w tym zestawie się na pewno znajdzie coś wyjątkowego. Na pewno będzie to spory wycinek historii najważniejszych bohaterów Uniwersum Marvela, ale wątpię, żeby były to zawsze najlepsze przygody, historie i rysunki.
Czego jak dla mnie przykładem może być już pierwszy tom kolekcji. Powinno być wielkie otwarcie, a jest. Dla mnie przeciętnie. Uprzedzam, że może być to spowodowane moją ogólną niechęcią do Pajęczaka, ten bohater w jakiekolwiek postaci, formie nie zdobył mojej sympatii i szczególnego zainteresowani.
Rysunki Johna Romita Jr – w moim odczuciu bardzo poprawnie, tak powinien wyglądać komiks Spider-Mana, tego się spodziewał i to otrzymałem. Do niczego się ani mam przyczepić, ani jakiegoś elementu wyróżnić. Przyczepić się mógłbym do trochę do zbyt cukierkowej kolorystyki, ale w sumie to jakoś pasuje do tego bohatera, z tym się liczyłem.
Scenariusz, no niby nie jest źle, w końcu ktoś zadał pytanie o źródło mocy, wprowadzenie pytania „co było pierwsze?” daje spore pole do popisu, skierowanie natury Pajęczaka do źródeł zwierzęcych, totemów, było ciekawe, podkreślenie zwierzęcych cech jego przeciwników również. Tylko, że to wszystko się jakoś rozlazła, coś musiałem przegapić, chyba znowu dostałem obuchem w postaci tekstu „z wielką siłą wiąże się wielka odpowiedzialność” odmienianego na wszelkie sposoby i powtarzanego jak mantra. Przy kolejnym takim tekście tylko zacząłem dopingować głównego antagonistę aby porządnie dokopał Pajączkowi. A ten nowy, duży, niebezpieczny Zły, czyli Morlun? Zapowiadało się zacnie – wampirzy łowca superbohaterów. Skończyło się na golemie tępo brnącym do przodu, do swojego celu – ofiary, bez patrzenia na konsekwencję. I ja mam uwierzyć, że przez setki, czy też tysiące lat takiego tępego rozwalania wszystkiego na około nikt się nie wkurzył i nie chciał mu dokopać? No ok, ma super wytrzymałość na ciosy, sam wyprowadza super ciosy, ale to miał być Super Łowca Superbohaterów a nie Młot Pneumatyczny. Fantazji zabrakło na coś więcej niż Hulk w ciele arystokraty? Na tym tle Ezekiel jest bardzo intrygującą postacią, chętnie poznałbym jego inne historie. Ciekawe jak scenarzyści powiązaliby moce pajęcze z prowadzeniem wielkiej i bogatej korporacji, ciekawe.
Mimo, że Spider-Man przeszedł długą drogę, z nastolatka dorósł, wiele w życiu przeszedł i wzlotów i upadków, dalej jakoś się do niego nie mogę przekonać. Mimo, że dorósł, rozwijał się razem z własnymi czytelnikami, to i tak dalej mam wrażenie, ze mentalnie został tym nastolatkiem i jego przygody dalej skierowane są do nastoletniego odbiorcy. I nawet jak scenariusz idzie w jakimś ciekawym kierunku, musi zboczyć, wręcz cofnąć się, rozwalić w złości jakiś budynek, temu złemu przyfasolić lampą uliczną, rzucić autkiem. Ale oczywiście pustym. Przeplatamy takie scenki prostym sentymentalizmem. Dzieci z ognia wyciągnąć - to wciąż podstawa.
Po pierwszym tomie mogę powiedzieć, że Wielka Kolekcja Komiksów Marvela, to nie będzie dla mnie „muszę mieć”, jeśli już, to z tych wydanych będę musiał mozolnie coś dla siebie wyłuskiwać.
Dla fanów trykotów ze świata Marvela na pewno będzie tam więcej perełek.

Wielka Kolekcja Komiksów Marvela miał polskiemu czytelnikowi przybliżyć najlepsze opowieści i najważniejsze wątki stworzone przez w stajni Marvela od lat 80 ubiegłego wieku po współczesność. No cóż, obecnie zbliżają się powoli do setnego tomu, więc w tym zestawie się na pewno znajdzie coś wyjątkowego. Na pewno będzie to spory wycinek historii najważniejszych bohaterów...