Myślę, że dla czytelnika przypadłość krótkotrwałej pamięci ma znacznie więcej plusów niż mogłoby się wydawać.

Ile to razy wracałeś do książki, która wyjątkowo Cię urzekła, ale nie towarzyszyły Ci te same emocje, kiedy przerzucałeś jeszcze jej pachnące nowością strony? Teraz ten problem odszedłby w niepamięć ;) Mógłbyś ciągle czytać ją na nowo!
A co w przypadku, kiedy obejrzałeś trzymający w napięciu kryminał, a później okazało się, że został nakręcony na podstawie książki? Niestety... już wiesz kto jest zabójcą? Nie przejmuj się, i tak jutro o wszystkim zapomnisz!
Półka ugina się od sterty książek, a Ty już zamówiłeś trzy kolejne? Ten problem już Cię nie dotyczy, wkrótce poczujesz się u siebie jak w najprawdziwszej księgarni. Każdy egzemplarz będzie dla Ciebie niczym nowy, niezbadany ląd!

Myślę, że dla czytelnika przypadłość krótkotrwałej pamięci ma znacznie więcej plusów niż mogłoby się wydawać.

Ile to razy wracałeś do książki, która wyjątkowo Cię urzekła, ale nie towarzyszyły Ci te same emocje, kiedy przerzucałeś jeszcze jej pachnące nowością strony? Teraz ten problem odszedłby w niepamięć ;) Mógłbyś ciągle czytać ją na nowo!
A co w przypadku, kiedy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

To zawsze dobry pomysł- pomyślałam znajdując pusty zeszyt. W tej samej szufladzie obok leżał długopis. Przecież mogę notować to co ważniejsze-pisać streszczenia przeczytanych książek.Jednak musiałam się do tego przygotować. Zrobiłam gigantyczne zakupy w postaci zeszytów, notesów, długopisów i zabrałam się do działa.

Miesiąc później... 2,5 zeszytu później... 3 długopisy później...
Moja metoda działa.

To zawsze dobry pomysł- pomyślałam znajdując pusty zeszyt. W tej samej szufladzie obok leżał długopis. Przecież mogę notować to co ważniejsze-pisać streszczenia przeczytanych książek.Jednak musiałam się do tego przygotować. Zrobiłam gigantyczne zakupy w postaci zeszytów, notesów, długopisów i zabrałam się do działa.

Miesiąc później... 2,5 zeszytu później... 3 długopisy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie pamiętam co czytałam tydzień temu. Czy w ogóle trzymałam w dłoniach książkę, której treść chcę poznać w tej chwili? Czytać i pisać. Recenzować, kolekcjonować cytaty. To jest sposób, metoda i możliwość, aby zachować cząstkę przeczytanej książki i móc zanurzyć się w kolejnej.

Nie pamiętam co czytałam tydzień temu. Czy w ogóle trzymałam w dłoniach książkę, której treść chcę poznać w tej chwili? Czytać i pisać. Recenzować, kolekcjonować cytaty. To jest sposób, metoda i możliwość, aby zachować cząstkę przeczytanej książki i móc zanurzyć się w kolejnej.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Byłoby kiepsko - książki musiałyby być krótkie, 50-100 stron i tworzyć zamkniętą całość, by połknąć je na raz. Pewnie spadłaby ich cena, co byłoby korzystne dla moli książkowych, które zaraz pójdą z torbami (pełnymi książek, oczywiście).
Z drugiej strony cudownie byłoby móc przeczytać coś ponownie, a jak po raz pierwszy - nie znając zakończenia <3

Byłoby kiepsko - książki musiałyby być krótkie, 50-100 stron i tworzyć zamkniętą całość, by połknąć je na raz. Pewnie spadłaby ich cena, co byłoby korzystne dla moli książkowych, które zaraz pójdą z torbami (pełnymi książek, oczywiście).
Z drugiej strony cudownie byłoby móc przeczytać coś ponownie, a jak po raz pierwszy - nie znając zakończenia <3

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Taka przypadłość miałaby zarówno plusy jak i minusy:

Z jednej strony zapominanie co się przeczytało jest bardzo problematyczne w przypadku długich serii, które ciężko przeczytać w dwa-trzy dni. Najgorzej, jeśli byłaby to jakaś seria detektywistyczna. W takim przypadku zapomnienie poszlak, jakie zebrało się w pierwszym tomie mogłoby skutecznie przeszkodzić w rozwikłaniu tajemnicy na końcu serii. Będąc w takiej sytuacji sądzę, że musiałabym zapisywać wszystkie ważne rzeczy podczas czytania, wiedząc, że za kilka dni ulecą mi z pamięci.

