Książka ukazała się w serii Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego „Rozprawy habilitacyjne UŁ” – jest pierwszą pracą habilitacyjną w historii Katedry Filologii Słowiańskiej UŁ. Autor zajął się trzema dominującymi w jego zainteresowaniach badawczych problemami z zakresu słowiańskiej kultury prawosławnej: liturgią, sztuką sakralną oraz obrzędowością ludową. Wykraczając poza warsztat filologiczny, zajmuje się ich tekstami kulturowymi – od tekstu pisanego po obrzędowość i wierzenia ludowe, oraz wzajemnym oddziaływaniem i współegzystencją w południowosłowiańskiej przestrzeni religijnej. Kolejne rozdziały poświęcone zostały kanonicznej i niekanonicznej realizacji następujących tematów: praktyk procesyjnych na wypadek klęsk żywiołowych, misterium liturgii, spełniającemu się w planie realnym, legendzie o św. Sisiniju, kultom świętych wojowników – Dymitra i Jerzego, bliźniaczym kultom św. św. Petki i Nedelji. Mimo iż wykorzystane źródła powstawały pomiędzy X a XIX w., a komentowane są także współczesne zjawiska folklorystyczne, zasadniczo praca dotyka kultury średniowiecznej.

Interdyscyplinarne podejście badawcze autora zaowocowało publikacją, która nie mieści się w granicach tradycyjnie rozumianej slawistyki. Książka należy do nielicznych dostępnych polskiemu odbiorcy, w których kultury prawosławnej nie ogranicza się do sfery teologicznej, fenomenu monastycyzmu i ikonografii, jak popularnie zwykło się przyjmować, ale jako równorzędne elementy tej kultury bada się, obok misterium sakralnego i ikony, przejawy/zjawiska chrześcijaństwa ludowego. Co więcej, odmienny jest także obszar kulturowy i geograficzny, którego dotyczy publikacja - nie wschodniosłowiański z dominującym kolorytem rosyjskiej duchowości, z jakim najczęściej styka się polski czytelnik, ale południowosłowiański i bałkański zarazem.