Uwielbiam czytać sagi czy to rodzinne, czy o przygodach wikingów. Bez reszty można się wciągnąć w życie bohaterów, śledzić ich losy, podziwiać, opłakiwać, popierać lub nie ich decyzje. Człowiek się związuje z bohaterami, do niektórych można poczuć niechęć, z innymi się wręcz utożsamiać. Jednych podziwiać jeszcze innych obrzucić w myślach obelgami. Dzięki ich historiom można zapomnieć o swoich problemach i oderwać się od szarej rzeczywistości. Jedną z pierwszych sag, jaką dorwałam to saga rodziny Neshov autorstwa Anne B. Ragde. Z zapartym tchem śledziłam losy bohaterów, pełne naturalizmu, w tle zaś wspaniale opisane relacje społeczne i socjalne współczesnej Norwegii. Jeśli chodzi o grunt rodzimy magicznie się czytało o rodzinie Zajezierskich.
Największym minusem sag jest ich koniec! I nie chodzi mi o formę literacką, ale o przecięcie przysłowiowej pępowiny. Pozostaje uczucie pustki, niedosytu. Mam wtedy takiego kaca czytelniczego, że przez kilka dni nie jestem w stanie zacząć innej książki, tak bardzo zżyłam się z bohaterami. Gorąco polecam sagi. Są tak wielowątkowe i różnorodne, że każdy znajdzie w nich coś dla siebie.

Uwielbiam czytać sagi czy to rodzinne, czy o przygodach wikingów. Bez reszty można się wciągnąć w życie bohaterów, śledzić ich losy, podziwiać, opłakiwać, popierać lub nie ich decyzje. Człowiek się związuje z bohaterami, do niektórych można poczuć niechęć, z innymi się wręcz utożsamiać. Jednych podziwiać jeszcze innych obrzucić w myślach obelgami. Dzięki ich historiom można...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

"Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób"- pisał Lew Tołstoj. W sagach rodzinnych przeważnie szukam podobieństw do życia swojej rodziny. Nie jako stawiam w opozycji, porównuje. Czasem w czyjejś historii staram się odnaleźć rozwiązanie dla swoich problemów. Raz czuje ulgę,bo nie tylko w mojej rodzinie tak jest. Innym jestem zmuszona do większych poświęceń i zaangażowania w swoje rodzinne życie. Tzw. proza życia jest przeniesiona na papier i to nam się nigdy nie znudzi. Nielubiany wujek, zaborcza babcia, uparty dziadek jakże kochamy ich odnajdywać na stronach książek.

"Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób"- pisał Lew Tołstoj. W sagach rodzinnych przeważnie szukam podobieństw do życia swojej rodziny. Nie jako stawiam w opozycji, porównuje. Czasem w czyjejś historii staram się odnaleźć rozwiązanie dla swoich problemów. Raz czuje ulgę,bo nie tylko w mojej rodzinie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Sagi rodzinne kocham za to, że kobieta która na początku pierwszego tomu rodziła dzieci, przeżywała pierwsza miłość i opisany były jej perypetie, w trzecim czy czwartym jest już staruszką.
A my czytelnicy pamiętamy to czego nie dane jest pamiętać jej dziecią i wnuką. Rozumiemy to, czego oni nie mogą zrozumieć w jej zachowaniu.
Wiemy dlaczego jest tak jak jest.
Znamy historie które w rodzie są już tymi zapomnianymi, lub które są już historią rodową.

Sagi rodzinne kocham za to, że kobieta która na początku pierwszego tomu rodziła dzieci, przeżywała pierwsza miłość i opisany były jej perypetie, w trzecim czy czwartym jest już staruszką.
A my czytelnicy pamiętamy to czego nie dane jest pamiętać jej dziecią i wnuką. Rozumiemy to, czego oni nie mogą zrozumieć w jej zachowaniu.
Wiemy dlaczego jest tak jak jest.
Znamy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Chodząc do gimnazjum uwielbiałam sagę "Zmierzch". Potrafiłam w jeden dzień przeczytać kolejną część. Stephenie Mayer zdecydowanie mnie zaczarowała swoimi opowieściami. Saga to szczególny rodzaj literatury. Z przyjemnością czytam takie dzieła, ponieważ każdego z bohaterów mogę porównać, ocenić i zżyć się z ich losami. Saga powinna czytelnika wciągać, żeby czytał ją płynnie i z chęcią, jednak to już zależy od autora. Myślę, że śmiało możemy porównać sagę i serial. Ciekawy serial ma oglądalność, a wciągająca saga czytelników. W obu przypadkach chodzi o dobrą fabułę i losy bohaterów. Myślę, że saga czasem lepiej się sprawdza niżeli pojedyncze historie bez kontynuacji. Często jestem ciekawa co dalej po przeczytaniu niektórych książek, a saga ma to do siebie, że bohaterów możemy cały czas śledzić.

