Ja nie znoszę tych uproszczonych wersji książek wcale nie prostych. Może one się nadają do nauki języka, ale za to psują całą przyjemność obcowania z klasycznym tekstem. Po przeczytaniu czegoś takiego czuję się tak, jakbym zamiast przeczytania książki obejrzała jakiś film inspirowany (coś, co ekranizacją trudno nazwać). Mam jakie takie pojęcie o tematyce książki, ale jej prawdziwej treści nie znam, wiem o części wydarzeń, nie znam pozostałych i nie mam pewności czy i te pozostawione nie zostały przeinaczone, a o tym, co poza akcją, mogę nie wiedzieć nic - nad jakimi problemami autor się pochylił, czy i jakie przesłanie zawarł w swoim utworze, o co mu w ogóle chodziło poza opisaniem pewnych wydarzeń? Czy "Zbrodnia i kara" to po prostu kryminał o mordercy starającym się umknąć wymiarowi sprawiedliwości? Może się okazać, że czytając wersję uproszczoną i skróconą takie tylko odniosę wrażenie. Dlatego przeczytania czegoś takiego nie uważam za zaliczenie lektury. A jeśli tak, jeśli dla odhaczenia kolejnej pozycji na liście "must read" i tak będę musiała przeczytać wersję pełną, to po co w ogóle brać się za taki uproszczony klasyk? Czy nie lepiej do nauki języka wybrać książkę od razu prostą, nie uproszczoną, ale łatwą już w swojej oryginalnej, pełnej wersji? Jakieś współczesne czytadło? Coś dla dzieci lub młodzieży, napisane językiem przystosowanym do poziomu odbiorcy, ale jednocześnie żywym, współczesnym, nie na siłę uproszczonym językiem staroświeckim czy wręcz archaicznym?
Zdarzyły mi się dwa podejścia do takich wydań uproszczonych do nauki języka dla obcokrajowców, chyba z Penguin Books, ale pewności nie mam - jedna pozycja była dla mnie nowością, drugą znałam w polskim tłumaczeniu wersji pełnej - z obu jestem bardzo niezadowolona, więcej próbować nie mam zamiaru.

Na czym ja się uczyłam? Na książkach, które znam i lubię, które czytałam już wcześniej po polsku. Pierwsze próby podejmowałam z Narnią i Śródziemiem (to tylko spośród rzeczy już mi znanych było dostępne w szkolnej bibliotece) i to był błąd, męczyły mnie te książki strasznie, bo ich wiek i kunszt językowy autorów widać w tekście bardzo wyraźnie - dziś już wiem, że Tolkien bywa dla współczesnych Anglików równie niestrawny, jak dla polskich uczniów Żeromski, wtedy tego nie wiedziałam, sięgnęłam po ulubioną przygodę i mocno się nacięłam. Ale zmęczyłam, czasem ze słownikiem, kiedy indziej porównując z polskim tłumaczeniem.
Na czym naprawdę nauczyłam się płynnie czytać po angielsku? Na Harrym Potterze. Pierwsze tomy dostałam od kolegów z klasy na osiemnastkę - miała to być taka mała złośliwość, na progu dorosłości dali mi pogardzaną przez nich książkę dla dzieci. Przyjęłam z wdzięcznością i pomimo obaw podjęłam kolejną próbę przeczytania czegoś po angielsku. Jakież było moje zdumienie, kiedy okazało się, że to się czyta lekko i przyjemnie, że z moją raczej średnią znajomością języka na poziomie tylko szkolnym (piątek nie miałam) rozumiem w zasadzie wszystko, a pojedyncze luki (tylko słownictwo, z gramatyką w ogóle nie było problemów) świetnie uzupełnia pamięć przeczytanej jakiś czas wcześniej wersji polskiej! Potem już poszło, po HP byłam zdolna czytać w oryginale nawet książki zupełnie mi jeszcze nieznane, byleby współczesne i nie nazbyt wydumane. Starocie wciąż mnie męczą, ale już dawno nie czytam ze słownikiem w drugiej ręce.
Polecam HP w oryginale każdemu, kto polubił już po polsku. Bez żadnych uproszczeń jest to dostatecznie proste do nauki języka. A kto nie zna/nie lubi, temu polecam dowolne inne lekkie współczesne czytadła, zwłaszcza młodzieżowe - cokolwiek lubi, najlepiej jeśli zna już dobrze (ulubione i czytane więcej niż raz) i dobrze jeśli na wypadek niezrozumienia ma pod ręką polskie wydanie.
Nie rozumiem, dlaczego wydań dwujęzycznych do nauki nie robi się na bazie rzeczy współcześnie popularnych? Dlaczego ciągle ta klasyka i klasyka? Dlaczego się ją kaleczy, angażując do tego całe sztaby upraszczaczy, zamiast wziąć coś oryginalnie prostego?

Ja nie znoszę tych uproszczonych wersji książek wcale nie prostych. Może one się nadają do nauki języka, ale za to psują całą przyjemność obcowania z klasycznym tekstem. Po przeczytaniu czegoś takiego czuję się tak, jakbym zamiast przeczytania książki obejrzała jakiś film inspirowany (coś, co ekranizacją trudno nazwać). Mam jakie takie pojęcie o tematyce książki, ale jej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie wiem czy chciało by mi się czytać w oryginale, gdy na stronie obok jest polskie tłumaczenie. A może znacie inne książki do nauki angielskiego w tym Rodzaju?

Nie wiem czy chciało by mi się czytać w oryginale, gdy na stronie obok jest polskie tłumaczenie. A może znacie inne książki do nauki angielskiego w tym Rodzaju?

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Skrócone i uproszczone wersje dzieł klasycznych anglojęzycznych były kiedyś wydane przez Moby Books. Ja wolę gdy są tłumaczone tylko pojedyncze zdania. Czytanie po angielsku jest łamigłówką, szyfrem, który trzeba rozwikłać, a tak ktoś już rozwiązał ten szyfr i gdzie zabawa. Znając siebie jak mam obok tekst po polsku, to po co się męczyć. Nie dla mnie.

Skrócone i uproszczone wersje dzieł klasycznych anglojęzycznych były kiedyś wydane przez Moby Books. Ja wolę gdy są tłumaczone tylko pojedyncze zdania. Czytanie po angielsku jest łamigłówką, szyfrem, który trzeba rozwikłać, a tak ktoś już rozwiązał ten szyfr i gdzie zabawa. Znając siebie jak mam obok tekst po polsku, to po co się męczyć. Nie dla mnie.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Warto zwrócić uwagę, że język pisany, literacki jest różny od tego mówionego. Często wyszukane słownictwo obecne w książkach w ogóle nie odpowiada rzeczywistości. I tak czytając książki anglojęzyczne już od wielu lat widzę ogromną przepaść między tym, co jest faktycznie używane na codzień. Nie mówiąc już od archaizmach.

Warto zwrócić uwagę, że język pisany, literacki jest różny od tego mówionego. Często wyszukane słownictwo obecne w książkach w ogóle nie odpowiada rzeczywistości. I tak czytając książki anglojęzyczne już od wielu lat widzę ogromną przepaść między tym, co jest faktycznie używane na codzień. Nie mówiąc już od archaizmach.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

"Naukowcy twierdzą, że..." - jacy naukowcy? Gdzie tak twierdzą?

"Naukowcy twierdzą, że..." - jacy naukowcy? Gdzie tak twierdzą?

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zapraszamy do dyskusji.

Zapraszamy do dyskusji.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post