Z drugiej strony jest tyle książek i serii, które chciałabym zapomnieć i przeczytać jeszcze raz ,,na świeżo”. Czytanie kolejny raz nie pozwoli mi jednak jeszcze raz przeżyć zaskoczenia plot twistem, każdy żart również nie śmieszy tak samo jak za pierwszym razem. Często zazdroszczę osobom, które dopiero zaczynają jakąś książkę, którą ja znam już na pamięć (np. ,,Rok 1984”). W takich przypadkach byłabym naprawdę szczęśliwa, gdybym mogła całkowicie wymazać z pamięci jakąś książkę i przeczytać ją na nowo, od zera.

Taka przypadłość miałaby zarówno plusy jak i minusy:

Z jednej strony zapominanie co się przeczytało jest bardzo problematyczne w przypadku długich serii, które ciężko przeczytać w dwa-trzy dni. Najgorzej, jeśli byłaby to jakaś seria detektywistyczna. W takim przypadku zapomnienie poszlak, jakie zebrało się w pierwszym tomie mogłoby skutecznie przeszkodzić w rozwikłaniu...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zaczynanie nowej książki to dla mnie zawsze początek nowej przygody. Zapewne czerpałabym radość z tego, że mam w rękach nową, nieodkrytą dotąd przezemnie książkę. Czytam szybko więc książki wystarczają mi średnio na dobę lub dwie. Gdybym miała świadomość, że jutro nie będę niczego z niej pamiętać to napisałabym dla siebie streszczenie tego co już wchłonęłam. Gdybym tej świadomości nie miała, to odkrywałabym tą samą książkę, każdego dnia na nowo.

Zaczynanie nowej książki to dla mnie zawsze początek nowej przygody. Zapewne czerpałabym radość z tego, że mam w rękach nową, nieodkrytą dotąd przezemnie książkę. Czytam szybko więc książki wystarczają mi średnio na dobę lub dwie. Gdybym miała świadomość, że jutro nie będę niczego z niej pamiętać to napisałabym dla siebie streszczenie tego co już wchłonęłam. Gdybym tej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zapomniałam! Znowu zapomniałam! A miałam skończyć tę książkę już wczoraj, specjalnie wybrałam coś krótkiego, w sam raz na jeden dzień. Jeśli zacznę książkę w, dajmy na to, poniedziałek, muszę ją skończyć najpóźniej we wtorek. Potem muszę zaczynać od początku. Od kiedy cierpię na zaniki pamięci, to jedyny sposób, w jaki mogę sobie poradzić. Przez to już niejedną książkę czytałam wielokrotnie od początku.

Dawniej jedną książkę potrafiłam czytać nawet miesiąc. To znaczy, podobno tak było, tak mi mówią bliscy i ewentualnie potwierdzają to jakieś notatki. Chciałabym, żeby ten czas wrócił, ale to już niemożliwe. Nawet temat pracy magisterskiej musiałam zmienić. Wcześniej pisałam o książkach Prousta. Jeszcze czuję te drżące podróże do ukochanej Francji, które dawały mi jego książki. Teraz zostały mi tylko króciutkie przygody Erasta Fandorina. Też fajne, ale to nie to samo. W dodatku zaraz po przeczytaniu muszę napisać kolejny fragment pracy, za pamięci. Same notatki nie dałyby tego.

Ale z jednego powodu jestem zadowolona! Przynajmniej jedną książkę mogę czytać nieskończoną ilość razy.
---
Innymi słowy zastosowałabym trzy taktyki: czytanie krótkich książek, pisanie pracy magisterskiej zaraz po przeczytaniu książki, pozytywne podejście do tematu.