Chodząc do gimnazjum uwielbiałam sagę "Zmierzch". Potrafiłam w jeden dzień przeczytać kolejną część. Stephenie Mayer zdecydowanie mnie zaczarowała swoimi opowieściami. Saga to szczególny rodzaj literatury. Z przyjemnością czytam takie dzieła, ponieważ każdego z bohaterów mogę porównać, ocenić i zżyć się z ich losami. Saga powinna czytelnika wciągać, żeby czytał ją płynnie i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W moim przypadku czytanie Sagi pozwala mi znaleźć odpowiedzi, dlaczego powielam niektóre wzorce swoich rodziców albo jak się od tego oddzielić. Szukam powiązań między określonym zachowaniem a wpływem środowiska, skąd biorą się postawy agresywne czy niebezpieczne i wiele innych. Od wielu pokoleń są przecież badania nad ludzkimi postawami wobec siebie i ich zależności. Kolejne tomy przygód pokoleń danej rodziny pozwalają mi fascynująco zagłębić się w ich osobowości, odnaleźć pewne wzorce lub przeciwnie – ich sposób na oddzielenie własnego ja od rodzicielskiego wpływu. Myślę, że trudno znaleźć jednoznaczną odpowiedź, co konkretnie ma wpływ na proces kształtowania się naszego ja. Nie da się jednoznacznie w punktach wymienić wszystkich przyczyn oraz opisać, w jaki sposób następuje ingerencja w nasze zachowanie. Warto jednak zwrócić uwagę na szczególny wpływ elementów psychogennych. Uczucia, spostrzegawczość, temperament, otoczenie – to wszystko wpływa na zachowanie w rodzinie, co niejako prowadzi czasem do brzemiennych w skutkach wydarzeń, takich jak zdrady, zachłanność czy ucieczka z domu. A obserwując losy danego człowieka w poprzednich tomach, niejako mam wrażenie, że może można było temu w jakiś sposób zapobiec lub przeciwnie – wiedziałam, że kiedyś się to wydarzy w przyszłości. Sagi pozwalają dostrzec wzorce, jakie narzuca nam społeczeństwo oraz role, które pełnimy w kręgu rodzinnym. Dla mnie fascynujące są przykłady ludzi, którzy pomimo podobnego wychowania i otoczenia, wyrastają zupełnie na różne osoby i świetnie to widać w kilkutomowych historiach rodzinnych.

W moim przypadku czytanie Sagi pozwala mi znaleźć odpowiedzi, dlaczego powielam niektóre wzorce swoich rodziców albo jak się od tego oddzielić. Szukam powiązań między określonym zachowaniem a wpływem środowiska, skąd biorą się postawy agresywne czy niebezpieczne i wiele innych. Od wielu pokoleń są przecież badania nad ludzkimi postawami wobec siebie i ich zależności....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dla bibliofila nie ma chyba większego szczęścia, niż to, że czyta się jakąś dobrą książkę, ze świadomością iż jest to dopiero pierwszy tom serii bądź sagi.

Jedną z pierwotnych potrzeb człowieka jest potrzeba przynależności, a dzięki sadze można mieć jej substytut. Porównywanie swojej lepszej lub gorszej rodziny, losów poszczególnych jej członków do tego, dostarcza mnóstwa cennych emocji, wrażeń i wniosków.
Dzisiejsze realia są inne niż chociażby w czasach wojny, ale natura ludzka ta sama. Priorytety uległy przewartościowaniu, kiedyś młodzi ludzie mieli odwagę ginąć w obronie wolności, dziś strach zadzwonić po pizzę, bo trzeba będzie z kimś nawiązać kontakt, kiedyś starszyzna cieszyła się poważaniem, dziś wegetuje w domach opieki.
Jednakże nie wszystko jest czarno białe, bo współczesność to także rozwinięta świadomość, większa odwaga w byciu sobą i wybór, którego ludzie byli wcześniej pozbawieni. Właśnie ten rozdźwięk pomiędzy było i jest, staje się punktem zapalnym dla osobistej polemiki z wewnętrznym głosem.

