Zapomniane niedziele[bookLink]5053648|Zapomniane niedziele[/bookLink] już przeczytane. Tak jak i reszta ksiązek tej autorki bardzo przypadła mi do gustu. Pełna ciepła, przyjemnie się czyta

Zapomniane niedziele[bookLink]5053648|Zapomniane niedziele[/bookLink] już przeczytane. Tak jak i reszta ksiązek tej autorki bardzo przypadła mi do gustu. Pełna ciepła, przyjemnie się czyta

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

"...w końcu w polskim przekładzie" - tak,  W KOŃCU! Bo przecież wszyscy Polacy czekali i latami nie mogli się doczekać tego polskiego przekładu czegoś tam.
Tak się zastanawiam, czy nie dobrze by było zdać sobie sprawę, że pisze się dla ludzi czytających i oczytanych, a nie dla naiwnych połykaczy reklamowych treści i zwrotów.

"...w końcu w polskim przekładzie" - tak,  W KOŃCU! Bo przecież wszyscy Polacy czekali i latami nie mogli się doczekać tego polskiego przekładu czegoś tam.
Tak się zastanawiam, czy nie dobrze by było zdać sobie sprawę, że pisze się dla ludzi czytających i oczytanych, a nie dla naiwnych połykaczy reklamowych treści i zwrotów.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Jakiś czas temu czytałem  Madame[bookLink]27794|Madame[/bookLink] Antoniego Libery. Główny bohater - nastoletni licealista nieszczęśliwie zakochany w pięknej nauczycielce - zachodził w głowę, jakim cudem bazujący na prostych, żeby nie powiedzieć, że na "oklepanych" schematach, zdaniem wielu trącący kiczem i banałem film Claude'a Leloucha pt. "Kobieta i mężczyzna", mógł odnieść tak wielki kasowy sukces, przyciągając do kin miliony widzów na całym świecie oraz zostając laureatem wielu najważniejszych i prestiżowych filmowych nagród. Tymczasem tajemnica jego powodzenia, moim zdaniem tkwiła w autentyczności jego przekazu. Reżyser szczerze i bez cynicznego wyrachowania, chciał przedstawić widzom właśnie taką historię, opowiedzianą właśnie w taki sposób, powodowany autentyczną potrzebą, a bynajmniej nie dlatego, żeby szybko i łatwo zarobić na swoim dziele wielkie pieniądze. Identycznie rzecz się ma z książkami Valérie Perrin. To siła autentyczności jej prozy, a nie udawanego pozerstwa "pod publiczkę", które dojrzały czytelnik wyłapuje od razu i bezbłędnie, stanowi największą siłę i największą wartość jej pisarstwa. I stanie się tak zawsze, nawet wtedy, kiedy schemat fabularny całej powieści nie będzie się przedstawiał nadzwyczaj oryginalnie i unikatowo, jeśli tylko autentyzm pisarskiej szczerości, będzie się w książce wyraźnie przebijał z każdego napisanego zdania. Bowiem jak pisał Flaubert: "W dobrej powieści najważniejsza nie jest wcale opowiadana czytelnikom historia, tylko sposób, w jaki się tę historię opowiedziało". Valérie Perrin to wie. I dlatego właśnie jej książki stały się bestsellerami. 

Jakiś czas temu czytałem  Madame[bookLink]27794|Madame[/bookLink] Antoniego Libery. Główny bohater - nastoletni licealista nieszczęśliwie zakochany w pięknej nauczycielce - zachodził w głowę, jakim cudem bazujący na prostych, żeby nie powiedzieć, że na "oklepanych" schematach, zdaniem wielu trącący kiczem i banałem film Claude'a Leloucha pt. "Kobieta i mężczyzna", mógł...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zapraszam do dyskusji.

Zapraszam do dyskusji.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post