Zapomniałam! Znowu zapomniałam! A miałam skończyć tę książkę już wczoraj, specjalnie wybrałam coś krótkiego, w sam raz na jeden dzień. Jeśli zacznę książkę w, dajmy na to, poniedziałek, muszę ją skończyć najpóźniej we wtorek. Potem muszę zaczynać od początku. Od kiedy cierpię na zaniki pamięci, to jedyny sposób, w jaki mogę sobie poradzić. Przez to już niejedną książkę...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Pracuję z osobami chorymi na demencję. Zanik pamięci to dla mnie chleb powszedni. Oczywiście nie mojej. Myślę, że zastosowałabym metodę sprawdzoną w mojej pracy. Próbowałabym zapamiętać to, co przeczytałam, powtarzając czynność wielokrotnie. Jedną książkę czytałabym kilka, a nawet kilkanaście razy o stałej porze. Dodatkowo zrobiłabym zdjęcie okładki. Pod nim napisałabym krótką notatkę, o czym była książka. Wszystkie fotografie powiesiłabym w widocznym miejscu i przeglądałabym je codziennie rano. Sięgałabym po tą książkę, której fabuła najbardziej rozmazałaby mi się w pamięci. Koniecznie nastawiłabym budzenie z nagraną informacją, że w pierwszej kolejności powinnam podejść do ściany z moim kolażem zdjęć i odświeżyć sobie wiadomości, a w ciągu dnia muszę przeczytać minimum jeden rozdział wybranej książki. Z pewnością wprowadziłabym również system oceniania książek, aby koncentrować się na najbardziej interesujących. Powiedzmy od jednej do trzech gwiazdek. Ponieważ w zależności od nastroju czytam różne książki, użyłabym buziek (z uśmiechem, smutnej, przerażonej, poważnej, z serduszkami), które naklejałabym na zdjęcie obok gwiazdek. Dzięki tym wszystkim informacjom decydowałabym, po którą książkę sięgnąć danego dnia. Nie zapominając o tym, że ma być to książka, którą już słabo pamiętam. Myślę, że wprowadzając tą metodę w czyn, po jakimś czasie niektóre książki zostałyby w mojej pamięci na zawsze.

Pracuję z osobami chorymi na demencję. Zanik pamięci to dla mnie chleb powszedni. Oczywiście nie mojej. Myślę, że zastosowałabym metodę sprawdzoną w mojej pracy. Próbowałabym zapamiętać to, co przeczytałam, powtarzając czynność wielokrotnie. Jedną książkę czytałabym kilka, a nawet kilkanaście razy o stałej porze. Dodatkowo zrobiłabym zdjęcie okładki. Pod nim napisałabym...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Można na przykład sobie nie radzić i czytać wciąż tę samą książkę. Pod warunkiem że to jest bardzo dobra książka, bo szkoda czasu na czytanie byle czego. Musimy też czytać całą książkę w ciągu jednego dnia, przecież jutro zapomnimy więc nie udałoby się czytać w odstępach. Wciąż zaczynali byśmy czytanie od początku. Proponuję więc książkę dobrą ale objotościowo możliwa do przeczytania.
Pomyślałam też o sposobie innym tzn obrazach, obrazkach rysunkach które przypominałyby o przeczytanej literaturze, ilustrowały by ją. Notatki nie wchodzą w grę bo zapomnimy, ale obrazy mogą utkwić gdzieś w podświadomości. Można też wzorem głównego bohatera filmu "Memento" wytatuować sobie na ciele to co chcemy zapamiętać, zt to w formie rysunku czy tekstu. Całkiem niezła myśl żeby ozdobić ciało literaturą. Tylko znów jeden podstawowy warunek. Niech to będzie dobra literatura. Niestety niektóre obrazy noszone na ciele przez członków rodzaju ludzkiego przeczą ich przynależności do gatunku homo sapiens. Którego ze sposobów byście nie wybrali życzę sobie i wam tylko dobrej literatury takiej która wam akurat przynosi satysfakcję. Czytajcie dziś, bo jutro zapomnicie.

Można na przykład sobie nie radzić i czytać wciąż tę samą książkę. Pod warunkiem że to jest bardzo dobra książka, bo szkoda czasu na czytanie byle czego. Musimy też czytać całą książkę w ciągu jednego dnia, przecież jutro zapomnimy więc nie udałoby się czytać w odstępach. Wciąż zaczynali byśmy czytanie od początku. Proponuję więc książkę dobrą ale objotościowo możliwa do...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Hm, pisałabym karteczki samoprzylepki i przyczepiała wszędzie. Byłyby tam streszczenia, ulubione cytaty. A książki mogłabym przezywać na nowo codziennie.

Hm, pisałabym karteczki samoprzylepki i przyczepiała wszędzie. Byłyby tam streszczenia, ulubione cytaty. A książki mogłabym przezywać na nowo codziennie.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post