Sagi mogą być satysfakcjonujące na wielu płaszczyznach. Mogą bawić, uczyć, wzruszać albo po prostu zapewniac wspaniałą rozrywkę na długi czas.

Dla bibliofila nie ma chyba większego szczęścia, niż to, że czyta się jakąś dobrą książkę, ze świadomością iż jest to dopiero pierwszy tom serii bądź sagi.

Jedną z pierwotnych potrzeb człowieka jest potrzeba przynależności, a dzięki sadze można mieć jej substytut. Porównywanie swojej lepszej lub gorszej rodziny, losów poszczególnych jej członków do tego, dostarcza mnóstwa...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Saga rodzinna to szczególny gatunek powieści.
Jest bowiem zapowiedzią uczestnictwa czytelnika w życiu interesujących ludzi (bo zwykle o nich mowa), niby biernym, a odczuwanym jako "czynne". Zżywamy się z postaciami, kibicujemy jednym, potępiamy innych. Jak w realnym życiu :)
Jesteśmy z rodziną długo, niekiedy przez pokolenia, na dobre i na złe. Bywa, że odnajdujemy zbieżności z losami własnych przodków, podobne realia, typy osobowości. A ponieważ "każda rodzina jest inna, ale w gruncie rzeczy wszystkie są takie same", wielu z czytających identyfikuje sw

Saga rodzinna to szczególny gatunek powieści.
Jest bowiem zapowiedzią uczestnictwa czytelnika w życiu interesujących ludzi (bo zwykle o nich mowa), niby biernym, a odczuwanym jako "czynne". Zżywamy się z postaciami, kibicujemy jednym, potępiamy innych. Jak w realnym życiu :)
Jesteśmy z rodziną długo, niekiedy przez pokolenia, na dobre i na złe. Bywa, że odnajdujemy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Od razu zaznaczam,że nie biorę udziału w tym konkursie,bo mam obie części tej lektury.Chciałabym tylko napisać,że książki tej autorki mają niesamowity klimat,zapewniają czytelnikowi ogromny wachlarz emocji i wzruszeń oraz często pokazują wartości,jakie w dzisiejszym świecie chyba przestały mieć znaczenie. A do tego dzieje całych rodzin na tle różnych wydarzeń historycznych. Te książki na długo zapadają w pamięć i w serce

Od razu zaznaczam,że nie biorę udziału w tym konkursie,bo mam obie części tej lektury.Chciałabym tylko napisać,że książki tej autorki mają niesamowity klimat,zapewniają czytelnikowi ogromny wachlarz emocji i wzruszeń oraz często pokazują wartości,jakie w dzisiejszym świecie chyba przestały mieć znaczenie. A do tego dzieje całych rodzin na tle różnych wydarzeń historycznych....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Saga to gatunek opowieści, który daje czytelnikowi szanse przywiązać się do bohaterów. Dojrzewamy razem z nimi i widzimy przemiany jakie w nich zachodzą. Jest to gatunek bardzo blisko człowieka. Dodatkowo dla moli książkowych, na pewien czas odchodzi dylemat co czytać, ponieważ mamy kolejne tomy.
Do moich faworytów należą m.in. Saga o ludziach lodu czy Saga Sycylijska. Kiedyś usłyszałam, że "Z rodziną najlepiej wychodzi się...w książce" i coś w tym jest.
@ Carcassonne znam tylko w wersji popularnej gry planszowej pod tym tytułem ale taka marka jest dobrą rekomendacją :)

Saga to gatunek opowieści, który daje czytelnikowi szanse przywiązać się do bohaterów. Dojrzewamy razem z nimi i widzimy przemiany jakie w nich zachodzą. Jest to gatunek bardzo blisko człowieka. Dodatkowo dla moli książkowych, na pewien czas odchodzi dylemat co czytać, ponieważ mamy kolejne tomy.
Do moich faworytów należą m.in. Saga o ludziach lodu czy Saga Sycylijska....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej